POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika, z dnia 28.06.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 29.06.2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie ustalenia zakresu dowodów niezbędnych do określenia momentu powstania obowiązku podatkowego na podstawie art. 19 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) ? dalej zwanej ustawą o VAT, w przypadku planowanego przez Podatnika wywozu towarów w ciągu 6 miesięcy od dnia otrzymania zaliczki

stwierdza, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Uzasadnienie

Podatnik dokonuje eksportu towarów. Na poczet dostawy towarów w eksporcie otrzymuje on od nabywców część należności (zaliczkę). Co do zasady, wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty, potwierdzony wystawieniem przez Podatnika faktury sprzedaży, następuje przed upływem 6 miesięcy od dnia otrzymania części należności. W wyjątkowych przypadkach zdarza się, że wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty, będący efektem sprzedaży towarów, następuje po upływie 6 miesięcy od dnia otrzymania części należności.

W związku z powyższym Wnioskodawca zwraca się z zapytaniem czy zwrot ?jeżeli wywóz towarów nastąpi?, o jakim mowa w art. 19 ust. 12 ustawy o VAT, oznacza plan (przeświadczenie) podatnika, i w związku z tym, dla wykazania faktu otrzymania należności w ewidencji sprzedaży eksportowej jako czynności opodatkowanej stawką 0%, nie jest konieczne przedstawienie przez podatnika żadnych innych dowodów potwierdzających fakt, że wywóz towarów ma nastąpić w terminie 6 miesięcy od dnia otrzymania należności.

Zdaniem Wnioskodawcy zwrot ?jeżeli wywóz towarów nastąpi? oznacza plan (przeświadczenie) podatnika, i w związku z tym w sytuacji, o której mowa w poprzednim akapicie nie jest konieczne przedstawienie przez podatnika żadnych innych dowodów potwierdzających fakt, że wywóz towarów ma nastąpić w terminie 6 miesięcy od dnia otrzymania należności. Wystarczający w tym zakresie jest zamiar podatnika, który podatnik, zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa podatkowego, może udowodnić wszelkimi dostępnymi dowodami.

Po przeanalizowaniu zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego oraz stanowiska Podatnika, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa, tut. Organ stwierdza, co następuje:

Na podstawie przepisów art. 19 ust. 11 ustawy o VAT jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części. Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio w przypadku eksportu towarów, jeżeli wywóz towarów nastąpi w ciągu 6 miesięcy, licząc od dnia otrzymania części należności (art. 19 ust. 12 ustawy o VAT).

Ustawodawca nie zastrzegł żadnych dodatkowych warunków, ponad wyżej wymienione, od których uzależnione byłoby powstanie obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania części należności przed dokonaniem eksportu towarów. Oznacza to, iż sam fakt przeświadczenia Podatnika, iż eksport towarów nastąpi w ciągu 6 miesięcy od dnia otrzymania zaliczki (przedpłaty, zadatku, raty) jest przesłanką warunkującą powstanie obowiązku podatkowego na podstawie art. 19 ust. 12 ustawy o VAT.

Ponadto, tut. Organ nadmienia, iż Podatnik będzie dysponował również innymi dowodami na (przewidywany) wywóz towarów w ciągu 6 miesięcy od dnia otrzymania zaliczki ? ?...zamiar... , który podatnik... może udowodnić wszelkimi dostępnymi mu środkami dowodowymi.? (cytat wniosku).

W miejscu tym należy wskazać na przepis art. 180 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Ponadto, jeżeli przepis prawa nie wymaga urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego w drodze zaświadczenia, organ podatkowy odbiera od strony, na jej wniosek, oświadczenie złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania; przepis art. 196 § 3 stosuje się odpowiednio. (art. 180 § 2 Ordynacji podatkowej).