P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm. ),po rozpatrzeniu wniosku Pani ... z dnia 06.10.2005r. (data wpływu 10.10.2005r.), uzupełnionego w dniach 28.10.2005r. oraz 22.11.2005r. dotyczącego udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej:
1. możliwości zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wydatków na przystosowanie lokalu użytkowego na potrzeby działalności oraz kosztów bieżących remontów,
2. możliwości zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wydatków dotyczących bieżących opłat eksploatacyjnych oraz mediów,
3. powstania przychodu z tytułu nieodpłatnego korzystania z lokalu, w stosunku do którego brak jest właściciela prawnego,
Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza że Pani stanowisko przedstawione we wniosku dotyczące drugiego pytania jest prawidłowe.
W części wniosku dotyczącej pytania pierwszego i trzeciego, odpowiedź udzielona zostanie odrębnym postanowieniem.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 06.10.2005r. (data wpływu 10.10.2005r.) Pani ...wystąpiła do tut. organu podatkowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniach 28.10.2005r. oraz 22.11.2005r.

Stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę:
Wnioskodawca zamierza podjąć działalność gospodarczą na działce lokalu użytkowego w formie zasiedzenia - nieustanowionego prawnie. Zamierza wyremontować lokal i rozpocząć działalność gospodarczą stacjonarną. Jednocześnie nie posiada tytułu prawnego do użytkowania nieruchomości. Od roku 1991 Wnioskodawca jest użytkownikiem nieruchomości i ponosi opłaty z tytułu podatku od nieruchomości. W trakcie użytkowania będzie ponosił koszty bieżącej eksploatacji, opłaty z tytułu podatku od nieruchomości, zakupu mediów i inne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania lokalu. Ponieważ nie ma właściciela prawnego nie będzie ponosił opłat czynszowych związanych z obiektem. Miejscem prowadzenia działalności byłby tenże lokal, natomiast siedziba firmy znajdowałaby się w miejscu zamieszkania wnioskodawcy.
Stanowisko Wnioskodawcy:
Zgodnie z treścią art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: "ustawa") kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
W związku z w/w przepisami:
#61485; koszty poniesione na przystosowanie obiektu do prowadzenia działalności gospodarczej będą traktowane jako inwestycja w obcym obiekcie i amortyzowane przez okres 10 lat (art. 22i ust. 4 ustawy).
#61485; koszty opłat związane z bieżącą eksploatacją (woda, energia, gaz, bieżące remonty i inne) stanowią koszt uzyskania przychodu w miesiącu, którego dotyczą.
#61485; zgodnie z ustawą przychód z tytułu nieodpłatnego korzystania z lokalu nie występuje zważywszy, iż brak właściciela prawnego, a prowadzący działalność gospodarczą przejmie w przyszłości przez zasiedzenie nieruchomość.
W dniach 28.10.2005r. oraz 22.11.2005r. Pani ... w odpowiedzi na wezwania tut. organu podatkowego z dnia 19.10.2005r. (data doręczenia 24.10.2005r.) znak: 1424/2150/413/681/05 oraz z dnia 08.11.2005r. (data doręczenia 15.11.2005r.) znak: 1424/2150/413/722/05, uzupełniła przedmiotowy wniosek w zakresie stanu faktycznego.
Wnioskodawca zamierza podjąć działalność na działce, która na dzień dzisiejszy jest przez niego tylko użytkowana. Status tej działki jest obecnie nieuregulowany prawnie. Poprzedni jej użytkownik miał również nieuregulowany stan prawny tej nieruchomości. Mógł dokonać przejęcia tej nieruchomości na własność przez zasiedzenie (użytkował ją, od lat trzydziestych ubiegłego wieku), ale tego do swojej śmierci nie dokonał.Działka ta należała przed II wojną światową, do mojego dziadka. Na podstawie umowy dwustronnej pomiędzy dziadkiem a późniejszym użytkownikiem, zawarta została umowa sprzedaży (nie dokonano tego notarialnie). Po śmierci użytkownika w roku 1991, jedyna osoba, która mogła być jego spadkobiercą, zrzekła się praw do jej użytkowania na korzyść Wnioskodawcy tego pisma (dokonano tego na piśmie). Jedyną metodą na przejęcie działki na własność przez Wnioskodawcę pozostaje, więc przejęcie jej przez zasiedzenie. Wnioskodawca na dzień dzisiejszy ponosi koszty jej użytkowania (tzn. podatek od nieruchomości, opłacany od 1991r., oraz koszt energii elektrycznej, która została założona na wniosek Wnioskodawcy). W momencie rozpoczęcia planowanej działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie musiał ponieść koszty remontu budynku (elewacja budynku, wymiana dachu, remont pomieszczeń wewnątrz domu), oraz bieżące koszty związane z prowadzoną działalnością i zakupem mediów. Odbiorcą usług za podatek od nieruchomości i energię elektryczną jest obecnie wnioskodawca, który figuruje na fakturach i nakazach płatniczych.Poprzedni użytkownik na nakazie płatniczym figuruje jako współwłaściciel. Wnioskodawca pisma w stosunku do osoby, która była w piśmie z dnia 25.10.2005r. nazwana "późniejszym użytkownikiem" jest osobą obcą. Nie można więc mówić o podatku od darowizny, gdyż prawnie nie nastąpiło przeniesienie aktu własności. Status tej działki cały czas jest nieuregulowany prawnie. Wnioskodawca używając w stosunku do siebie pojęcia "użytkownik" rozumie przez to opiekę nad przedmiotową działką. Opieka ta polegała m. in. na naprawie ogrodzenia, uporządkowania działki pod względem czystości (usunięcie różnego rodzaju śmieci i nieczystości, które przez lata zostały nagromadzone). Wnioskodawca jednocześnie oświadcza, iż na obecną chwilę nie posiada żadnych przychodów związanych z użytkowaniem tej działki (opłaca jedynie podatek od nieruchomości oraz opłaty związane z energią elektryczną), oraz dba o właściwy porządek na przedmiotowej działce. Występowanie na nakazie płatniczym osoby zmarłej XY, jako współwłaściciela zdaniem Wnioskodawcy wynika tylko z faktu, iż działka ta ma nieuregulowany status prawny. Dlatego też organ wystawiający nakaz płatniczy używa pojęcia "współwłaściciel" wobec osoby która wcześniej opłacała podatek od tej nieruchomości.Wcześniejsze nakazy płatnicze opłacane już przez Wnioskodawcę, miały tytuł: "dotyczy nieruchomości figurującej na XY". Z czasem nakazy płatnicze nabrały obecnej formy, która została przedstawiona w poprzednim piśmie.Wnioskodawca oświadcza iż w stosunku do przedmiotowej działki nikt nie wysuwa żadnych roszczeń co do jej własności.

Stanowisko organu podatkowego: Zgodnie z art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego, wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl § 2 powołanego przepisu, wniosek, o którym mowa w § 1, składa się do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, urzędu celnego lub wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starosty albo marszałka województwa.W świetle art. 14a § 3 Ordynacji podatkowej, interpretacja, o której mowa w § 1, zawiera ocenę prawną stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa. Podstawą rozpatrzenia wniosku jest stan faktyczny zawarty w zapytaniu i własne stanowisko strony.

Koszty uzyskania przychodów mogą być potrącane tylko w określonym czasie, wskazanym przepisami prawa.
Ogólna zasada prawna w tym względzie, przyjęta w ustawie z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w art. 22 ust. 4, zwana "metodą kasową" zaliczania wydatków do kosztów stanowi, że koszty uzyskania przychodów są potrącane wyłącznie w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Oznacza to, że w danym roku podatkowym należy uwzględnić także te koszty, które zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów w latach następnych. Z metody kasowej mogą skorzystać osoby prowadzące podatkową księgę przychodów i rozchodów.
Jednocześnie ustawa podatkowa określa odstępstwa od powyższej zasady. Na podstawie art. 22 ust. 5 i ust. 6 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych istnieje bowiem możliwość uznania za koszty uzyskania przychodów danego roku podatkowego nie tylko kosztów poniesionych, ale także wszystkich kosztów, które danego roku dotyczą. Jeśli zaś chodzi o koszty poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, to są one potrącalne, jeśli dotyczą przychodów tego roku podatkowego. Wyjątek od powyższego stanowi sytuacja, gdy zarachowanie kosztów w danym roku podatkowym nie było możliwe, w tym wypadku koszty te są potrącalne w roku, w którym zostały poniesione (tzw. "metoda memoriałowa" zaliczania wydatków do kosztów).
Przez koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów należy rozumieć takie nakłady podatnika, które prowadzą do osiągnięcia przychodów oraz dotyczą przychodów otrzymanych lub należnych w danym roku. Zatem wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów to te, które dotyczą nakładów związanych z już istniejącymi źródłami przychodów, nie zaś z tworzeniem nowych źródeł tych przychodów.
Przy wyjątkach od ogólnej zasady ujętej w art. 22 ust. 4 chodzi o następujące przypadki:
#61485; w działalności prowadzonej przez podatnika mogą pojawić się wydatki, których rozliczenie w całości lub w części w tym roku podatkowym, w którym rzeczywiście je poniesiono, byłoby nieracjonalne z punktu widzenia gospodarki finansowej (zmieniałoby rzeczywistą sytuację ekonomiczną podatnika).
#61485; kosztem mogą być również określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, pod warunkiem że odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego.
Ten sposób potrącania kosztów uzyskania przychodów w czasie dotyczy podatników, którzy:
#61485; prowadzą księgi rachunkowe (handlowe),
#61485; prowadzą podatkową księgę przychodów i rozchodów.
W odniesieniu do podatników, którzy prowadzą podatkową księgę przychodów i rozchodów, warunkiem sine qua non takiego trybu rozliczenia kosztów wynikającym z art. 22 ust. 6 cyt. ustawy, jest prowadzenie stale w każdym roku podatkowym księgi w taki sposób, który umożliwi wyodrębnienie kosztów uzyskania odnoszących się tylko do tego roku podatkowego. Jeżeli ten warunek nie jest spełniony, to stosuje się ogólną zasadę, zgodnie z którą koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

Odrębną kwestią, którą należy rozpatrywać w kontekście przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.), jest sposób dokumentowania wydatków.
Zgodnie z § 12 ust. 3 w/w rozporządzenia podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są:
1. faktury VAT, w szczególności faktury VAT marża, faktury VAT RR, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej "fakturami", odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach, lub
2. inne dowody, wymienione w § 13 i 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:
a) wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,
b) datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,
c) przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,
d) podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych
- oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.
Z treści § 13 rozporządzenia wynika, że za dowody księgowe uważa się również:
1. dzienne zestawienia dowodów (faktur dotyczących sprzedaży) sporządzone do zaksięgowania ich zbiorczym zapisem,
2. noty księgowe, sporządzone w celu skorygowania zapisu dotyczącego operacji gospodarczej, wynikającej z dowodu obcego lub własnego, otrzymane od kontrahenta podatnika lub przekazane kontrahentowi,
3. dowody przesunięć,
4. dowody opłat pocztowych i bankowych,
5. inne dowody opłat, w tym dokonywanych na podstawie książeczek opłat, oraz dokumenty zawierające dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2.

Natomiast przepis § 14 ust. 1 tego rozporządzenia stanowi, że na udokumentowanie zapisów w księdze, dotyczących niektórych kosztów (wydatków), mogą być sporządzone dokumenty zaopatrzone w datę i podpisy osób, które bezpośrednio dokonały wydatków (dowody wewnętrzne), określające: przy zakupie - nazwę towaru oraz ilość, cenę jednostkową i wartość, a w innych przypadkach - przedmiot operacji gospodarczych i wysokość kosztu (wydatku). Jednakże dowody te zgodnie z ust. 2 pkt 7 tego paragrafu dotyczą wydatków związanych z opłatami: za czynsz, energię elektryczną, telefon, wodę, gaz, i centralne ogrzewanie w części przypadającej na działalność gospodarczą, a podstawą do sporządzenia tego dowodu jest dokument obejmujący całość opłat na te cele.

Z treści Pani pisma: "koszty opłat związane z bieżącą eksploatacją (woda, energia, gaz, bieżące remonty i inne) stanowią koszt uzyskania przychodu w miesiącu, którego dotyczą", wynika, że dla zaliczenia w/w wydatków w koszty preferuje Pani metodę tzw. memoriałową.
Ustosunkowując się do powyższego, należy stwierdzić, że stosownie do art. 22 ust. 4 cytowanej na wstępie ustawy o podatku dochodowym, koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i ust. 6, są potrącalne tylko w roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Natomiast przepisy ust. 5 i ust. 6 umożliwiają podatnikom prowadzącym księgę przychodów i rozchodów zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów roku podatkowego:
- kosztów poniesionych w danym roku i wiążących się z przychodami tego roku,
- kosztów poniesionych w latach poprzednich, lecz dotyczących przychodów danego roku,
- kosztów (ściśle określonych co do rodzaju i kwoty) zarachowanych, chociaż ich faktycznie nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku,
pod warunkiem, że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania odnoszących się tylko do tego roku podatkowego.
Jak wynika z powyższego moment zaliczenia wydatku do kosztu uzyskania przychodów (tj. w dacie poniesienia wydatku lub zarachowania) uzależniony jest od sposobu rozliczania kosztów przyjętych przez osobę prowadzącą działalność gospodarczą. Istotne jest przy tym aby koszty były udokumentowane we właściwy sposób wynikający z w/w przepisów rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.
W świetle powyższego Pani stanowisko w powyższym zakresie uznano za prawidłowe.

Niniejsze postanowienie wydane zostało na podstawie stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz w oparciu o stan prawny obowiązujący w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Na niniejsze postanowienie zgodnie z przepisem art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Radomiu w terminie 7 dni od daty jego doręczenia (art. 236 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa).
Zażalenie, zgodnie z przepisem art. 222 w związku z art. 239 ustawy Ordynacja podatkowa powinno zawierać zarzuty przeciwko postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie. Zażalenie podlega opłacie skarbowej w wysokości 5,00zł uiszczanej w znakach opłaty skarbowej.Niniejsze postanowienie może zostać zmienione lub uchylone w drodze decyzji przez organ odwoławczy w trybie art. 14b ust. 5 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa.