Wnioskiem z 30 stycznia 2006 r., Spółka zwróciła się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do następującego stanu faktycznego:

Spółka zawarła kontrakt z firmą z Korei Południowej na zakup linii produkcyjnej do produkcji blachy falistej. Na poczet zakupu Spółka wpłaciła zaliczkę, która nie była zaewidencjonowana w kosztach uzyskania przychodu. Z powodu zmiany ceny, jaką dopuszczał kontrakt, Spółka była zmuszona odstąpić od umowy, a co za tym idzie utraciła przedmiotową zaliczkę w związku z nie wykonaniem umowy.

W tak przedstawionym stanie faktycznym Spółka wnosi o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w następującym zakresie:

Czy w świetle z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w momencie utraty w/w zaliczki, która uprzednio nie była zaliczona do kosztów uzyskania przychodów, powstaje z tego tytułu przychód?

Spółka prezentuje stanowisko, iż zgodnie z art.16 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych strata powstała na skutek utraty zaliczki z powodu nie wykonania przez Spółkę umowy nie stanowi kosztu uzyskania przychodów, ale również nie stanowi przychodu.

Na podstawie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Naczelnik Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku stwierdza co następuje:

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654; z późn. zm.; zmiana ostatnia w Dz. U. z 2005 r. Nr 183 poz. 1538) w art. 12 ust. 1 zawiera otwarty katalog okoliczności, uznanych przez ustawodawcę za przychody w rozumieniu tej ustawy. W szczególności są nimi otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie praw, rzeczy lub świadczeń. Przepis ten definiując pojęcie przychodu, posługuje się więc kryterium faktycznego otrzymania (pieniędzy, wartości pieniężnych, nieodpłatnych świadczeń itd.) bądź też wiąże się z zaistnieniem szczególnych okoliczności, wymienionych w przepisach podatkowych. Przychodem podatkowym są także przychody należne z działalności gospodarczej choćby faktycznie nie zostały otrzymane.

Jednakże aby można było mówić o przychodzie podatkowym musi mieć miejsce przysporzenie majątkowe, które zostało uzyskane przez podatnika. Wpłata zaliczki na poczet zakupu a tym bardziej jej utrata nie przyniosła podatnikowi wymiernych korzyści majątkowych, w związku z czym nie uzyskano przysporzenia majątkowego i z tych względów Spółka nie otrzymała przychodu podatkowego.

Mając powyższe na uwadze, organ podatkowy postanowił jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie udzielenia wniosku.

Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla Wnioskodawcy - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Interpretacja niniejsza wiąże organ podatkowy do czasu zmiany przepisów prawa.

Końcowo zauważa się słuszne stanowisko Spółki, iż utracona zaliczka nie może być uznana za koszt uzyskania przychodu stosownie do art. 16 ust.1 pkt 56 ustawy z 15.02.1992 r., zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat (kosztów) powstałych w wyniku utraty dokonanych przedpłat (zaliczek, zadatków) w związku z niewykonaniem umowy.

Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku, za pośrednictwem Naczelnika Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 14a § 4 oraz art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).

Zażalenie, zgodnie z art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej, powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.