DECYZJA

Na podstawie art. 14b § 2 i § 5 pkt 2 i art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.) zmieniam postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Łukowie z dnia 18.05.2005 r., znak: PD-415/13/2005 w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sposób zawarty w uzasadnieniu.

Uzasadnienie

W dniu 12.04.2005 r. do Urzędu Skarbowego w Łukowie wpłynęło zapytanie zawierające prośbę o interpretację przepisów dotyczących wystawiania rachunków w związku z wynajmowaniem lokalu użytkowego. Z treści pisma oraz znajdujących się w posiadaniu organu podatkowego dokumentów wynika, iż zarządza Pan udziałem (6/18) w nieruchomości nabytej przez żonę – w dniu 8.10.2004 r., za fundusze odrębne, na mocy aktu notarialnego, Repertorium A Nr ... Zarząd sprawowany jest na podstawie Pełnomocnictwa z dnia 1.01.2005 r., w którym zobowiązał się Pan do ponoszenia wszelkich kosztów związanych z utrzymaniem nieruchomości i jej ulepszeniem. Jednocześnie strony ustaliły, że Pana dotyczą korzyści związane z nieruchomością. Prowadzi Pan zarejestrowaną działalność gospodarczą, obejmującą między innymi wynajem nieruchomości na własny rachunek, a z uwagi, iż nie jest Pan podatnikiem podatku od towarów i usług wystawia rachunki - na których figuruje jako sprzedawca. Najemca części w/w nieruchomości opłaca czynsz w kwocie 500 zł miesięcznie (kwota przypadająca na udział żony).

Postanowieniem z dnia 18.05.2005 r., znak: PD-415/13/2005 Naczelnik Urzędu Skarbowego w Łukowie udzielił Panu interpretacji, zgodnie z którą przychód z najmu powinien być opodatkowany w równych częściach przez oboje małżonków, przy czym w Pana przypadku stanowi on przychód z działalności gospodarczej, natomiast żona uzyskuje przychód, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W/w postanowienie zostało Panu doręczone w dniu 20.05.2005 r. i w związku z niewniesieniem zażalenia stało się ostateczne w administracyjnym toku instancji.

Postanowieniem z dnia 29.06.2005 r., znak: PD.2-4117-103/05/I (doręczonym dnia 4.07.2005 r.) organ odwoławczy wszczął z urzędu postępowanie w sprawie zmiany postanowienia z dnia 18.05.2005 r.

Zgodnie z art. 14b § 5 pkt 2 Ordynacji podatkowej organ odwoławczy w drodze decyzji zmienia albo uchyla postanowienie, o którym mowa w art. 14a § 4 Ordynacji z urzędu, jeżeli postanowienie rażąco narusza prawo, orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, w tym także jeżeli niezgodność z prawem jest wynikiem zmiany przepisów. Zarówno w doktrynie prawa podatkowego, jak i orzecznictwie sądowym zgodnie przyjmuje się, iż z rażącym naruszeniem prawa mamy do czynienia w sytuacji, gdy rozstrzygnięcie wydane przez organ w sposób ewidentny odbiega od obowiązującej normy prawnej, przy czym wykładnia tej normy nie budzi wątpliwości.

W ocenie organu odwoławczego interpretacja Naczelnika Urzędu Skarbowego w Łukowie z dnia 18.05.2005 r. jest nieprawidłowa, gdyż sankcjonuje nieuprawnione rozciągnięcie obowiązku podatkowego na żonę, tj. Panią , co stanowi rażące naruszenie art. 14 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, ze zm.), w którym ustawodawca zdefiniował pojęcie przychodu należnego z działalności gospodarczej, art. 6 ust. 1, wprowadzającego jako zasadę odrębne opodatkowanie dochodów osiąganych przez małżonków oraz art. 8 ust. 1 i 3 w/w ustawy o podatku dochodowym, przewidującego określenie przychodu proporcjonalnie do prawa w udziale w zysku.

Biorąc pod uwagę okoliczności faktyczne i prawne sprawy, mające istotne znaczenie dla oceny prawidłowości dokonanej przez organ I instancji interpretacji prawa podatkowego uznać należało co następuje:

W myśl art. 31 § 2 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59, z późn. zm.) do majątku wspólnego małżonków należą między innymi dochody z majątku wspólnego, jak również z majątku osobistego każdego z małżonków.

Należy jednak zauważyć, iż unormowania k.r.o. nie mogą modyfikować regulacji zawartych w przepisach prawa podatkowego, dotyczących w szczególności sposobu określenia i momentu powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu. Wynika to przede wszystkim z zasady autonomii prawa podatkowego w stosunku do innych działów prawa. Dlatego też sam fakt wystąpienia przychodu, którego źródłem jest majątek odrębny, lecz zaliczanego do majątku wspólnego małżonków nie jest równoznaczny z uzyskaniem – w rozumieniu przepisów podatkowych - połowy tego przychodu przez każdego z podatników (małżonków), jeżeli co innego wynika z okoliczności sprawy. Nadmienić w tym miejscu trzeba, iż w przedmiotowej sprawie organy podatkowe nie są kompetentne do definitywnego rozstrzygnięcia, czy wynajmowana nieruchomość należy do majątku osobistego, czy też wspólnego małżonków, co nie ma jednak - w tym przypadku - wpływu na rozstrzygnięcie kwestii podatkowych.

Zgodnie bowiem z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Jednocześnie w myśl art. 14 ust. 1e w/w ustawy za przychody z tytułu umów najmu, których przedmiotem są składniki związane z działalnością gospodarczą, uważa się przychody należne określone na dzień, w którym należności wynikające z tych umów stają się wymagalne. W literaturze przedmiotu wskazuje się, iż zgodnie ze Słownikiem języka polskiego „należny” to „przysługujący, należący się komuś bądź czemuś”, a „należność” to „kwota, którą należy komuś wypłacić”. Podkreśla się także, iż o przychodach należnych możemy mówić w sytuacji, gdy podatnikowi przysługuje uprawnienie do ich otrzymania (por. np. A. Mariański: „Kwalifikacja przychodów należnych – na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych” Monitor Podatkowy 12/2002, str. 20 oraz D. Niestrzębski, R. Tarnacki „Moment uznania przychodu za należny” Przegląd Podatkowy 5/2001, str. 22).

Ustalenie podmiotu, któremu przychód jest należny w rozpatrywanej sprawie musi być dokonane z uwzględnieniem postanowień powołanego wyżej Pełnomocnictwa z dnia 1.01.2005 r., stanowiącego w swej istocie umowę cywilnoprawną o charakterze zbliżonym do użyczenia oraz treści wystawianych dowodów księgowych (rachunków).

W ocenie organu odwoławczego z okoliczności sprawy jednoznacznie wynika, iż jest Pan uprawniony do otrzymywania całości należności z tytułu czynszu związanego z udziałem w nieruchomości położonej w ..... przy ul. .... - jak wynika z treści zapytania w kwocie 500 zł miesięcznie - wobec czego stanowi ona Pana przychód należny w rozumieniu cyt. art. 14 ust. 1 i 1e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na taką też kwotę powinny opiewać rachunki wystawiane z tego tytułu za poszczególne miesiące.

Mając powyższe na uwadze orzeczono, jak na wstępie.

Od niniejszej decyzji służy prawo wniesienia odwołania do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie w terminie 14 dni od daty jej doręczenia.