Naczelnik Urzędu Skarbowego w Olsztynie działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (j.t. - Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 22.11.2005 r. (data wpływu 25.11.2005 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji o zakresie stosowania prawa podatkowego

postanawia

uznać za prawidłowe wyrażone we wniosku stanowisko podatnika w zakresie możliwości odliczenia od dochodu składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe, których podstawa wymiaru przewyższa 60% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w poprzednim kwartale.

W dniu 25.11.2005 r. w trybie art. 14a § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) złożył Pan wniosek o pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego przedstawiając następujący stan faktyczny:

prowadzi Pan działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych - księga przychodów i rozchodów. Podjął Pan decyzję o zwiększeniu kwoty składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe znacznie przewyższającą 60% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w poprzednim kwartale. Kwota ta w całości będzie odliczana od podstawy opodatkowania.

Zdaniem wnioskodawcy - stosownie do niżej przytoczonych przepisów postępowanie jest prawidłowe.

I tak art. 26 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych mówi, że podstawę opodatkowania stanowi dochód po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Art. 6 ust. 1 pkt 5 w/w ustawy podaje, że obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnym i rentowym podlegają osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność oraz osobami z nimi współpracującymi. W art. 18 ust. 8 tej ustawy określa się, że podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 5 stanowi zadeklarowana kwota nie niższa jednak niż 60% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w poprzednim kwartale.

Uważa Pan, że powyższe przepisy w żaden sposób nie ograniczają wysokości składek ani wysokości odliczeń i w związku z tym ma Pan prawo odliczyć całą kwotę składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i prawny Naczelnik Urzędu Skarbowego w Olsztynie stwierdza co następuje:

stosownie do art. 26 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), podstawę obliczenia podatku stanowi dochód ustalony zgodnie z przepisami ww ustawy, po odliczeniu m.in. kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. nr 137, poz. 887 ze zm.).

Z treści art. 6 ust. 1 pkt 5 cyt. ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wynika, że obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnym i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność oraz osobami z nimi współpracującymi.

Wysokość składek, o których mowa wyżej wyrażona jest w formie stopy procentowej jednakowej dla wszystkich ubezpieczonych (art. 15), a podstawę wymiaru zgodnie z art. 18 ust.8 stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 60% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w poprzednim kwartale, z zastrzeżeniem ust. 9 i 10.

Powyższe oznacza, że ma Pan prawo do odliczenia od dochodu faktycznie zapłaconych składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe, uwzględniając jednak jeszcze przepis zawarty w art. 19 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, który mówi, że roczna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe osób, o których mowa w art. 6, 7 i 10 w danym roku kalendarzowym nie może być wyższa od kwoty odpowiadającej trzydziestokrotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok kalendarzowy, określonego w ustawie budżetowej, ustawie o prowizorium budżetowym lub ich projektach, jeżeli odpowiednie ustawy nie zostały uchwalone - z zastrzeżeniem ust. 2 i 9.

W świetle powyższego - Naczelnik Urzędu Skarbowego w Olsztynie uznał, że stanowisko wnioskodawcy w przedstawionej kwestii jest prawidłowe i postanowił jak w sentencji.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.Stosownie do art. 14b § 1 interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta.

Wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla wnioskodawcy do czasu zmiany lub uchylenia, zgodnie z art. 14b § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego. Zażalenie zgodnie z zapisem art. 222 cyt. wyżej ustawy Ordynacja podatkowa - winno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie. Strona wnosząca zażalenie - stosownie do zapisu art. 169 § 2 Ordynacji podatkowej winna uiścić z góry opłatę skarbową w wysokości określonej art. 1 pkt 1a ustawy z dnia 09 września 2000r. o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2004r. Nr 253, poz.2532 ze zm.) tj. w kwocie 5 zł na zażalenie oraz 0,50 zł od każdego załącznika

Na niniejsze postanowienie służy Stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Olsztynie w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).