Naczelnik Zachodniopomorskiego Urzędu Skarbowego w Szczecinie uznaje przedstawione stanowisko za niezgodne z prawem.

Wnoszący zapytanie przedstawił stan faktyczny z którego wynika, iż dokonał zakupu środków trwałych w ramach inwestycji w środki trwałe. Zadanie inwestycyjne zostało sfinansowane w 50 % dotacją z Programu PHARE 2002, pozostałe 50 % środkami własnymi. Zgodnie z art. 17 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych otrzymana dotacja jest wolna od podatku dochodowego. Na tle takich okoliczności faktycznych podatnik formułuje stanowisko, iż przepisy prawa podatkowego skutkują następująco: do przedstawionego stanu faktycznego stosuje się art. 17 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Z powołanych przepisów wynika, że dotacja jest wolna od podatku dochodowego, a zakup środków trwałych w części sfinansowanej dotacją, nie stanowi kosztów uzyskania przychodu. Prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupu środków trwałych w ramach omawianej inwestycji, przysługuje w części sfinansowanej z własnych środków, w takiej części również odpisy amortyzacyjne stanowią koszt uzyskania przychodu. Z zastosowania wymienionych przepisów wynikają następujące skutki podatkowe: dotacja jest wolna od podatku, odpisy amortyzacyjne od zakupionych środków trwałych stanowią koszt uzyskania przychodu w części sfinansowanej środkami własnymi (50 %), 50 % wartości podatku VAT naliczonego zawartego w fakturach zakupu środków trwałych obniża podatek należny, 50 % wartości podatku VAT naliczonego, od którego nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego zwiększa wartość zakupionych środków trwałych i jest podstawą do amortyzacji, stanowiącej koszt uzyskania przychodu.

Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące normy prawa podatkowego: art. 86 ust. 1, art. 88 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Zastosowanie powołanych norm skutkuje dokonaniem powyższej oceny prawnej stanowiska podatnika, uzasadnionej w sposób następujący.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Jednocześnie, stosownie do przepisu art. 88 ust. 3 pkt 1 ustawy, przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy wydatków związanych z nabyciem towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W stanie faktycznym przedstawionym w pytaniu podatnik dokonał zakupu środków trwałych. Przedmiotowy zakup został w części (50 %) sfinansowany ze środków otrzymanych z Programu PHARE. Środki trwałe zakupione z funduszy pomocowych podlegają amortyzacji. Ustawodawca, w powołanym wyżej przepisie art. 88 ust. 3 pkt 1 wskazał, że jeżeli wydatki dotyczą zakupu środków trwałych podlegających amortyzacji, to niezależnie od źródeł finansowania, ograniczenie wynikające z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy nie będzie miało zastosowania.

Reasumując, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach dotyczących zakupu środków trwałych w ramach inwestycji finansowanej ze środków pochodzących z funduszy PHARE.