INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 29.09.2010r. (data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku 15.10.2010r.), uzupełnione pismem z dnia 23.12.2010 r. (data wpływu 31.12.2010 r.) nadesłanym w odpowiedzi na wezwanie z dnia 17.12.2010r. sygn. IPPP2/443-798/10-2/JW, doprecyzowane pismem z dnia 31.12.2010r. (data wpływu 10.01.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczania podatku naliczonego od zakupu samochodu osobowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15.10.2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczania podatku naliczonego od zakupu samochodu osobowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca od czerwca 2008r. użytkuje samochód osobowy na podstawie umowy leasingu operacyjnego i przez okres 24 miesięcy Wnioskodawca odliczał VAT naliczony z tytułu czynszu miesięcznego na podstawie art. 86 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług w wysokości 60% (z każdej raty), ale do kwoty 6.000,00 PLN. Potem cała rata łącznie z VAT stanowiła koszty. Po zakończeniu umowy leasingu Wnioskodawca wykupił samochód osobowy za kwotę 39.713,11 PLN netto i na podstawie art. 86 ust. 1 i ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawca odliczył 60% podatku VAT tj. 5.242,00 PLN. Leasingobiorcą i wykupującym jest ten sam podatnik VAT. Leasing i wykup dotyczą tego samego samochodu osobowego. Umowa leasingu nie nakładała na Wnioskodawcę obowiązku wykupu samochodu.

W piśmie z dnia 23.12.2010r. stanowiącym uzupełnienie do wniosku Wnioskodawca oświadczył, że działalność gospodarczą rozpoczął od dnia 01.08.2005r. Przedmiotem działalności jest pozyskiwanie zamówień na usługi jak i zdobywanie nowych dostawców oraz miejsc sprzedaży surowców, półfabrykatów rud, metali oraz chemikaliów przemysłowych. Tak, więc od dnia 01.08.2005r. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Samochód osobowy, którego dotyczy zapytanie Wnioskodawcy jest i będzie wykorzystywany do celów działalności gospodarczej (liczne podróże służbowe Zainteresowanego), opodatkowanej podatkiem VAT w wysokości 22% (w 2010r.), a w 2011r. wysokość podatku wynosi 23 %.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo odliczyć 60% VAT od zakupu samochodu osobowego (wykup z leasingu), który był przedmiotem leasingu i w stosunku, do którego został już odliczony VAT (max 6.000,00 PLN) z tytułu rat leasingowych...

Zdaniem Wnioskodawcy, Zainteresowany postąpił prawidłowo, gdyż zakup samochodu jest czynnością inną niż leasing.

W piśmie z dnia 23.12.2010r. stanowiącym uzupełnienie do wniosku Wnioskodawca stwierdził, iż odliczając od wykupu samochodu osobowego 60 % nie więcej niż 6000,00 zł podatku VAT ( w przypadku Wnioskodawcy była to kwota 5.242,00 zł) postąpił prawidłowo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione warunki wynikające z ww. artykułu: odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Podstawową zasadą dla realizacji prawa obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jest istnienie związku tego podatku z czynnościami opodatkowanymi.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, o czym stanowi art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 86 ust. 3 ustawy, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Jednocześnie, z zapisów art. 86 ust. 4 ustawy wynika, iż przepis art. 86 ust. 3 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy tj.: agregat elektryczny/spawalniczy, bankowóz, do prac wiertniczych, koparka, koparkospycharka, ładowarka, oczyszczanie dróg, podnośnik do prac konserwacyjno – montażowych, pomoc drogowa, zimowego utrzymania dróg, żuraw samochodowy, pogrzebowy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
   1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
   2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
   
   
   

Ustawodawca daje podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m. in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonał zakupu samochodu osobowego. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest pozyskiwanie zamówień na usługi, zdobywanie nowych dostawców oraz miejsc sprzedaży surowców, półfabrykatów rud, metali oraz chemikaliów przemysłowych. Samochód osobowy jest i będzie wykorzystywany do celów działalności gospodarczej (liczne podróże służbowe Zainteresowanego), opodatkowanej podatkiem VAT. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zainteresowany użytkuje zakupiony samochód osobowy od czerwca 2008r. na podstawie umowy leasingu operacyjnego. Przez okres 24 miesięcy Wnioskodawca odliczał VAT naliczony z tytułu czynszu miesięcznego. Po zakończeniu umowy leasingu Wnioskodawca wykupił samochód osobowy za kwotę 39.713,11 PLN netto i odliczył 60% podatku VAT tj. 5.242,00 PLN z tytułu zakupu przedmiotowego samochodu osobowego.

Analiza powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, iż rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W przedmiotowej sprawie – zgodnie z oświadczeniem Wnioskodawcy – warunek ten zostanie spełniony.

A zatem od tej czynności przysługuje Wnioskodawcy prawo do odliczenia 60% kwoty podatku naliczonego wynikającej z faktury dokumentującej zakup (wykup z leasingu) przedmiotowego samochodu osobowego, nie więcej jednak niż 6.000 zł, zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.