D E C Y Z J A

Na podstawie art. 14b § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa ( Dz .U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie :

• zmienia z urzędu postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 17.10.2005r. Nr 1471/DPD1/423-69/05/SG/2 w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika wydane na wniosek Banku z dnia 15.07.2005r. i uznaje stanowisko Podatnika , przedstawione we wniosku za prawidłowe w części dotyczącej fizycznej likwidacji inwestycji w obcym środku trwałym w związku z przywróceniem lokalu do stanu pierwotnego ;
• w części dotyczącej pozostawienia inwestycji w obcym środku trwałym potwierdza zasadność stanowiska organu I instancji uznającego stanowisko Strony za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 15.07.2005r. Bank zwrócił się do Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego przedstawiając następujący stan faktyczny:
Bank prowadzi działalność gospodarczą poprzez wydzielone organizacyjnie jednostki, którymi są między innymi oddziały operacyjne. Jednostki te mieszczą się głównie w wynajętych lokalach. Bank jako najemca , dostosowuje standard wynajmowanych pomieszczeń do potrzeb wynikających z prowadzonej działalności , poprzez przeprowadzenie odpowiednich prac adaptacyjnych.
Prace adaptacyjne o wartości powyżej 3500 zł Bank kwalifikuje do kategorii środków trwałych jako "inwestycje w obcych środkach trwałych" . Odpisy amortyzacyjne są dokonywane według 10% rocznej stawki amortyzacyjnej i stanowią dla Banku koszt uzyskania przychodów.
W związku z prowadzonym procesem restrukturyzacji Banku, rezygnuje on z utrzymywania niektórych oddziałów operacyjnych uzasadniając to ekonomiczną analizą opłacalności . Biorąc pod uwagę stawkę amortyzacji obowiązującą dla inwestycji w obcych środkach trwałych , w momencie wypowiedzenia umowy najmu lokalu poniesione przez Bank nakłady adaptacyjne nie są w pełni zamortyzowane.
W związku z powyższym Spółka zwróciła się z pytaniem : Czy nie zamortyzowaną cześć poniesionych przez Bank nakładów na adaptację lokalu w obcym budynku - w sytuacji kiedy Bank zaprzestaje prowadzenia działalności w tym lokalu w związku z prowadzonym procesem restrukturyzacji - można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów , w przypadku:
- fizycznej likwidacji tej inwestycji w związku z przywróceniem lokalu do stanupierwotnego ,
- pozostawienia inwestycji w obcym środku trwałym.

Zdaniem Banku jest on uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej wartości inwestycji w obcym środku trwałym w momencie zakończenia umowy najmu zarówno w związku z dokonaniem jej fizycznej likwidacji jak i pozostawienia inwestycji w obcym środku trwałym , jeżeli utrata przydatności nie jest wynikiem zmiany rodzaju działalności .

W dniu 17.10.2005r. Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie na mocy art. 14 a) ust. 4 Ordynacji podatkowej wydał postanowienie zgodnie, z którym w całości nie podzielił stanowiska Podatnika.
Naczelnik Urzędu zauważył, iż rezygnacja z wynajętego lokalu nie wiąże się z likwidacją środka trwałego lecz zaprzestaniem jego użytkowania dla celów prowadzonej działalności. Nie następuje jego likwidacja lecz dochodzi do jego wydania z mocy prawa. Zatem rozwiązanie umowy najmu lokalu powoduje, że nie występuje już związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy kosztami dotyczącymi tego lokalu a uzyskiwanymi przez Bank przychodami. A zatem nie ma możliwości zaliczenia powyższych nakładów do kosztów uzyskania przychodów w żadnym z prezentowanych przypadków.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie nie zgadzając się ze stanowiskiem prezentowanym w w/w postanowieniu organu pierwszej instancji stwierdza, iż doszło w nim do naruszenia przepisów prawa materialnego w stopniu mającym wpływ na wynik podjętego rozstrzygnięcia .

Naruszenie prawa materialnego w omawianym przypadku ma cechę "rażącego" , albowiem istota rozstrzygnięcia przyjętego przez organ pierwszej instancji jest w swej treści zaprzeczeniem obowiązujących regulacji prawnych, określonych w art. 16a ust. 2 pkt 1, art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( Dz. U. z 2000r. , nr 54 , poz. 654 z późn. zm.).
W myśl przepisu art. 16a ust. 2 pkt 1 updop do środków trwałych zalicza się przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych .
Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 6 updop nie stanowią kosztów uzyskania przychodów straty poniesione w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności.
Jeżeli zatem likwidacja środka trwałego następuje bez zmiany rodzaju działalności, wówczas strata z tego tytułu jest kosztem uzyskania przychodów. Przepis ten ma również zastosowanie do inwestycji w obcych środkach trwałych. W ustawie nie zostało zdefiniowane pojęcie "likwidacji" środka trwałego, nie ulega jednak wątpliwości, że w pojęciu tym mieści się fizyczne unicestwienie danego środka trwałego.
W przedstawionym stanie faktycznym, co podkreśla Podatnik, nakłady inwestycyjne dokonane w obcym środku trwałym ( wynajmowanym lokalu ) ulegną fizycznej likwidacji w związku z przywróceniem lokalu do stanu pierwotnego, a zatem nie dotyczy to sytuacji gdy inwestycja w środku trwałym zostaje przekazana najemcy wraz z przedmiotem najmu na mocy art. 676 Kodeksu cywilnego.
W związku z powyższym należy potwierdzić stanowisko Podatnika, iż zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 6 updop niezamortyzowaną część inwestycji w obcym środku trwałym, jako poniesioną stratę, należy uznać za koszt uzyskania przychodów, pod warunkiem jej udokumentowania zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odpowiadając natomiast na pytanie Podatnika dotyczące możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej części nakładów inwestycyjnych w obcym środku trwałym w przypadku pozostawienia inwestycji w obcym środku trwałym Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego zasadnie wskazał, że w wyniku rozwiązania umowy najmu Bank zobowiązany jest zaprzestać dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Nie zamortyzowana część inwestycji w obcych środkach trwałych w przypadku pozostawienia inwestycji nie stanowi straty , o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 5 i 6 updop.
Rezygnacja z wynajętego lokalu nie wiąże się z likwidacją środka trwałego lecz zaprzestaniem jego użytkowania dla celów prowadzonej działalności. Nie następuje jego likwidacja lecz dochodzi do jego wydania z mocy prawa właścicielowi nieruchomości. W momencie tym następuje utrata związku przyczynowo-skutkowego między wydatkami związanymi z tym lokalem a przychodami banku, a zatem niezamortyzowana wartość poniesionych nakładów inwestycyjnych nie spełnia generalnej zasady wynikającej z treści art. 15 ust. 1 updop , gdyż lokal ten w związku z zakończeniem umowy najmu przestaje być wykorzystywany w działalności gospodarczej Banku .
Biorąc pod uwagę powyższe należało orzec jak na wstępie.