POSTANOWIENIE

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gliwicach, działając na podstawie z art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 20.09.2005 r. złożonym w dniu 22.09.2005 r. o udzielenia pisemnej interpretacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie ustalenia wysokości odpisów amortyzacyjnych od zakupionej (nowej) maszyny w sytuacji gdy w przyszłym okresie zakup środka trwałego zostanie w części sfinansowany z środków Unii - jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 22.09.2005 r. do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gliwicach wpłynął Pana wniosek, w którym przedstawił Pan następujący stan faktyczny: poniósł Pan nakłady inwestycyjne na zakup nowych maszyn i urządzeń do obróbki szkła i wystąpił o ich dofinansowanie z Unii-Sektorowy Program operacyjny WKP, działanie 2.3. W październiku 2005 r. została wprowadzona do użytkowania zakupiona (nowa) maszyna, do której dofinansowanie otrzyma Pan za kilka miesięcy. W związku z powyższym przedkłada Pan następujące zapytanie „W jaki sposób należy dokonywać odpisów amortyzacyjnych od zakupionej maszyny (nowej), gdy dofinansowanie z Unii otrzymamy dopiero za kilka miesięcy, a maszynę chcemy użytkować od X’2005 r.”

Przedstawiając swoje stanowisko podaje Pan, iż do kosztów uzyskania przychodów w roku bieżącym można zaliczyć, zgodnie z art. 22k ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednorazową amortyzację obliczoną w wysokości 30% ceny nabycia ustalonej zgodnie z art. 22g ust.1 pkt1 ww. ustawy, a w dalszej części naliczać odpisy amortyzacyjne metodą degresywną. W miesiącu otrzymania dotacji, „obliczyć proporcję jaką stanowi kwota dotacji w stosunku do wartości środka trwałego pozostałej do umorzenia dotacji i wg tak obliczonej proporcji pomniejszyć comiesięczny odpis amortyzacji”.

Zagadnienia ustalania wysokości odpisów amortyzacyjnych regulują przepisy art. 22a – 22o ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. Nr 14 poz. 176 ze zm.), i tak:art. 22k ust. 4, 5, 6 stanowi: ust. 4. „Odpisów amortyzacyjnych można dokonywać od wartości początkowej fabrycznie nowych środków trwałych, zaliczonych do grup 3-6 Klasyfikacji, w pierwszym roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, w wysokości 30% tej wartości”.ust. 5. „Jeżeli wysokość odpisów ustalonych zgodnie z ust. 4 byłaby niższa od odpisów obliczonych zgodnie z ust. 1, wówczas podatnicy mogą dokonywać odpisów przy zastosowaniu stawki z Wykazu stawek amortyzacyjnych podwyższonej o współczynnik nie wyższy niż 3,0. W tym wypadku roczną kwotę amortyzacji ustala się w proporcji do liczby pełnych miesięcy pozostałych do końca roku, od momentu wprowadzenia środków do ewidencji”.ust. 6. „Podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 4 i 5, jednorazowo, nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji, lub stosować zasady określone w art. 22h ust. 4. W następnym roku podatkowym podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej zgodnie z ust. 1 lub art. 22i”.ust. 1 art. 22k stanowi: „Odpisów amortyzacyjnych można dokonywać od wartości początkowej maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji oraz środków transportu, z wyjątkiem samochodów osobowych, o których mowa w art. 23 ust. 3a, w pierwszym podatkowym roku ich używania przy zastosowaniu stawek podanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych podwyższonych, z zastrzeżeniem ust. 2, o współczynnik nie wyższy niż 2,0, a w następnych latach podatkowych - od ich wartości początkowej pomniejszonej o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne, ustalonej na początek kolejnych lat ich używania. Począwszy od roku podatkowego, w którym tak określona roczna kwota amortyzacji miałaby być niższa od rocznej kwoty amortyzacji obliczonej przy zastosowaniu metody określonej w art. 22i ust. 1, podatnicy dokonują dalszych odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22i.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż w przypadku nabycia fabrycznie nowego środka trwałego zaliczonego do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji i wyboru metody amortyzacji określonej w art. 22k ust. 4, a następnie metody amortyzacji degresywnej wynikającej z art. 22k ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, środek trwały winien być amortyzowany według następujących zasad:• w pierwszym roku podatkowym, w którym przedmiotowy środek trwały został wprowadzony do ewidencji według stawki 30%. Amortyzacji można dokonać jednorazowo, najwcześniej w miesiącu wprowadzenia środka trwałego do ewidencji lub zgodnie z zasadami określonymi w art. 22h ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. w równych ratach co miesiąc albo w równych ratach co kwartał. Zatem, gdy środek trwały został wprowadzony do ewidencji w miesiącu październiku, odpisu amortyzacyjnego można dokonać jednorazowo w wysokości 30% w miesiącu październiku, • w drugim roku podatkowym odpisy amortyzacyjne należy dokonywać od wartości początkowej (bez pomniejszenia jej o odpisy amortyzacyjne dokonane w pierwszym roku podatkowym), według stawki podwyższonej o współczynnik nie wyższy niż 2,0.

W przypadku otrzymania dofinansowania do zakupu środka trwałego, zastosowanie znajduje przepis art. 23 ust. 1 pkt 45, który stanowi: „Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów: odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie”,

Zatem, odpisy z tytułu zużycia środków trwałych, od tej części ich wartości, która odpowiada wydatkom zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie, nie są uznawane za koszty uzyskania przychodów dla celów podatkowych. Oznacza to, że wszelkie dotacje, dopłaty, otrzymane środki pieniężne stanowiące zwrot poniesionych wydatków na nabycie środków trwałych wchodzą w zakres postanowień powołanego art. 23 ust. 1 pkt 45 cyt. wyżej ustawy.

Wobec powyższego od momentu otrzymania dotacji kwotę odpisów amortyzacyjnych nie stanowiących kosztu uzyskania przychodu należy ustalić w takiej proporcji, w jakiej pozostaje kwota otrzymanej na dany środek dopłaty do wartości początkowej tego środka.

Przyjmując, iż za wartość początkową środków trwałych, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1) z uwzględnieniem ust. 2-18 uważa się: „w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia, w momencie otrzymania dotacji nie należy zmieniać wartości początkowej środka trwałego.

W świetle powyższych przepisów, należy: 1) ustalić jednorazowy odpis amortyzacyjny za rok 2005: wartość początkowa środka trwałego x 30%,2) ustalić odpis wysokość miesięcznego odpisu amortyzacyjnego na rok 2006: wartość początkowa x (stawka amortyzacyjna x współczynnik 2,0):12po otrzymaniu w m-cu lutym 2006 r. dofinansowania do zakupionego środka trwałego należy:3) ustalić proporcję (wskaźnik) w jakiej pozostaje kwota otrzymanego na dany środek dofinansowania do wartości początkowej określonej zgodnie z art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota dofinansowania : wartość początkowa środka trwałego4) ustalić miesięczną kwotę odpisu amortyzacyjnego nie stanowiącą kosztu uzyskania przychodu: (ustalony odpis amortyzacyjny na rok 2006 x ustalony wskaźnik proporcji):125) obliczyć miesięczną kwotę odpisu amortyzacyjnego stanowiącą koszt uzyskania przychodu: ustalony miesięczny odpis amortyzacyjny na rok 2006 - obliczoną miesięczną kwotę odpisu amortyzacyjnego nie stanowiącą kosztu uzyskania przychodu.

W następnych latach podatkowych odpisy amortyzacyjne powinny być ustalane od wartości początkowej pomniejszonej o odpisy amortyzacyjne dokonane w poprzednich latach (bez pomniejszenia wartości początkowej o odpisy dokonane w pierwszym roku w wysokości 30%), według stawki podwyższonej o współczynnik nie wyższy niż 2,0.

W roku podatkowym, w którym ustalona zgodnie z metodą degresywną roczna kwota odpisów amortyzacyjnych byłaby niższa niż roczna kwota odpisów ustalona według metody amortyzacji liniowej, należy określić odpis według metody liniowej określonej w art. 22i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. od wartości początkowej do końca tego miesiąca, w którym nastąpi zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z wartością początkową środka trwałego.

Ustalając wysokość odpisów amortyzacyjnych w latach następnych należy pamiętać, iż do kosztów uzyskania przychodów w dalszym ciągu nie można zaliczyć odpisów amortyzacyjnych od tej części wartości środka, która odpowiada kwocie otrzymanej dotacji.

Przedstawiając powyższe informuję, że zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego w powołanym na wstępie piśmie oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia.