POSTANOWIENIE

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie, działając na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu Państwa wniosku znak KSG/ER/86/2005 z dnia 8.07.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 11.07.2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych stwierdza, że przedstawione we wniosku stanowisko nie jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W złożonym wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego Wnioskodawca (Spółka) przedstawił następujący stan faktyczny. Z dniem 1 stycznia 2003 r. został wniesiony do Spółki aport niepieniężny w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wniesienie przedsiębiorstwa nie nastąpiło w trybie art. 93-93c ustawy Ordynacja podatkowa, natomiast przejście pracowników z oddziałów podmiotu wnoszącego aport do Spółki nastąpiło w trybie art. 23 1 kodeksu pracy. W skład aportu wchodziły m. in. rezerwy na przyszłe zobowiązania, w tym z tytułu świadczeń pracowniczych (nagrody, odprawy emerytalne i urlopy). Wszystkie wymienione rezerwy zostały utworzone zgodnie z ustawą z dnia 29.09.1994 r. o rachunkowości i obciążyły koszty wnoszącego aport. Rezerwy nie stanowiły dla wnoszącego aport, ani dla Spółki kosztu uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 27 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z tym, że zaistniały przesłanki, które spowodowały ustanie przyczyn utrzymania przedmiotowych rezerw w pierwotnej wysokości (przeszacowanie wysokości rezerwy, wypłata świadczeń) kwota stanowiąca równowartość rozwiązanych rezerw została zaliczona w myśl przepisów ustawy o rachunkowości do pozostałych przychodów operacyjnych.

Zapytanie Podatnika dotyczy kwestii, czy kwota rozwiązanych rezerw przejętych aportem stanowi przychód podatkowy. Spółka zaliczyła wartość rozwiązanych rezerw do przychodów podlegających opodatkowaniu. Sposób kwalifikowania rezerw przez Spółkę przedstawiony we wniosku (zaliczenie rozwiązanych rezerw do przychodów podatkowych) traktuje się w niniejszym postanowieniu jako stanowisko Spółki, o którym mowa w art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, w sprawie objętej wnioskiem.

Odpowiadając na zapytanie Spółki stwierdza się, co następuje.
Rodzaje przychodów w rozumieniu ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) wyspecyfikowane zostały w art. 12 ust. 1 tej ustawy. Na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy do przychodów zalicza się równowartość rozwiązanych lub zmniejszonych rezerw, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 27 (t. j. rezerw innych niż rezerw tworzonych na pokrycie wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona) zaliczonych uprzednio do kosztów uzyskania przychodów. Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, przejęte przez Wnioskodawcę rezerwy z tytułu świadczeń pracowniczych nie były zaliczone do kosztów uzyskania przychodów - na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 27 ww. ustawy nie są kosztem uzyskania przychodów rezerwy utworzone zgodnie z ustawą o rachunkowości, inne niż określone w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych jako taki koszt. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie przewidują w tej sytuacji zaliczenia do przychodów równowartości rozwiązanych rezerw.

Mając na uwadze kwalifikację przez Spółkę rozwiązanych rezerw w sposób przedstawiony we wniosku, wniosek rozstrzygnięto jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swą moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
- interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Na niniejsze postanowienie przysługuje prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie ul. Wadowicka 10 za pośrednictwem Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego, w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia, stosownie do art. 14a § 4 i art. 236 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciwko postanowieniu oraz określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia, stosownie do art. 222 w związku z art. 239 ustawy Ordynacja podatkowa. Zażalenie podlega opłacie skarbowej uiszczanej w postaci znaków opłaty skarbowej, która wynosi 5 zł od podania (50 gr za każdy załącznik).