P O S T A N O W I E N I E

Działając na podstawie art. 216 § 1, art. 14a § 1, §4 ustawy z dnia 29.08.1997r.- Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2005r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) w związku ze złożonym przez Pana wnioskiem z dnia xxxxx (wpływ do tutejszego Urzędu xxxxx) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego - Naczelnik tutejszego Urzędu Skarbowego uznaje za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy.

U Z A S A D N I E N I E

W myśl art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997r - Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2005r Nr 8 poz. 60 ze zm.), stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego (...) na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasent, ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie - art. 14a § 4 Ordynacji.

Pismem z dnia 04.08.2005r ( wpływ do tutejszego Urzędu 05.08.2005r) zwrócił się Pan do tutejszego urzędu o interpretację przepisów prawa podatkowego :
Z treści złożonego pisma wynika, iż prowadząc działalność gospodarczą zakupił Pan w 2003 r i wprowadził do ewidencji środków trwałych samochód, który posiada homologację na samochód ciężarowy. Od 1 maja 2004r samochód ten nie spełnia warunku odliczenia podatku VAT od zakupu paliwa zgodnie ze wzorem DŁ = 357 kg + n x 68.
Pana zdaniem powołując się na przepisy art. 88 ust. 1 pkt 3, art. 86 ust. 3 i 5 i znowelizowanego art. 86 ust. 4 pkt 1-4 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku zakazu odliczania podatku VAT od zakupu paliwa do samochodu, istnieje możliwość zaliczenia go do kosztów uzyskania przychodu w wartościach brutto ( z podatkiem VAT) w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rozpatrując sprawę, należy stwierdzić co następuje:

W myśl art. 88 ust.1 pkt3 ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do 21.08.2005r. zwanej dalej ustawą o podatku od towarów i usług, podatnicy nie mają prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust.3 i 5 ustawy.

Art.86 ust.3 ustawy o podatku od towarów i usług, odnosi się do samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona według wzoru:
DŁ (dopuszczalna ładowność ) = 357 kg + n (ilość miejsc łącznie z miejscem dla kierowcy )x 68 kg.
Postanowień tego przepisu nie stosuje się do pojazdów specjalnych (art. 86 ust.4 ustawy) jeżeli z wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania  świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, wynika takie przeznaczenie pojazdu
Art. 86 ust.5 ustawy, stanowi, że dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń), o których mowa w ust.3, określona jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie decyzji, o której mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalne ładowności lub ilości miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust.3.
Z powyższego wynika, że jeżeli dopuszczalna ładowność samochodu ciężarowego jest  mniejsza niż wyliczona według powyższego wzoru (art.86 ust.3 ustawy), to w myśl art. 88 ust.1 pkt3 ustawy o podatku od towarów i usług, nie ma prawa podatnik do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup paliwa do samochodu ciężarowego.
Przepis art.86 oraz art.88 ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) został zmieniony ustawą z dnia 21.04.2005r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 90, poz.756).
Nowe brzmienie ww. artykułów obowiązuje od dnia 22.08.2005r.
W myśl art. 88 ust.1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust.3.Zgodnie z art. 86 ust.3 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca nie więcej jednak niż 6.000 zł.
Zasady związane z ograniczeniem kwoty podatku naliczonego o których mowa w art. 86 ust.3 ustawy - nie dotyczą określonych kategorii pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust.4 ww. ustawy z dnia 21.04.2005r., tj.:
1) pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2) pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3) pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4) pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielone elementy pojazdu;
5) pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy;
6) pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7) przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
a) odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
b) oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
W myśl art. 86 ust. 5 i 5a ustawy o podatku od towarów i usług, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust.4 pkt 1-4, stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań. Kopie zaświadczenia, o którym mowa w ust.5, podatnik jest obowiązany dostarczyć w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania, do naczelnika urzędu skarbowego.

Powiązanie z w/w przepisami wskazują również przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle art. 23 ust. 1 pkt 43 ustawy z dnia 26 lipca 1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. z 2000r Nr 14 poz. 176 ze zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów:
a) podatek naliczony:
-jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odsprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,
-w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Mając na względzie wyżej powołane przepisy prawa podatkowego, w przypadku kiedy z tytułu zakupu paliwa do samochodu, przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zezwalają na odliczenie podatku VAT , wtedy podatnik ma prawo zaksięgować w księgach podatkowych poniesiony wydatek, w koszty uzyskania przychodów, w wartościach brutto ( tj. z podatkiem VAT).

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia.
Stosownie z art. 14 b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja o której mowa w art. 14a § 1, nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik zastosował się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez i zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Interpretacja , o której mowa w art. 14a § 1 , jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5 ( art. 14b § 2 Ordynacja podatkowa).

Od niniejszego postanowienia w trybie art. 14a § 4 i art. 236 § 1 ustawy z dnia 29.08.1997r Ordynacja podatkowa służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Brzegu w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia - art. 236 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa.
Zażalenie, zgodnie z art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia.