Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kolbuszowej, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), art. 15 ust. 1, art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), postanawia uznać, że stanowisko strony przedstawione we wniosku z dnia 17.08.2005 r., który wpłynął do tutejszego Urzędu w dniu 18.08.2005 r., a dotyczące zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych kary za opóźnienie w realizacji zadania jest prawidłowe w przedstawionym przez stronę stanie faktycznym.

W dniu 18.08.2005 r. wpłynął do tutejszego organu podatkowego wniosek o interpretację przepisów prawa podatkowego. W przedmiotowym wniosku firma V. S.A. zwróciła się z zapytaniem dotyczącym możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych kary za opóźnienie w realizacji zadania wynikającej z zawartej przez spółkę umowy. Przedmiotem umowy były roboty i usługi związane z budową stacji elektroenegetycznej. Spółka wykonała zadanie, lecz przekroczyła termin zawarty w umowie. Zgodnie z zawartą umową wykonawca (tj. spółka) zobowiązany jest do zapłacenia zamawiającemu kary za opóźnienie w realizacji zadania. Zamawiający wystawił notę obciążeniową, którą spółka zarachowała w koszty uzyskania przychodu. Według stanowiska podatnika wyrażonego w przedmiotowym wniosku kary naliczone przez zamawiającego za opóźnienie w realizacji zadania stanowią koszt uzyskania przychodu.

Ustalono, że w ww. sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa ani też postępowanie przed sądem administracyjnym.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przed podatnika stan faktyczny, tutejszy organ zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Z definicji kosztu uzyskania przychodu określonej w powołanym art. 15 ust. 1 wynika, że aby wydatek mógł być kosztem uzyskania przychodu, winien spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu,
• nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 22 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu:

1. wad dostarczonych towarów lub wykonanych robót i usług,
2. zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad,
3. zwłoki w usunięciu wad towarów albo zwłoki w usunięciu wad wykonanych robót i usług.

Z treści tego przepisu wynika, że nie wszystkie kary umowne wynikające z niewykonania lub nienależytego wykonania umowy nie stanowią kosztu podatkowego, lecz tylko te kary, które wynikają z wad sprzedawanych towarów, wad wykonywanych robót i usług, kary za zwłokę w zamianie towaru wadliwego na niewadliwy lub kary za zwłokę w usunięciu wad wykonywanych robót i usług.

Konieczność zapłaty przez spółkę kary umownej jest bezpośrednio związana z uzyskanym przychodem w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wobec powyższego, kosztem uzyskania przychodów będzie zapłacona kara umowna z tytułu nieterminowego wykonania usługi. W takim przypadku bowiem, choć kara umowna wynika z nienależytego (nieterminowego) wykonania zobowiązania, to jednak sama usługa nie może być uznana za wadliwą.