Decyzja

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu zażalenia na postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdyni z dnia 30 grudnia 2005r. Nr I-2/423-0014/05 dotyczące udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego

zmienia się postanowienie organu pierwszej instancji.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 3 listopada 2005r. (uzupełnionym w dniach 28.12.2005r. oraz 29.12.2005r.) Spółka z o.o. zwróciła się z wnioskiem do Naczelnika Urzędu Skarbowego o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie kwalifikacji wydatków związanych z utrzymaniem koni jako kosztów uzyskania przychodu.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest m.in. sprzedaż, obsługa i naprawa pojazdów mechanicznych. Ponadto, z wyciągu z KRS wynika, że przedmiotem działalności Spółki jest też rolnictwo i łowiectwo. Spółka posiada w swojej ewidencji inwentarz żywy - konie, które wykorzystuje do reklamowania firmy na zawodach jeździeckich. Ponadto Spółka wskazała, iż w 2006r. osiągnie przychód ze sprzedaży koni.

Zdaniem Spółki wydatki na utrzymanie koni mają związek z przychodami, dlatego powinny stanowić koszty uzyskania przychodu.

Postanowieniem z dnia 30 grudnia 2005r. Nr I-2/423-0014/05 Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, że stanowisko wnioskodawcy jest nieprawidłowe. W ocenie Naczelnika Urzędu Skarbowego wydatki na utrzymanie koni stanowić będą koszt uzyskania przychodu w momencie ich sprzedaży. Wydatki związane z udziałem koni w zawodach mają zaś bezpośredni wpływ na wartość rynkową koni i nie stanowią kosztów uzyskania przychodu z tytułu reklamy spółki.

Spółka, korzystając z przysługującego prawa, złożyła zażalenie na powyższe postanowienie, zarzucając niewłaściwe zrozumienie przez Naczelnika Urzędu Skarbowego pytania zawartego we wniosku z dnia 3 listopada 2005r.

W ocenie Spółki Naczelnik Urzędu Skarbowego nieprawidłowo ocenił, że ?koszty przewozu, delegacji, opłat za zawody i opieka weterynaryjna ? koszty utrzymania koni powinny zwiększyć wartość sprzedaży?, ponieważ ?koń musi być karmiony codziennie, opieka weterynaryjna stała, przewozy w terminach zawodów, więc można te koszty określić jako koszty eksploatacji?.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku po rozpatrzeniu zarzutów tego zażalenia stwierdza, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że aby określony prawidłowo udokumentowany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów muszą być spełnione kumulatywnie następujące warunki:

• wydatek został poniesiony przez podatnika w celu uzyskania przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• wydatek nie został zaliczony do katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów wymienionego w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r.

Pojęcie ?celu? definiuje Słownik Języka Polskiego (PWN Warszawa 1995r. wydanie I) ?Celowość? oznacza odpowiedniość środków do celów; przydatność do złożonego celu, do jakichś potrzeb.?

Zatem warunkiem zaliczenia wydatku w poczet kosztów uzyskania przychodu jest istnienie związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem a uzyskanym przychodem. Z ugruntowanego orzecznictwa sądów administracyjnych, wynika, że aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Zatem wydatek zalicza się do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli podatnik udowodni fakt poniesienia wydatku i wykaże celowość, racjonalność poniesionych kosztów z punktu widzenia związku przyczynowego pomiędzy poniesionym kosztem a zasadnie oczekiwanym skutkiem w postaci przychodu.

Z przedstawionego we wniosku z dnia 3 listopada 2005r. stanu faktycznego wynika, że Spółka, posiada w swojej ewidencji inwentarz żywy - konie. Dotychczasowa działalność Spółki nie wykazywała handlu końmi. Niemniej jednak ? jak wskazał wnioskodawca ? Spółka osiągnie przychody ze sprzedaży koni w 2006r. - w tym roku bowiem będzie posiadała konie właściwie przygotowane do sprzedaży (według wnioskodawcy ten rodzaj działalności wymaga działań długofalowych tj. rozłożonego w czasie wyszkolenia i treningu koni oraz zapewnienia im uczestnictwa w zawodach jeździeckich, co z kolei zwiększa wartość konia). Ponadto, jak wskazał wnioskodawca konie wykorzystywane są do reklamowania Spółki.

W przedmiotowym wniosku Spółka zapytała czy ponoszone wydatki na utrzymanie koni stanowią koszty uzyskania przychodów.

W ocenie Dyrektora tut. Izby Skarbowej Spółka ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na utrzymanie koni, jeżeli udowodni, iż są to wydatki celowe oraz, że ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość przychodu osiągniętego ze źródła przychodu, w związku z którym zostały poniesione.

Ponadto, wydatki te będą stanowiły koszt uzyskania przychodów, jeżeli Spółka wykorzystuje posiadane konie w działalności, z której dochody są opodatkowane podatkiem dochodowym od osób prawnych. W przypadku, gdy Spółka wykorzystywałaby posiadane konie w działalności, z której przychody kwalifikowałaby do przychodów osiąganych z działalności rolniczej, to wydatki na ich utrzymanie nie stanowiłyby kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Stosownie bowiem do treści art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej, chyba że ustalenie przychodów jest wymagane dla celów określenia dochodów wolnych od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4e.

Zgodnie z treścią art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. ? Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Wniosek, o którym mowa w § 1, składa się do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, zaś składając wniosek, podatnik, płatnik lub inkasent jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie ? co wynika z treści art. 14a § 2 Ordynacji podatkowej.

Z kolei zgodnie z treścią art. 14a § 3 Ordynacji podatkowej interpretacja, o której mowa w § 1, zawiera ocenę prawną stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa.

Z powyższego wynika więc, że naczelnik urzędu skarbowego dokonuje interpretacji przepisów prawa w indywidualnej sprawie, w odniesieniu do przedstawionego przez podatnika, płatnika lub inkasenta stanu faktycznego. Tym samym, naczelnik urzędu skarbowego dokonuje oceny prawnej takiego stanu faktycznego, jaki został zaprezentowany przez podatnika, płatnika lub inkasenta we wniosku o udzielenie interpretacji.

W złożonym w dniu 7 listopada 2005r. wniosku Spółka zapytała czy prawidłowo kwalifikuje poniesione wydatki na utrzymanie koni jako koszty uzyskania przychodu i przedstawiając własne stanowisko w sprawie stwierdziła, że wydatki te mają związek z osiąganymi przez Spółkę przychodami, dlatego powinny stanowić koszty uzyskania przychodów.

Udzielając interpretacji Naczelnik Urzędu Skarbowego w postanowieniu z dnia 30 grudnia 2005r. Nr I-2/423-0014/05 potwierdził, że poniesione przez podatnika wydatki będą stanowiły koszt uzyskania przychodu. Jednakże w sentencji postanowienia Naczelnik Urzędu Skarbowego wskazał, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe, zaś w uzasadnieniu rozszerzył zakres przedstawionego przez Spółkę zagadnienia o moment zarachowania tych wydatków w kosztach uzyskania przychodów, jak również poszerzył katalog kosztów uzyskania przychodów, o które podatnik pytał we wniosku o wydatki związane z udziałem koni w zawodach jeździeckich, tj. stwierdził, że wydatki związane z udziałem koni w zawodach nie stanowią kosztów reklamy firmy, a zwiększają wartość sprzedaży.

Dyrektor tut. Izby Skarbowej stwierdza, że z wniosku o interpretację nie wynika, aby Spółka zwróciła się o interpretację w zakresie momentu ujmowania wydatków na utrzymanie koni w kosztach uzyskania przychodów ani o to, czy wydatki związane z udziałem koni w zawodach jeździeckich będą stanowiły koszt uzyskania przychodu. Ponadto, Spółka nie przedstawiła własnego stanowiska w tych kwestiach.

W związku z powyższym udzielona postanowieniem z dnia 30 grudnia 2005r. Nr I-2/423-0014/05 interpretacja Naczelnika Urzędu Skarbowego wykracza poza zakres pytania postawionego przez Spółkę we wniosku z dnia 3 listopada 2005r., jak również dokonana została w niej ocena nieistniejącego stanowiska podatnika we wskazanym powyżej zakresie. Z uwagi na to Dyrektor tut. Izby Skarbowej postanowił zmienić rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji.