POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity-Dz. U. 2005 Nr 8 poz. 60) w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w związku z wnioskiem Spółki XXX Sp. z o.o. z dnia 20.02.2005 r. z datą wpływu do tut. Urzędu- 02.03.2005 r.- w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu stosowania przepisów prawa Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego

postanawia

uznać za nieprawidłowe stanowisko Podatnika.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka w grudniu 2004 r. zawarła umowę leasingu operacyjnego. Przedmiotem umowy jest samochód osobowy, wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej. Powyższa umowa została zawarta na okres 3 lat, co stanowi 60% normatywnego okresu amortyzacji wymienionego środka. Suma ustalonych w powyższej umowie opłat pomniejszona o należny podatek od towarów i usług przewyższa wartość poczatkową w/w samochodu.

Przedmiotem zapytania w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, była kwestia:

Czy czynsz inicjalny opłacony jednorazowo w dniu zawarcia umowy może być rozliczany w całym okresie obowiązywania zawartej umowy, tj. przez okres trzech lat...

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego zauważa, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 15 ust.1 updop – kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy. Oznacza to, że podatnik ma możliwość zaliczenia dla celów podatkowych do kosztów uzyskania przychodów wydatków, jeśli wykaże ich związek z działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu z tytułu prowadzonej działalności.

Natomiast art. 15 ust. 4 updop stanowi, że koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tzn. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

W myśl przepisu art. 17b ust. 1 updop opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1 została zawarta na czas oznaczony stanowiący co najmniej 40% okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegajace odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz

2 suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.Jeżeli jednak finansujący – zgodnie z ust. 2 w/w artykułu - w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługującym na podstawie :

1 art. 6 updop,

2 przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,

3 art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. 1997 r. Nr 26, poz. 143 ze zm.),to wówczas do umowy takiej stosuje się zasady opodatkowania określone w przepisach art. 17f- 17h w/w ustawy.

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, że Spółka spełnia warunki określone w ust. 1 art. 17b updop. Mając na uwadze powyższe, jeżeli do zawartej umowy leasingu operacyjnego mają zastosowanie wyżej przywołane przepisy art. 17 b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to korzystający ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie obciążające go opłaty wynikające z tej umowy, a więc również opłatę wstępną (czynsz inicjalny).

W związku z tym, że fakt zapłaty opłaty wstępnej trudno powiązać z konkretnym przychodem a jej uiszczenie jest warunkiem koniecznym do rozpoczęcia realizacji umowy leasingu, to opłata ta może być jednorazowo zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w momencie jej poniesienia.

Ponadto należy wskazać, że w przypadku ewentualnego odstąpienia strony od umowy leasingu strata z tytułu przepadku czynszu inicjalnego nie będzie stanowiła kosztu uzyskania przychodu dla Spółki, gdyż zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt 56 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat (kosztów) powstałych w wyniku utraty dokonanych przedpłat (zaliczek, zadatków) w związku z niewykonaniem umowy.

Opłata wstępna przewidziana w umowie – czynsz inicjalny - będzie więc stanowiła dla Spółki, w myśl art. 15 ust. 1 updop koszt uzyskania przychodów w dacie jej faktycznego poniesienia. Czynsz inicjalny nie podlega rozliczeniu w czasie, ponieważ wniesienie go jest obligatoryjne, aby umowa leasingu mogła być zawarta.

Podobne zasady dotyczące momentu zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów należy zastosować w przypadku opłacania rat leasingowych. Powyższe raty, mimo ich powiązania z przychodami nie mogą być przyporządkowane do żadnej konkretnej kwoty składającej się na uzyskany przychód, gdyż wiążą się z całokształtem działalności podatnika, dlatego zgodnie z wyżej wymienionym art. 15 ust. 1 updop podobnie, jak czynsz inicjalny, staną się kosztem uzyskania przychodów w momencie faktycznej zapłaty kolejnych rat.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia i jest aktualna do czasu zmiany stanu prawnego i faktycznego przedstawionego przez pytającego. Zmiana poszczególnych elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zmianę zakresu praw i obowiązków Podatnika. Zgodnie z treścią art. 14 b § 1 -2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia w drodze decyzji w trybie określonym w art. 14b § 5 w/w ustawy.Na podstawie art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie służy zażalenie składane do Dyrektora Izby Skarbowej w terminie 7 dni od daty doręczenia w/w postanowienia. Zażalenie, o którym mowa, wnosi się za pośrednictwem Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego.