Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 2, art. 207 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), art. 5 ust. 1 pkt 4, art. 11 ust. 1, art. 20 ust. 5, ust. 6, art. 86 ust. 2 pkt 4, art. 100 ust. 1 pkt 1, art. 106 ust. 7 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), § 9 ust. 1 pkt 1, § 25 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798) zmienia z urzędu postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Strzyżowie z dnia 20.02.2006 r., znak US-III-443/1/2006 wydane na wniosek R Ch z dnia 1.12.2005 r., w trybie przepisu art. 14 a § 1, 3 i 4 Ordynacji podatkowej w ten sposób, że uznaje stanowisko Podatnika za prawidłowe.

Wnioskiem z dnia 30.11.2005 r., R Ch zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Strzyżowie (pismo wpłynęło dnia 1.12.2005 r.) o udzielenie interpretacji w sprawie zastosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu telefonami komórkowymi. W dniu 22.08.2005 r. zakupił u kontrahenta z Rumunii telefony komórkowe. Z Rumunii towar został przetransportowany do Austrii, gdzie w imieniu Podatnika austriacka agencja celna CARGO PARTNER AG dokonała odprawy celnej i towar został dopuszczony do obrotu na terytorium Wspólnoty. Jak wynika z dokumentów, na terytorium Austrii zastosowano procedurę dopuszczenia do obrotu o kodzie 42 (dopuszczenie do obrotu z jednoczesnym wprowadzeniem na rynek krajowy towarów, które podlegają zwolnieniu z podatku VAT w przypadku dostawy do innego państwa członkowskiego). Jako kraj przeznaczenia Wprowadzający wskazał Polskę. R Ch jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, zidentyfikowany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce. Na terytorium Austrii nie prowadzi przedsiębiorstwa i nie jest tam zarejestrowany jako podatnik podatku od wartości dodanej.Wnioskodawca zwraca się z pytaniem:

1. Czy opisana transakcja, w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów?
2. Kiedy powstaje obowiązek podatkowy w podatku VAT z tytułu tej transakcji?
3. Kto powinien znajdować się jako dostawca na fakturze wewnętrznej?
4. Czy opisana transakcja powinna być ujęta w deklaracji podsumowującej VAT-UE?

Po rozpatrzeniu przedmiotowej sprawy, postanowieniem z dnia 20.02.2006 r. znak: US III-443/1/06, organ podatkowy I instancji uznał, iż z uwagi na fakt, że Podatnik nie prowadził na terytorium Austrii przedsiębiorstwa i nie był tam zarejestrowany jako podatnik podatku od wartości dodanej, przesunięcie towarów z Austrii do Polski, w świetle przepisów ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), nie stanowi wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 tej ustawy.

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie dokonując oceny zgodności z prawem wydanego przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Strzyżowie postanowienia stwierdził, iż zachodzą przesłanki określone przepisem art. 14b § 5 pkt 2 Ordynacji podatkowej, co skutkuje koniecznością zmiany przedmiotowego postanowienia.Zgodnie z postanowieniami Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17.05.1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz.U.UE.L.77.145.1), opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej podlega wprowadzenie na terytorium Wspólnoty towarów z państw trzecich (import towarów); miejscem importu jest państwo, na obszarze którego towary znalazły się po wprowadzeniu na terytorium Wspólnoty (art. 7 Dyrektywy). Tak więc podmiot, który wprowadził do obrotu wspólnotowego towar z obszarów trzecich automatycznie staje się zobowiązany do zapłaty podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego, na obszarze którego towary te znalazły się po wprowadzeniu ich na terytorium Wspólnoty. Nawet jeśli podmiot nie jest zarejestrowany w tym państwie członkowskim jako podatnik podatku od wartości dodanej, to de facto występuje jako taki podatnik z uwagi na fakt wykonania czynności podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem (importu towarów). A zatem, wprowadzając towar do obrotu wspólnotowego na obszarze Austrii, Wnioskodawca stał się podatnikiem podatku od wartości dodanej w tym państwie z tytułu importu towarów i dlatego dalsze przemieszczenie towaru na terytorium RP, w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Zgodnie, bowiem z art. 11. ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa m.in. zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.W związku z tym Podatnik dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium RP jest zatem zobowiązany do zadeklarowania podatku należnego z zastosowaniem właściwej stawki podatku od towarów i usług w momencie powstania obowiązku podatkowego. Zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o podatku VAT, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9. W przypadku, gdy przed terminem, o którym mowa wyżej, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej wystawienia (art. 20 ust. 6 ustawy). Na podstawie art. 106 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług podatnik ma obowiązek wystawienia faktury wewnętrznej i rozliczyć VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia w Polsce w deklaracji dla potrzeb podatku VAT. Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 cyt. ustawy kwotę podatku naliczonego w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia stanowi kwota podatku należnego. Faktura wewnętrzna, w myśl § 9 ust. 1 pkt 1 w związku z § 25 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25.05.2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798) powinna zawierać imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy. W rozpatrywanej sprawie Podatnik występuje zarówno w roli dostawcy towarów (jako podatnik podatku od wartości dodanej z tytułu importu towarów dokonanego na terenie Austrii), jak również nabywcy tych towarów (z racji wystąpienia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów), co winno znaleźć odzwierciedlenie w danych sprzedawcy i nabywcy wyszczególnionych na fakturze wewnętrznej.

Wnioskodawca, jako zarejestrowany podatnik VAT-UE na podstawie art. 100 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku VAT obowiązany będzie do złożenia informacji podsumowującej z tytułu wewnatrzwspólnotowego nabycia towarów. W świetle tego przepisu podatnicy, o których mowa w art. 15 ustawy, dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub dostawy wewnątrzwspólnotowej, zarejestrowani jako podatnicy VAT-UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym informacje podsumowujące o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach i dostawach towarów, za okresy kwartalne w terminie do 25 dnia następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu wewnatrzwspólnotowego nabycia towarów, w przypadku informacji podsumowujących dotyczących wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów.Stosownie do przepisu art. 14b § 5 pkt 2 Ordynacji podatkowej, w przedmiotowej sprawie, zmiana postanowienia wywiera skutek począwszy od rozliczenia podatku za miesiąc następujący po miesiącu, w którym decyzja została doręczona Stronie.

Decyzja niniejsza nie jest ostateczna w administracyjnym toku instancji.