P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu, działając na podstawie art. 216 par.1, art. 14a par.1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 roku Nr 8, poz.60), po rozpatrzeniu pisma z dnia 9 marca 2005 roku (data wpływu do tutejszego Urzędu) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i zastosowania prawa podatkowego stwierdza, że stanowisko zajęte przez Pana w piśmie dotyczącym problematyki kosztów uzyskania przychodów przy sprzedaży papierów wartościowych - jest prawidłowe.

U Z A S D A N I E N I E

W dniu 9 marca 2005 roku do Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu wpłynął Pana wniosek w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w Pana indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym .

Zapytanie dotyczyło kwestii czy wydatki związane z kredytem zaciągniętym na zakup akcji PKO BP S.A. tj. odsetki od kredytu i prowizja stanowić mogą koszty uzyskania przychodów w związku ze zbyciem akcji.

We wniosku zajęto stanowisko, iż ww. wydatki mogą stanowić koszty uzyskania przychodu.

Zgodnie z generalną zasadą ustalania kosztów uzyskania przychodów, określoną w art. 22 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 roku Nr 14, poz.176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem określonych w art. 23 tej ustawy.

Za koszty uzyskania przychodów nie uważa się wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodów przy ustalaniu dochodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji), wkładów oraz innych papierów wartościowych , w tym dochodu z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych , a także umorzenia jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych (art. 23 ust.1 pkt 38).

Użycie przez ustawodawcę określenia "wydatków na nabycie" oznacza, że do kosztów uzyskania przychodów ale dopiero z chwilą sprzedaży udziałów lub akcji zalicza się wydatki bezpośrednio warunkujące nabycie tych udziałów lub akcji, tzn. bez których poniesienia skuteczne nabycie udziałów lub akcji nie byłoby możliwe.

W związku z powyższym, aby prowizja pobrana przez bank oraz spłacone odsetki od kredytu mogły być uznane za koszty uzyskania przychodów, z umowy kredytowej musi wynikać, że celem kredytu jest przeznaczenie go na zakup papierów wartościowych i potwierdzenie przez bank wydatkowania tych środków zgodnie z zawartą umową na zakup akcji.

Do typowych kosztów warunkujących nabycie udziałów lub akcji zaliczyć należy zapłaconą cenę udziałów, akcji oraz inne koszty bezpośrednio związane z tym zakupem tj. odsetki od kredytu zaciągniętego na zakup udziałów, akcji zapłacone do czasu sprzedaży tych papierów wartościowych , prowizję za udzielenie kredytu przez bank, a także związane z obsługą rachunku przez biuro maklerskie np. koszty prowizji od kupna /sprzedaży papierów wartościowych , koszty zdeponowania papierów wartościowych, opłaty za prowadzenie rachunku.

Mając powyższe na uwadze, Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza, że stanowisko zajęte przez Pana we wniosku jest prawidłowe.

Jednocześnie Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, że niniejsza interpretacja o zakresie stosowania prawa podatkowego, dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu faktycznego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b par.1 ustawy Ordynacja podatkowa udzielona interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli płatnik podatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a par. 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.

Na niniejsze postanowienie, zgodnie z art. 14a par.4 ustawy - Ordynacja podatkowa przysługuje zażalenie .

Zażalenie zgodnie z przepisami art. 236 par.2, art. 220 i 223 w związku z art. 239 ustawy Ordynacja podatkowa wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu, za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu.

Zażalenie winno zgodnie z przepisem art. 222 Ordynacji podatkowej zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.