POSTANOWIENIE

Działając na podstawie art. 216§ 1, art. 14a§1 i §4 ustawy z dnia 29.08.1997 r.- Ordynacja podatkowa ( tekst jednolity -Dz.U z 2005 r. Nr 8 poz 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Brzegu uznaje za nieprawidłowe stanowisko zawarte w pismie z dnia 30.12.2005 r. w sprawie stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczących kosztów uzyskania przychodu .

UZASADNIENIE

W myśl art. 14a §1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja Podatkowa ( tekst jednolity-Dz.U.z 2005 r. Nr 8 poz 60 ze zm. ), stosownie do swojej właściwości Naczelnik Urzędu Skarbowego (...) na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w §1, następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie - art.14a §4 Ordynacji podatkowej.

Pismem z dnia 30.12.2005 r. zwróciliście sie Panowie z zapytaniem do tutejszego Urzędu Skarbowego, czy zapłata za uszkodzony w wyniku wypadku towar jest kosztem uzyskania przychodu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczycie Panowie usługi transportowe polegające na przewożeniu towarów z magazynów do sieci sklepów.

Podczas wykonywania usługi doszło do wypadku , który spowodował uszkodzenie towaru znajdującego sie na naczepie. Policja w przesłanej do firmy notatce stwierdziła, że kierowca nie dostosował prędkości do panujących warunków atmosferycznych. Towar podlegał ubezpieczeniu od odpowiedzialności cywilnej przewoźnika na mocy polisy zawartej z ubezpieczycielem. Odszkodowanie nie zostało jeszcze otrzymane z uwagi na gromadzenie stosownych dokumentów . Firma xxxxxx wystawiła jednak notę obciążeniową. Według Panów zapłata za ten towar jest kosztem uzyskania przychodu.

Rozpatrując sprawę należy stwierdzić:

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zmianami) kosztami uzyskania przychodu z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Artykuł 23 nie wymienia jako wydatku nie stanowiącego kosztów uzyskania przychodu strat w środkach obrotowych. Nie oznacza to jednak, że każda strata w środkach obrotowych może stanowić koszt uzyskania przychodu.

Kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodu (wyrok NSA z 13.03.1998r. sygn. akt SA/Lu 230/97 - niepubl.).

Zaznaczyć należy, że strata jest zdarzeniem losowym, niezależnym od woli podatnika powstałym zarówno w wyniku działań sił przyrody jak i działań innego człowieka powodującym ubytek lub szkodę, pod warunkiem, że podatnik nie przyczynia się w jakiś sposób do powstania tej szkody lub nie ułatwia jej powstania. Jakiekolwiek zawinienie ze strony podatnika poprzez niezachowanie staranności wymaganej w danych warunkach, niedopełnienie obowiązków ciążących na podatniku w celu uniknięcia szkody, uniemożliwia przyjęcie, że powstała szkoda stanowi stratę. Jedynie straty w środkach obrotowych powstałe w trakcie normalnego, racjonalnego działania podatnika w celu osiągnięcia przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej mogą być uznane za koszt uzyskania przychodu.

W trakcie wykonywania usługi doszło do wypadku w wyniku czego samochód wraz z naczepą załadowaną towarem uległy uszkodzeniu. Powyższy wypadek, zgodnie z protokołem policji, był spowodowany tym, iż kierowca nie dostosował prędkości do panujących warunków atmosferycznych. Zatem wina w powstaniu szkody leży po stronie kierowcy , gdyż niezachował on należytej staranności wymaganej w danych warunkach.

Wobec powyższego zapłata za towar nie będzie stanowiła kosztu uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 14a§ 2 ustawy Ordynacja podatkowa , niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Stosownie do z art. 14b§1 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja, o której mowa w art. 14A §1, nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik zastosował się do interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a §4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Interpretacja o której mowa w art.14a §1 jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwym dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w §5 ( art. 14B §2 Ordynacja podatkowa ).

Od niniejszego postanowienia na podstawie art 14a §4 i art. 236 § 1 Ordynacji podatkowej służy prawo złożenia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Brzegu w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia - art.236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej.

Zażalenie, zgodnie z art. 222 Ordynacji podatkowej powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie .