W dniu 13.06.2005r. wpłynął wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskująca zawarła umowę z niemiecką spółką X, która jest Jej większościowym wspólnikiem oraz założycielem grupy kapitałowej. W skład grupy wchodzi szereg spółek mających swoje siedziby w różnych krajach, w tym również Wnioskująca.

Przedmiotem umowy jest powierzenie spółce X opieki nad grupą Y, która stanowi jedną z największych sieci sprzedaży detalicznej i jest obecna na wielu międzynarodowych rynkach wyrobów budowlanych. W skład tej grupy wchodzą spółki, które są istotnymi odbiorcami towarów, oferowanych przez Wnioskującą. Spółki wchodzące zarówno w skład grupy kapitałowej jak i grupy Y, są samodzielnymi podmiotami gospodarczymi, posiadają jednak wspólną strategię gospodarczą. W przypadku Podatnika spółka X pełni rolę ,,centrum kompetencyjnego”, czyli ośrodka, gdzie formułowane są strategie i kierunki rozwoju, obejmujące również Jego. W przypadku grupy Y ,,centrum kompetencyjne” mieści się poza granicami Polski. Organizacja systemu zakupów grupy Y w praktyce powoduje, że sprzedaż towarów poszczególnym spółkom, wchodzącym w skład grupy, bez porozumienia z całą grupą jest bardzo utrudniona. W związku z powyższym spółka X podejmuje szereg działań, zmierzających do zapewnienia odbioru towarów, produkowanych przez spółki wchodzące w skład grupy kapitałowej. Grupa Y, prowadząc negocjacje handlowe dąży do tego, by negocjować nie z poszczególnymi spółkami, ale z ,,centrami kompetencyjnymi” i na tym poziomie ustalać zasady wzajemnej współpracy – wspólne dla wszystkich spółek danej grupy. Aby działania podejmowane przez spółkę X objęły również Wnioskującą, zawarła Ona stosowną umowę na świadczenie usług. Na podstawie tej umowy spółka X zobowiązała się do świadczenia czynności mających na celu zapewnienie dobrych relacji z grupą Y, wypracowanie stałych reguł współpracy z tą grupą na rynku lokalnym, a przez to stałego zbytu na wyroby Wnioskodawcy, na poziomie zapewniającym dalszy Jego rozwój.

W przedmiotowej umowie została wyrażona zgoda, aby spółka X zawierała umowy oraz pisemne porozumienia z grupą Y, których skutki mogłyby w jakimś stopniu wpłynąć na poprawę współpracy Podatnika z polskimi partnerami z grupy Y. Spółka X pełnić będzie funkcje głównego przedstawiciela i negocjatora grupy kapitałowej. Do sprzedaży, która jest wynikiem działań spółki X dochodzi bezpośrednio pomiędzy Wnioskującą, a polskimi spółkami z grupy Y.

W zamian za działania spółki X, Podatnik zobowiązał się do zapłaty wynagrodzenia w wysokości 6 % całego obrotu rocznego, dokonywanego pomiędzy Nim a polskimi kontrahentami z grupy Y.

Wnioskująca zwróciła się z zapytaniem, czy koszt poniesiony w związku z wynagrodzeniem za usługi świadczone przez spółkę X, stanowi koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a w związku z tym, czy o kwotę wynagrodzenia może Ona pomniejszyć dochód do opodatkowania...

Zdaniem Spółki, wynagrodzenie uiszczane na rzecz spółki X jest kosztem poniesionym w celu uzyskania przychodu, a wobec tego powinno zostać uznane za koszt uzyskania przychodu w znaczeniu podatkowym. Wynagrodzenie wynikające z umowy pomiędzy Spółką a spółką X nie podlega wyłączeniom wynikającym z art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wobec tego uzasadniony jest wniosek, że jedynym warunkiem, aby wynagrodzenie stanowiło koszt uzyskania przychodu, konieczne jest to, by koszt spełniał ogólne warunki zaliczenia kosztów do kosztów uzyskania przychodu takie jak:

- faktycznie (definitywne) poniesienie kosztu,

- związek z działalnością prowadzoną przez podatnika,

- „ celowość’’ poniesienia kosztu,

- właściwe udokumentowanie.

Zdaniem Podatnika, w odniesieniu do wynagrodzenia spółki X, wszystkie te warunki zostają spełnione. Koszt został przez Spółkę poniesiony, zgodnie z zawartą umową. Zapłata następuje na podstawie rachunku. Zdaniem Spółki, koszt niewątpliwie związany jest z Jej działalnością, polegającą na sprzedaży materiałów budowlanych. Usługi świadczone przez spółkę X mają na celu zapewnienie określonych rynków zbytu dla towarów oferowanych przez Spółkę.

Wnioskująca stoi na stanowisku, iż koszt wynagrodzenia wynikający z umowy, to koszt celowy, czyli poniesiony w celu osiągnięcia przychodu. Aby kwalifikować dany wydatek jako koszt celowy, wydatek ten powinien stwarzać możliwość osiągnięcia określonych przychodów, lub być pomocny w celu osiągnięcia przychodów. Spółka wskazuje, iż branża wyrobów budowlanych cechuje się wysoką koncentracją i znacznym natężeniem konkurencji. Źródłem przychodów Wnioskodawcy jest sprzedaż do polskich spółek grupy Y. Ze względu na organizację przyjętą w ramach grupy Y, wpływ na decyzję poszczególnych spółek o zakupie tego czy innego towaru ma strategia przyjęta dla całej grupy. Wobec tego – w opinii Podatnika – koniecznym jest by negocjacje prowadzono na poziomie „centrów kompetencyjnych”. Spółka X jest przygotowana do tego, by prowadzić takie negocjacje i zapewnić Wnioskującej opiekę oraz obsługę grupy Y. W opinii Podatnika, brak działania ze strony spółki X mógłby uniemożliwić kontakty z polskimi spółkami z grupy Y albo też znacznie je utrudnić, co w konsekwencji mogłoby spowodować spadek Jego sprzedaży, a co zatem idzie również spadek przychodów. Działania spółki X prowadzą więc z jednej strony do umożliwienia osiągania przychodów, z drugiej natomiast służą zabezpieczeniu istniejącego źródła przychodów. Wnioskująca wskazuje, iż celem, do którego ma doprowadzić spółka X jest stworzenie korzystniejszych warunków współpracy, intensyfikacja kontaktów i czynności handlowych z polskimi partnerami z grupy Y. Działania spółki X faktycznie przyczyniają się do tego, że sprzedaż (dokonywana bezpośrednio pomiędzy Wnioskodawcą, a tymi kontrahentami) jest w ogóle możliwa. Spółka X zobowiązuje się dbać o relacje z całą grupą Y, wpływać na decyzje tej grupy oraz wypracowywać ogólne zasady współpracy, a co za tym idzie przyczyniać się do osiągania przez Podatnika przychodów ze sprzedaży.

Wnioskodawca podkreśla, iż wynagrodzenie uzależnione jest od oczekiwanych przez Niego efektów działania spółki X wobec grupy Y. Jeżeli więc jej działania byłyby nieskuteczne i nie przyczyniałyby się do zwiększenia albo utrzymania na danym poziomie sprzedaży towarów przez Podatnika, to usługodawca otrzyma wynagrodzenie odpowiednie do uzyskanego efektu. W opinii Podatnika, powiązanie wysokości wynagrodzenia z oczekiwanym przez Niego efektem świadczenia usług przez spółkę X, tj. wzrostem sprzedaży lub zapewnieniem stałego poziomu sprzedaży, dodatkowo wskazuje na to, że jest to koszt celowy i racjonalny ekonomicznie, prawidłowo udokumentowany umową oraz rachunkiem.

Ustosunkowując się do przedstawionych powyżej kwestii, stwierdza się co następuje:

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” zawarte we wskazanym przepisie art. 15 ust. 1 ustawy oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez Podatnika w związku z prowadzonym przedsiębiorstwem podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Zauważyć należy, iż przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości” jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód).

Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu uzależniona jest więc od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, iż wydatek ten spodziewanego przychodu nie przysporzy.

Zaznaczyć należy, iż organ podatkowy dokonuje analizy zakwalifikowanych przez podatników do kosztów uzyskania przychodów wydatków, w oparciu o zgromadzony przez tychże podatników materiał dowodowy. Dowody winny potwierdzać wystąpienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy kosztami a przychodami jednostki. W przedmiotowej sprawie organ podatkowy ustosunkowuje się wyłącznie do argumentacji zawartej w wystąpieniu Wnioskującej. Regulacje art. 14a-d ustawy Ordynacja podatkowa nie przewidują bowiem prowadzenia postępowania dowodowego w sprawach o interpretację przepisów prawa podatkowego.

Wnioskujący stwierdza w swym piśmie, iż usługi spółki X mają na celu zapewnienie określonych rynków zbytu dla oferowanych przez Niego towarów. Podatnik podkreśla, iż brak działania ze strony spółki X mógłby uniemożliwić, a przynajmniej znacznie utrudnić kontakty z odbiorcami Jego towarów, co w konsekwencji mogłoby spowodować spadek sprzedaży, a co zatem idzie również spadek przychodów. Działania spółki X prowadzą więc z jednej strony do umożliwienia osiągania przychodów, z drugiej natomiast służą zabezpieczeniu istniejącego źródła przychodów.

W opinii organu podatkowego, mając na względzie, iż wydatki na opłacenie usług świadczonych przez spółkę X nie zostały ujęte w katalogu negatywnym art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki te zakwalifikowane być mogą do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem wszakże, iż pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami i że okoliczność ta znajdzie potwierdzenie w materiale dowodowym. Skoro korzystanie z usług spółki X – jak wskazuje Podatnik – umożliwia osiąganie przychodów i zabezpiecza istniejące źródło przychodów, uznać należy, iż wynagrodzenie płacone za te usługi, jako wydatek związany z osiąganiem przychodów, stanowić może koszt uzyskania przychodu, dotyczący całokształtu działalności Podatnika, związany z funkcjonowaniem Firmy.

Podkreślić należy, iż obowiązkiem Podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej.

Z uwagi zaś na fakt, iż Jednostka we wniosku Swym podnosi, że analizowane usługi realizowane będą przez podmiot powiązany, zwraca się uwagę na konieczność rozpatrywania przez Podatnika przedmiotowych wydatków również w kontekście regulacji art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W podaniu z dnia 3.06.2005r. stanowiska w tej kwestii nie przedstawiono, nie była więc ona rozważana przez organ podatkowy w niniejszym postanowieniu.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.