P O S T A N O W I E N I E Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005 r. Dz.U. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 12-12-2005 r. stwierdza, że nie występują różnice kursowe w przypadku, gdy moment zarachowania oraz zapłata za fakturę dokumentującą transakcje z kontrahentem zagranicznym, w walucie obcej są realizowane w jednym dniu, przyjmując do rozliczenia średni kurs waluty Narodowego Banku Polskiego. U Z A S A D N I E N I E Pismem z dnia 12-12-2005 r. (data wpływu 20-12-2005 r.), zwrócił się Pan z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, przedstawiając następujący stan faktyczny: Prowadząc działalność gospodarczą często wyjeżdża Pan w podróże służbowe za granicę i Pańskimi kontrahentami są firmy zagraniczne. Rozliczając faktury stosuje Pan zasadę rozliczania ich wg średniego kursu NBP na dzień wystawienia faktury. Płatności dokonuje Pan gotówką (dewizami) zakupionymi w kantorze lub banku, gdyż nie są to duże kwoty i są to typowe wydatki występujące w trakcie podróży służbowych (faktury za hotele, zakup towarów handlowych na kwoty do 1000 EURO, paragony za paliwo). Dokonując płatności nie korzysta Pan z usług bankowych, jak również dzień zarachowania kosztów i dzień zapłaty to ten sam dzień.

Sformułował Pan też następujące pytanie: czy dokonując za granicą zakupów na potrzeby działalności gospodarczej i regulując płatności gotówką w walucie obcej, zakupionej w kantorze lub banku, występuje obowiązek rozliczania różnic kursowych i księgowania ich odpowiednio na zmniejszenie lub zwiększenie kosztów uzyskania przychodów ? Sformułował Pan też własne stanowisko w sprawie stwierdzając, iż: w związku z tym, że dokonując płatności nie korzysta Pan z usług bankowych, jak również dzień zarachowania kosztów i dzień zapłaty to ten sam dzień, to w opisanej sytuacji nie występują różnice kursowe na postawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które wpływałyby na zwiększenie lub zmniejszenie kosztów uzyskania przychodów.Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę oraz stan prawny obowiązujący w dacie zaistnienia tego zdarzenia, postanawia udzielić następującej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu. Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt, oraz z zastosowania kursu średniego ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania kosztów. Z cytowanego wyżej przepisu jednoznacznie wynika, że przeliczenie kosztów, które podatnik ponosi w walutach obcych na złote, następuje według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu, a różnice kursowe powstają tylko w sytuacji, gdy transakcja dokonana jest za pośrednictwem banku, a między dniem rzeczywistego poniesienia wydatku oraz dniem zarachowania kosztu występują różne kursy walut. Ponadto należy mieć na uwadze, że powołany wyżej przepis, jak i inne przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie upoważniają podatnika do rozliczania różnic kursowych od gotówkowych transakcji w walutach obcych dokonywanych z pominięciem banku. Zatem w sytuacji, gdy ponosi Pan koszty w walutach obcych, a dzień zarachowania kosztów i dzień zapłaty jest tym samym dniem, różnice kursowe o których mowa w art. 22 ust. 1 w/w ustawy nie występują.Zatem Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku stwierdza, iż stanowisko podatnika zawarte we wniosku z dnia 12-12-2005 r. jest prawidłowe w zakresie objętym pytaniem.

Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, interpretacja niniejsza nie jest wiążąca dla wnioskodawcy. Wydana interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli właściwych dla wnioskodawcy - art. 14b § 2 w/w ustawy.Informacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego jest wiążąca do czasu zmiany przepisów prawa, które były przedmiotem interpretacji.Stronie przysługuje zażalenie do organu odwoławczego Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku ul. Świętojańska 13, w terminie 7 dni od daty otrzymania niniejszego postanowienia.Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie ( art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej )