Pismem z 12.10.2005 r. Spółka zwróciła się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do następującego stanu faktycznego:

W ramach prowadzonej działalności handlowej Spółka wysłała pracownika w delegację do Tajlandii po zakup towarów handlowych. Przed wyjazdem Spółka poniosła wydatki na rzecz pracownika w zakresie szczepień ochronnych od chorób tropikalnych oraz koszt szczepionek. Pracownik w delegację pojechał w miesiącu wrześniu 2005 r. - jak wynika to z rachunku kosztów podróży.

W tak przedstawionym stanie faktycznym Spółka wnosi o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w następującym zakresie:

Czy wskazane powyżej wydatki na rzecz pracownika Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu miesiąca września 2005 r.?

Według stanowiska Spółki, ponieważ pracownica została w ramach delegacji do Tajlandii wysłana przez Spółkę po zakup towarów handlowych, wszelkie wydatki, w tym koszty szczepień Spółka ma prawo, na podstawie art. 15 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w miesiącu wrześniu 2005 r. zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.

Na podstawie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Naczelnik Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku stwierdza co następuje:

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.; ostatnia zmiana: Dz. U. z 2005 r. Nr 183, poz. 1538) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 65 w/w ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów związanych z finansowaniem świadczeń zdrowotnych przez pracodawcę na rzecz pracowników, z wyjątkiem poniesionych kosztów świadczeń zdrowotnych, do których ponoszenia zobowiązują pracodawcę przepisy Kodeksu pracy oraz innych ustaw.

Przepisy ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) stanowią, że na koszt pracodawcy przeprowadzane są m.in. badania lekarskie wstępne, okresowe oraz kontrolne. Pracodawca ponosi ponadto inne koszty profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami, niezbędnej z uwagi na warunki pracy (art. 229 § 6).

A więc, pracodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wyłącznie poniesione koszty świadczeń zdrowotnych, do których zobowiązują pracodawcę przepisy Kodeksu pracy oraz innych ustaw. Oznacza to zatem, że nie stanowią kosztu uzyskania przychodów te wydatki pracodawcy na świadczenia medyczne dla pracowników, do których ponoszenia pracodawca nie jest zobowiązany tymi przepisami. Do takich kwalifikują się wydatki związane ze sfinansowaniem szczepień ochronnych od chorób tropikalnych oraz koszt szczepionek dla pracownika wysłanego w delegację do Tajlandii.

Jednakże poniesione przez Spółkę wydatki na szczepienia ochronne od chorób tropikalnych dla pracownika wysłanego w delegację do Tajlandii należy uznać jako koszty związane z podróżą służbową pracownika (koszty delegacji), o ile dokonanie tych szczepień jest niezbędne do wyjazdu pracownika w celach służbowych. Koszty podróży służbowej pracownika, jak i koszty z nią związane, jeżeli pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem Spółki, stanowią koszty uzyskania przychodu podatnika.

Mając powyższe na uwadze, organ podatkowy postanowił jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku.

Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla Wnioskodawcy – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Interpretacja niniejsza wiąże organ podatkowy do czasu zmiany przepisów prawa.

Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku, za pośrednictwem Naczelnika Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 14a § 4 oraz art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).

Zażalenie, zgodnie z art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej, powinno określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać podstawy uzasadniające to żądanie.