Postanowienie

Na podstawie art. 14 a § 4 w związku z art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz.60 z późn. zm.), Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie udzielając pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w indywidualnej sprawie Podatnika przedstawionej w piśmie z dnia 12.10.2005 r uzupełnione pismem z dnia 13.12.2005 r. (otrzymane 28.12.2005r.)

postanawia

uznać za prawidłowe stanowisko Podatnika

Uzasadnienie

W przedstawionym stanie faktycznym w dniu 14.08.2003 r. Spółka XXX Sp. z o.o. (zwana dalej XXX) oraz GE z siedzibą w Wielkiej Brytanii - zwana dalej "GE" zawarły Umowę zakupu na raty samolotu (...) Zgodnie z postanowieniami Umowy własność Samolotu przechodzi na XXX dopiero z chwilą zapłaty ostatniej raty wynikającej z harmonogramu określonego w Umowie. Do momentu zapłaty ostatniej raty wynikającej z Umowy właścicielem Samolotu pozostaje "GE".XXX dokonywał miesięcznych wpłat rat za Samolot na rachunek GE zgodnie z harmonogramem określonym w Umowie. Wpłaty te dokonywane były w dolarach amerykańskich ( USD). W związku z tym, że XXX zdecydował się nabyć samolot wcześniej niż wynikało to z harmonogramu Umowy, XXX dokonał zapłaty pozostałych rat oraz kary umownej na rzecz GE i stał się właścicielem Samolotu. Ponieważ XXX nie był właścicielem Samolotu, ani umowa nie spełniała kryteriów pozwalających na to aby Samolot był amortyzowany dla potrzeb ustawy o CIT przez XXX, do dnia jego nabycia odpisy amortyzacyjne dokonywane były jedynie dla potrzeb księgowych i nie stanowiły kosztu uzyskania przychodu. Po nabyciu Samolotu, stał się on środkiem trwałym w rozumieniu art. 16 a ust. 1 ustawy o CIT i XXX dokonał jednego odpisu amortyzacyjnego od wartości początkowej Samolotu w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Następnie XXX sprzedał Samolot do SSS (spółka z siedzibą w Kolorado, USA). Walutą, w której XXX wystawił fakturę nabywcy Samolotu oraz w której otrzymał płatność za Samoloty był USD. W przesłanym w dniu 28.12.2005 r. wyjaśnieniu Spółka oznajmiła, iż zapłata ostatniej raty oraz kary umownej nastąpiła w dniu 08.09.2005 r. na rzecz GE i w ten sposób Spółka stała się właścicielem Samolotu. Kara umowna była rodzajem rekompensaty dla właściciela za wcześniejsze zerwanie umowy. XXX przyjęło samolot do ewidencji środków trwałych w dniu 05.11.2003 r. na podstawie rachunku z GE oraz dokumentu SAD. Wartość początkowa samolotu została określona na podstawie kursu USD z dokumentu celnego SAD (....) (1 USD-3,9745 PLN). Od miesiąca XII/2003 firma amortyzowała samolot, ale koszty jego amortyzacji nie były kosztami podatkowymi. Różnice kursowe nie były doliczone do wartości początkowej samolotu a jedynie na koncie kontrahenta i kosztów bądź przychodów wynikających z przeszacowania zobowiązania na koncie każdego roku obrachunkowego. Ponieważ transakcja nie była realizowana były to różnice kursowe niepodatkowe.

W związku z powyższym Spółka pyta:

Czy XXX prawidłowo ustalił w złotych koszt uzyskania przychodu ze sprzedaży środka trwałego - Samolotu jako sumę kwot rat płaconych w USD w celu nabycia Samolotu przeliczone na złote polskie przy zastosowaniu kursu sprzedaży USD ustalonego przez bank, z którego usług korzysta XXX na dzień, w którym dokonywała się każda wpłata kolejnej raty (łącznie z ratą końcową)?

Wg stanowiska Spółki w związku ze sprzedażą Samolotu, który stanowił środek trwały, po stronie XXX wystąpił przychód i koszt uzyskania przychodu. Zgodnie z art. 16 ust. 1pkt 1 Ustawy o CIT, wydatki poniesione przez podatnika na zakup środka trwałego nie stanowią kosztu uzyskania przychodu. Jednakże w przypadku sprzedaży środka trwałego wydatki poniesione na jego nabycie, pomniejszone o odpisy amortyzacyjne dokonane w ciężar kosztów uzyskania przychodów, są kosztem uzyskania przychodu.

Wydatkami poniesionymi na nabycie Samolotu przez XXX były raty płacone do GE. Spółka stoi na stanowisku, iż w przedmiotowej sprawie dla ustalenia kosztu uzyskana przychodów nie stosuje się przepisu art. 15 ust. 1 ustawy w części odnoszącej się do różnic kursowych. Przy ustalaniu kosztu uzyskania przychodu ze sprzedaży środka trwałego nie można mówić o dacie zarachowania kosztu, gdyż z uwagi na przepis art. 16 ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT takiego kosztu się nie zarachowuje.

Ewentualne różnice w kursach USD pomiędzy dniem otrzymania faktury zakupu Samolotu od GE a datami płatności poszczególnych rat i uzyskania prawa własności Samolotu przez XXX, co uzasadniało ujęcie Samolotu w ewidencji środków trwałych i rozpoczęcie jego amortyzacji, miały znaczenie wyłącznie dla ustalenia wartości początkowej Samolotu dla potrzeb dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Nie miały one jednak wg Spółki znaczenia dla ustalenia kosztu uzyskania przychodu ze sprzedaży Samolotu i nie mogły być bezpośrednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Różnice takie mają wpływ na koszty uzyskania przychodów pośrednio, poprzez odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środka trwałego.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie zauważa, co następuje:

Zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ( Dz. U. Nr 54 z 2000 r. poz.654 z późn. zm.) w przypadku sprzedaży środka trwałego, wydatki poniesione na jego nabycie zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami oraz pomniejszone o dokonane odpisy amortyzacyjne stanowią koszy uzyskania przychodów przy ustalaniu dochodu ze sprzedaży rzeczy bez względu na czas ich poniesienia. Powyższe uregulowanie wynika z art. 16. ust.1 pkt 1 b) w/w ustawy, który stanowi że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit.

a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części

- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia. Przepisy prawa podatkowego w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazują na sytuacje, gdy część wydatków uznawanych za koszty uzyskania przychodów ponoszonych jest w walutach obcych. W takim przypadku waluty obce przeliczane są na złote polskie wg kursów średnich ogłaszanych przez NBP z dnia poniesienia kosztu. Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania kosztów.

Różnice kursowe mają wpływ na określenie wartości początkowej środka trwałego. Ustaloną wartość środka trwałego zmniejsza się lub zwiększa o różnice kursowe naliczone do dnia przekazania do używania środka trwałego. W przepisie art. 16g ust. 5 w/w ustawy, wskazano, iż cenę nabycia lub koszt wytworzenia stanowiące wartość początkową środków trwałych należy skorygować o różnice kursowe, wówczas, gdy różnice takie zostały naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania Różnice kursowe naliczane są zarówno od określonej w walucie obcej ceny należnej sprzedającemu, jak również od naliczonych odsetek, usług obcych i innych elementów zwiększających wartość początkową. Z kolei w sytuacji, gdy różnice kursowe zostały zrealizowane po przekazaniu środka trwałego do używania, to stanowią przychód lub koszt dla celów podatkowych w dacie realizacji.Należy jednak pamiętać, iż różnice kursowe mogą powstać wyłącznie w odniesieniu do przychodów, bądź kosztów, które zostały faktycznie zrealizowane w ramach prowadzonej działalności. Z tego też względu brak przychodu lub kosztu dla celów podatkowych uniemożliwia ustalenie różnic kursowych. Z uwagi na fakt, iż umowa sprzedaży na raty zawarta przez Spółkę nie przenosi prawa własności do czasu zapłaty ostatniej raty wówczas stosownie do postanowień art. 16 a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Spółka nie mogła amortyzować tego środka trwałego.

Wobec czego XXX dopiero z chwilą całkowitej zapłaty mógł zacząć amortyzować dany środek trwały. W przedmiotowej sprawie różnice kursowe powstające w wyniku płacenia kolejnych rat za samolot nie były przez Spółkę rozliczane podatkowo z uwagi na brak wystąpienia kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1lit b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z tym samym przepisem prawa podatkowego w przypadku sprzedaży środka trwałego wydatki poniesione na jego nabycie pomniejszone o dokonane odpisy amortyzacyjne stanowią koszy uzyskania przychodów przy ustalaniu dochodu ze sprzedaży rzeczy bez względu na czas ich poniesienia.

W opinii Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego kosztem uzyskania przychodu będzie suma kwot rat wpłaconych w USD przeliczonych na złote polskie według kursu sprzedaży USD ustalonego przez bank, z którego usług korzystała Spółka na dzień, w którym dokonywała płatności kolejnej raty.

Niniejsza interpretacja, co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego została dokonana dla stanu faktycznego opisanego we wniosku i w oparciu o przepisy obowiązujące w dniu jej udzielenia. Zmiana poszczególnych elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zmianę praw i obowiązków Podatnika. Zgodnie z art. 14 b § 1 - 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie Spółce służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia (art. 236 i art. 239 w związku z art. 14a § 4 ustawy Ordynacja Podatkowa). Do zażalenia należy załączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 5 zł (ustawa z dnia 09.09.2000 r. o opłacie skarbowej (t.j. z 2004 r. Dz. U. Nr 253, poz. 2532.).