Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późniejszymi zmianami) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Elblągu stwierdza, że stanowisko Pana (...) prowadzącego działalność gospodarczą - Zakład Murarski z siedzibą w (...), NIP (...) zawarte we wniosku z dnia 06.09.2005 r., (data wpływu do tut. organu podatkowego 07.09.2005 r.) w sprawie:

1. wystawienia w roku 2005 faktury na kwotę ustaloną przez Sąd za usługę wykonaną w roku 1998,
2. ustalenia obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych od kwoty wynagrodzenia za roboty budowlane wykonane w 1998 r.,
3. opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym zasądzonych odsetek

jest nieprawidłowe.

Pismem z dnia 06.09.2005 r. (data wpływu do tut. organu podatkowego 07.09.2005 r.), uzupełnionym w dniach: 22.09.2005 r, 26.09.2005 r. Pan (...) prowadzący działalność gospodarczą - Zakład Murarski z siedzibą w (...), NIP (...), opodatkowaną zryczałtowanym podatkiem dochodowym, zwrócił się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego w sprawie wystawienia w roku 2005 faktury na kwotę ustaloną przez Sąd za usługę wykonaną w roku 1998, ustalenia momentu obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych oraz opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym zasądzone odsetki.

Zgodnie z treścią art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późniejszymi zmianami) stosownie do swojej właściwości, naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik w roku 1998 na rzecz (...) z siedzibą w (...) wykonał usługę budowlaną. Przed wykonaniem przedmiotowej usługi wnioskodawca nie zawierał ze zleceniodawcą pisemnej umowy określającej końcową wartość wykonanej usługi. W dniu 25.06.1998 r. Pan (...) wystawił fakturę w wartości brutto na kwotę 13 240,00 zł, a następnie 20.08.1998 r,. na kwotę 30 500, 00 zł (brutto). Od wyżej wymienionych faktur Podatnik odprowadził podatek dochodowy od osób fizycznych. Usługobiorca wartość za wykonaną usługę wynikającą z przedmiotowych faktur uznał za zawyżoną. W związku z powyższym zleceniodawca powołał rzeczoznawcę, według którego wartość wykonanej usługi winna być niższa. Sprawa trafiła do sądu. Sąd Apelacyjny w sierpniu 2005 r. odrzucając apelację firmy (...) wydał wyrok, w którym ustalił wartość wykonanej usługi budowlanej na kwotę w wartości brutto 74 046,40 zł., nakazując jej zapłatę w całości wraz z odsetkami za zwłokę. W związku z powyższym Pan (...) w dniu 30.08.2005 r. wystawił fakturę VAT na kwotę stanowiącą różnicę między kwotą ustaloną przez sąd, a kwotą wynikającą z dwóch faktur wystawionych w roku 1998 r., odprowadzając podatek dochodowy od osób fizycznych. Firma (...) nie przyjęła tej faktury, ponieważ nie zgadzała się z terminem jej wystawienia.
Pomimo wyżej opisanej sytuacji między zleceniodawcą, a zleceniobiorcą doszło do wspólnych uzgodnień w sprawie kwot i terminów zapłaty. Dwie pierwsze raty zostały spłacone w terminie.

Na tle takich okoliczności Pan (...) pyta czy prawidłowo wystawił fakturę na kwotę zasądzoną przez sąd, czy raczej powinien wystawić fakturę korygującą do faktury wystawionej w roku 1998, czy słusznie uznał termin powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych od dnia uprawomocnienia się wyroku, nie zaś od daty wykonania usługi ze względu na fakt, że w momencie wystawienia pierwotnych faktur nie było możliwe określenie prawidłowej wartości wykonanej usługi oraz czy odsetki za zwłokę stanowią przychód podlegający opodatkowaniu ryczałtem, jeśli tak to według jakiej stawki ryczałtu i w jakim momencie podlegają opodatkowaniu.

Przedstawiając swoje stanowisko Podatnik uważa, że prawidłowo wystawił fakturę, gdyż wystawienie faktury korygującej uznał za błędne z uwagi na pięcioletni okres przedawnienia. Ponadto według wnioskodawcy terminem powstania obowiązku podatkowego jest uprawomocnienie się wyroku z uwagi na to, iż w momencie wystawienia pierwotnych faktur nie było możliwości zdaniem Podatnika określenie prawidłowej wartości usługi, biorąc pod uwagę opinie biegłego powołanego przez odbiorcę usług budowlanych uznającego wartość wystawionych w czerwcu i sierpniu 1998 roku faktur VAT za zawyżoną. Odnośnie opodatkowania odsetek Pan (...) stoi na stanowisku, że nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym Naczelnik Urzędu Skarbowego w Elblągu informuje, że:

Na podstawie § 8 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów ewidencjonowanych oraz od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 148, poz. 719 z późniejszymi zmianami) obowiązującego w 1998 r. zapisy w ewidencji są dokonywane na podstawie wystawionych faktur, rachunków (rachunków uproszczonych), jeżeli sprzedaż jest dokumentowana fakturami, rachunkami (rachunkami uproszczonymi).Podatnicy, opłacający na podstawie odrębnych przepisów podatek od towarów i usług, mogą w ciągu roku podatkowego ewidencjonować przychody w dacie wystawienia faktury (rachunku uproszczonego). W ostatnim dniu roku podatnicy są obowiązani wpisać do ewidencji przychodów kwoty przychodów (wg poszczególnych stawek) odnoszące się do wydanych towarów lub wykonanych usług do dnia 31 grudnia danego roku, na które zostaną wystawione faktury (rachunki uproszczone) w roku następnym, a po ich wystawieniu odnotować w ewidencji przychodów za rok podatkowy w kolumnie - uwagi, przy każdej pozycji odnoszącej się do danej transakcji - numery i daty faktur (rachunków uproszczonych). Ewidencjonując przychody w roku następnym podatnicy nie wykazują wartości przychodów wynikających z faktur (rachunków uproszczonych) odnoszących się do przychodów z roku poprzedniego. Po zakończeniu miesiąca w terminie, o którym mowa w ust. 5, należy zapisy podsumować oraz obliczyć i wpisać kwotę należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Z załączonego do pisma w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego wyroku sądu wynika, że około listopada - grudnia 1998 r. Pan (...) sporządził kosztorys powykonawczy na kwotę 77 001,60 zł. obejmujący wszystkie wykonane przez Podatnika prace budowlane. Wobec powyższego należy stwierdzić, iż wnioskodawca znając wartość wykonanej usługi winien wystawić fakturę zgodnie z wyżej przytoczonymi przepisami w pełnej wysokości i odprowadzić zryczałtowany podatek dochodowy.

Od dnia 1 stycznia 2003 r. moment powstania przychodu z działalności gospodarczej został określony ustawowo. Uczyniono to w dodanych do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisach art. 14 ust. 1c-1f. Powyższe regulacje będą miały również zastosowanie do określenia momentu powstania przychodu z działalności gospodarczej opodatkowanego ryczałtem ewidencjonowanym.

Zgodnie bowiem z przepisem art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późniejszymi zmianami) opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, w tym również, gdy działalność ta jest jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej "spółką".

Zgodnie z art. 14 ust. 1c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późniejszymi zmianami) za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się z zastrzeżeniem ust. 1e-1g, dzień wystawienia faktury (rachunku), nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym:
1) wydano rzecz, zbyto prawo majątkowe lub
2) wykonano usługę, w tym częściowo wykonano usługę, jeżeli jej częściowe wykonanie stanowi wynikający z umowy lub z odrębnych przepisów tytuł do zapłaty, lub
3) otrzymano zapłatę za wykonanie świadczenia - w pozostałych przypadkach.

Zgodnie z art. 14 ust. 1f wyżej cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli podatnik:
1) jest podatnikiem podatku od towarów i usług niekorzystającym ze zwolnienia od tego podatku oraz
2) prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, oraz
3) ewidencjonuje przychody w dacie wystawienia faktury, zgodnie z odrębnymi przepisami
- za datę powstania przychodu uważa się dzień wystawienia faktury, a jeżeli faktura nie została wystawiona w terminie określonym w odrębnych przepisach, za datę powstania przychodu uważa się dzień, w którym faktura powinna być wystawiona; w przypadku gdy zdarzenia, o których mowa w ust. 1c, nastąpiły w grudniu danego roku podatkowego, a faktury dotyczące tych zdarzeń, zgodnie z odrębnymi przepisami, zostaną wystawione w roku następnym, za datę powstania przychodu uważa się ostatni dzień roku podatkowego, w którym miały miejsce te zdarzenia.

Jak z powyższego wynika za datę powstania przychodu w przypadku opisanym w piśmie należy uznać dzień wystawienia faktury dokumentującej całość należności, którą Podatnik winien wystawić nie później niż w 7 dniu od dnia wykonania usługi.

Biorąc pod uwagę przepis art. 70 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. -Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późniejszymi zmianami) w brzmieniu obowiązującym na dzień powstania zobowiązania podatkowego, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności.

W przedmiotowej sprawie nie wystąpiły przesłanki zawieszające lub przerywające bieg terminu przedawnienia, o których mowa w art. 70 § 2 i § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa.
Zatem Podatnik nie był zobowiązany w związku z wyrokiem Sądu do wystawienia faktury VAT.

W przypadku opodatkowania odsetek za zwłokę ma zastosowanie art. 14 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późniejszymi zmianami), który stanowi, iż do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się kwot naliczonych, lecz nie otrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek.
Przepis ten w zasadzie nie określa wyłączenia z przychodów, lecz przesuwa w czasie moment uzyskania przychodów. Przychodem nie jest bowiem kwota odsetek należnych (naliczonych), lecz wyłącznie kwota odsetek faktycznie otrzymanych. Dotyczy to również zasądzonych przez sąd odsetek, związanych z nie wykonaniem zobowiązania przez dłużnika.
Z powyższego wynika, że odsetki stanowić będą przychód z działalności prowadzonej przez Pana (...) w momencie ich faktycznego otrzymania (postawienia do dyspozycji). Należy je opodatkować stawką ryczałtu właściwą dla przychodów, z którymi wiąże się ich powstanie.

W związku z powyższym stanowisko Podatnika w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Elblągu informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie udzielenia odpowiedzi.

W myśl art. 14b § 1 interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1 nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Zgodnie z art. 14a § 2 interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1 jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona lub uchylona wyłącznie w drodze decyzji w trybie określonym w art. 14a § 5. Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 236 § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późniejszymi zmianami) na niniejsze postanowienie przysługuje zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Elblągu w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia postanowienia.

Zgodnie z art. 222 w związku z art. 239 ustawy - Ordynacja podatkowa zażalenie na niniejsze postanowienie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.

Jeżeli zażalenie nie spełnia warunków wynikających z wyżej cytowanych przepisów organ odwoławczy, zgodnie z art. 228 § 1, pkt 3 ustawy - Ordynacja podatkowa pozostawia zażalenie bez rozpatrzenia.

W przypadku wniesienia zażalenia należy dołączyć opłatę skarbową w znaku skarbowym w wysokości 5,00 zł. oraz 0,50 gr od każdego załącznika.