INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2012r. (data wpływu 06.09.2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie konieczności dokonania korekty odliczonego podatku VAT - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 września 2012r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie konieczności dokonania korekty odliczonego podatku VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Działalność gospodarczą Wnioskodawca rozpoczął od 1 sierpnia 2005 r. Przedmiotem działalności jest pozyskiwanie nowych dostawców oraz miejsc sprzedaży jak i zdobywanie zamówień na sprzedaż surowców i połfabrykantów rud metali oraz chemikaliów przemysłowych.

Od 1 sierpnia 2005 r. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Od czerwca 2008 r. Wnioskodawca użytkował samochód osobowy na podstawie umowy leasingu operacyjnego. Pojazd ten był używany przez Wnioskodawcę i miał ścisły związek z działalnością Wnioskodawcy (był używany do prowadzenia działalności gospodarczej). Przez czas trwania leasingu (24 m-ce) Wnioskodawca odliczał od rat leasingu VAT w wysokości 60% nie przekraczającej limitu 6 000 PLN (na podst. art. 86 ust. 7 ustawy o VAT). Po wykorzystaniu przysługującego limitu, cała rata stanowiła koszty uzyskania przychodu w firmie.

Po zakończeniu leasingu w lipcu 2010 r. samochód ten został wykupiony przez Wnioskodawcę i wprowadzony do ewidencji środków trwałych firmy Wnioskodawcy. Kwota netto wykupu to 39 713,00 PLN. VAT został odliczony w wysokości 60% tj. 5 242,00 PLN (zgodnie z interpretacją IPPP2/443-798/10-7/JW z dnia 17 stycznia 2011 r. Pojazd ten został wprowadzony do ewidencji środków trwałych w lipcu 2010 r.

W miesiącu styczniu 2012 r. pojazd ten został sprzedany na fakturę VAT z zastosowaniem „zw.” stawki podatku VAT w związku z faktem, iż samochód był użytkowany powyżej pół roku (art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż samochodu, przy której została zastosowana stawka podatku VAT „zw.” powoduje konieczność korekty podatku naliczonego, skoro przepisy regulujące kwestię korekt dotyczą sytuacji, gdy został odliczony VAT w 100% (całość)...

Zdaniem Wnioskodawcy,

W związku, że samochód osobowy był używany i miał ścisły związek z działalnością Wnioskodawcy od 2008 r. oraz że od zakupu pojazdu został odliczony podatek VAT w wysokości 60% kwoty podatku VAT a nie 100% decyzję o sprzedaży samochodu z zastosowaniem stawki „zw.” VAT oraz nie skorygowaniu podatku naliczonego VAT Wnioskodawca uważa za słuszną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Mocą art. 43 ust. 2 cyt. ustawy przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Na podstawie § 13 ust. 1 pkt 5 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 73, poz. 392 ze zm.) zwalnia się od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych przez podatników, którym przy nabyciu tych samochodów i pojazdów przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w wysokości 50% lub 60% kwoty podatku określonej w fakturze nie więcej jednak niż odpowiednio 5.000 zł lub 6.000 zł, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy.

Powyższe wskazuje, iż mimo prawa do odliczenia podatku VAT (w wysokości 50% lub 60%), podatnik może zastosować zwolnienie z podatku od towarów i usług dla sprzedaży samochodów spełniających definicję towarów używanych. Przy czym zauważyć należy, że zwolnienie przysługuje po okresie co najmniej pół roku od nabycia prawa do rozporządzania jak właściciel. Tym samym, dla celów zastosowania zwolnienia, do okresu użytkowania nie wlicza się okresu użytkowania tego samochodu na podstawie umowy leasingu. Zatem okres użytkowania liczony jest od momentu wykupienia samochodu po okresie leasingu.

Podstawowa zasada dotycząca prawa do odliczenia podatku określona została w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Stosownie do treści tego przepisu w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zasada ta wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Przepisy regulujące sposób oraz termin dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotów zobowiązanych do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 91 ust. 1 ww. ustawy po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Stosownie do art. 91 ust. 2 ww. ustawy w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy (art. 91 ust. 3 ww. ustawy).

Na podstawie art. 91 ust. 4 ww. ustawy w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Stosownie do art. 91 ust. 5 ww. ustawy w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 91 ust. 6 ww. ustawy w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
   
   

Powyższe uregulowania zobowiązują podatnika, któremu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, do dokonania korekty odliczonego podatku w sytuacji zmiany przeznaczenia towaru. W odniesieniu do ruchomości, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych obowiązek korekty podatku naliczonego następuje w ciągu 5 kolejnych lat licząc od roku, w którym towary zostały oddane do użytkowania. Przy czym przepis wskazuje na generalną zasadę dotyczącą prawa do odliczenia.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że w lipcu 2010 r. Wnioskodawca wykupił i wprowadził do ewidencji środków trwałych samochód osobowy, który od czerwca 2008 r. użytkował na podstawie umowy leasingu operacyjnego. Wartość tego samochodu przekroczyła 15 000 zł. Wnioskodawca odliczył podatek VAT w wysokości 60%. W miesiącu styczniu 2012 r. pojazd ten został sprzedany na fakturę VAT z zastosowaniem zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż w odniesieniu do dostawy przedmiotowego samochodu zostały spełnione przesłanki warunkujące zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług wynikające z § 13 ust. 1 pkt 5 ww. rozporządzenia, ponieważ przedmiotowy samochód w momencie dostawy mógł być uznany za towar używany w rozumieniu art. 42 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług (pomiędzy nabyciem prawa do rozporządzania samochodem a jego dostawą upłynął okres dłuższy niż pół roku). Zatem, w niniejszej sytuacji dostawa przedmiotowego samochodu jako towaru używanego w rozumieniu przepisu art. 43 ust. 2 ustawy korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług wynikającego z § 13 ust. 1 pkt 5 ww. rozporządzenia.

W niniejszej sprawie obowiązek korekty podatku naliczonego przy sprzedaży samochodu z zastosowaniem zwolnienia od podatku od towarów i usług związany jest ze zmianą przeznaczenia środka trwałego. Zauważyć należy, że obowiązek korekty wystąpi zawsze w przypadku, gdy dokonano odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT dokumentującej nabycie towarów i usług, które następnie zostały wykorzystane do czynności zwolnionych lub niepodlegających opodatkowaniu. Prawo do odliczenia VAT (także częściowe) przy zakupie samochodu osobowego przysługuje pod warunkiem, że środek trwały wykorzystywany jest na potrzeby prowadzonej działalności opodatkowanej. Tym samym, przepis zobowiązujący do korekty podatku odliczonego adresowany jest do podatników, którzy wykorzystywali nabyty towar do wykonywania czynności opodatkowanych i w przypadku gdy odliczyli oni podatek naliczony, a następnie na skutek sprzedaży zmieniło się przeznaczenie na związane z czynnościami zwolnionymi. W niniejszych okolicznościach Wnioskodawca sprzedając pojazd po upływie 6 miesięcy użytkowania ma prawo zastosować zwolnienie od podatku VAT, co tym samym powoduje obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego w związku z jego nabyciem.

Odnosząc treść przywołanych przepisów do przedstawionego opisu sprawy wskazać należy, iż sprzedaż przedmiotowego samochodu osobowego, jako towaru używanego, korzystająca ze zwolnienia od podatku na podstawie § 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w okresie korekty powoduje, iż dalsze jego wykorzystanie związane jest wyłącznie z czynnościami zwolnionymi. Zatem w takich okolicznościach na Wnioskodawcy ciąży obowiązek dokonania korekty odpowiedniej części kwoty podatku VAT z tytułu nabycia przedmiotowego samochodu na zasadach określonych w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług. Oznacza to, że Wnioskodawca zachowuje prawo do dokonanego odliczenia podatku naliczonego przy zakupie środka trwałego, ale tylko w części dotyczącej okresu wykorzystywania go do celów związanych z czynnościami opodatkowanymi. Sprzedaż przedmiotowego samochodu z zastosowaniem zwolnienia powoduje konieczność dokonania korekty podatku naliczonego w wysokości 3/5 kwoty odliczonego podatku z tytułu nabycia przedmiotowego samochodu.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.