Kosztem uzyskania przychodów są, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16. Składniki majątku nabyte lub wytworzone we własnym zakresie mogą być uznane za środki trwałe, jeśli spełniają warunki określone w art. 16a ust. 1 ustawy: stanowią własność lub współwłasność podatnika, są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania, przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok, są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Jeżeli składniki majątku spełniają warunki uznania go za środek trwały, a jego wartość początkowa, określona zgodnie z art. 16g w/w ustawy nie przekracza 3.500 zł, wówczas podatnik może wybrać jedno z następujących rozwiązań:nie zaliczać go do środków trwałych, a wydatek poniesiony na jego nabycie zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu oddania go do używania (art. 16d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych),zaliczyć taki składnik majątku do środków trwałych i dokonywać odpisów amortyzacyjnych na zasadach ogólnych albo zamortyzować jednorazowo w miesiącu oddania do używania lub w miesiącu następnym (art. 16f ust. 3 w/w ustawy). Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 4 w/w ustawy za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki kapitałowej – ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.

Z powyższego wynika, że przy nabyciu składnika majątku, którego wartość nie przekracza 3.500 zł, pozostawiono podatnikowi swobodę wyboru w zakresie obciążania kosztów wydatkiem poniesionym na jego nabycie. O tym, czy składnik majątku nieprzekraczający wartości 3.500 zł zostanie zaliczony do środków trwałych – decyduje sam podatnik.Składniki majątku mające cechy środków trwałych, których wartość początkowa nie przekracza 3.500 zł, mogą w zależności od decyzji podatnika - być zaewidencjonowane jako środki trwałe i amortyzowane lub nieujmowane w takiej ewidencji i nieamortyzowane. W tym drugim przypadku, gdy nabyte rzeczowe składniki majątku nie są zaliczone u podatnika do środków trwałych, to wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania. Aby w/w wydatki mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, poprzez bezpośrednie zaliczenie w koszty, lub poprzez odpisy amortyzacyjne od całej wartości początkowej wkładu niepieniężnego ustalonej na podstawie art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy, cała ta wartość początkowa musi znaleźć odzwierciedlenie w utworzonym lub podwyższonym kapitale zakładowym spółki kapitałowej. Po przeanalizowaniu stanu faktycznego i obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego informuję, że stanowisko podatnika w kwestii zaliczenia wartości składników aportu, których jednostkowa cena nabycia nie przekracza kwoty 3.500 zł, do kosztów uzyskania przychodów należy uznać za prawidłowe, pod warunkiem, że wartość początkowa określona jest zgodnie z art. 16g ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę w w/w wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.