P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w związku z wnioskiem Banku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

P O S T A N A W I A

- uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego przez Stronę we wniosku stanu faktycznego wynika, że Bank zawiera z klientami - osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej - umowę o Linię Kredytową Zabezpieczoną. Na mocy przedmiotowej umowy klient upoważnia Bank do pobrania i przelania na rachunek własny Banku środków zdeponowanych na lokacie i ustanowienia ich jako kaucji zabezpieczającej wierzytelność Banku wynikającą z przyznanego kredytu. Kaucja zabezpieczająca wierzytelność Banku jest ustanawiana na podstawie art. 102 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Prawo bankowe /Dz. U. z 2002r. Nr 72, poz. 665/. Jednocześnie kaucja ta zachowuje warunki typowe dla pierwotnej lokaty, tj. oprocentowanie oraz okres na jaki była otwarta lokata (np. jeśli lokata była otwarta na 1 miesiąc, to i kaucja odnawia się w systemie księgowym Banku co miesiąc). Ponadto, Bank jest zobowiązany, po uzyskaniu spłaty zadłużenia, do zwrotu kwoty kaucji, wraz z należnymi odsetkami.

W przedmiotowym stanie faktycznym Bank powziął wątpliwość, co do klasyfikacji odsetek do źródła przychodów na gruncie UPDOF, a w konsekwencji co do obowiązku obliczania, pobierania i wpłacania przez Bank kwoty podatku od wyżej wymienionych odsetek na rachunek właściwego urzędu skarbowego.

W opinii Banku, odsetki uzyskiwane przez klienta za okres korzystania przez Bank z przyjętej kwoty należy kwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, Bank stoi na stanowisku, że odsetki te będą opodatkowane zgodnie z art. 30a ustawy o PDOF, a na Banku będzie ciążył obowiązek płatnika, o którym mowa w art. 41 ust. 4 ustawy.

Powyższe twierdzenia znajdują, zdaniem Banku, oparcie w treści art. 17 ust. 1 pkt 2 w/w ustawy, w związku z art. 102 ustawy Prawo bankowe.

Treść art. 102 ustawy Prawo bankowe - zdaniem banku - wskazuje, że kaucja jako forma zabezpieczenia wierzytelności bankowej jest swego rodzaju inną formą przechowywania środków pieniężnych podatnika przez wierzyciela. Zgodnie bowiem z ust. 1 art. 102 w/w ustawy własność środków pieniężnych będących przedmiotem kaucji przechodzi z powrotem na osobę ustanawiającą zabezpieczenie kaucyjne, po spłacie zadłużenia, które ta kaucja zabezpiecza.

Z tego też względu Bank twierdzi, iż zgodnie z prawem bankowym przejście własności środków pieniężnych na własność Banku w wyniku ustanowienia kaucji ma charakter nieostateczny, tj. czasowy. Ponadto, tak jak wskazano w opisie stanu faktycznego kaucja zachowuje warunki typowe dla pierwotnej lokaty, takie jak oprocentowanie, czy też okres na jaki otwarta była lokata.

W konsekwencji, Bank stoi na stanowisku zgodnie z którym kaucja - jako zabezpieczenie wierzytelności bankowej - stanowi swego rodzaju inną formę przechowywania środków pieniężnych przez wierzyciela, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Prowadzi to zatem do wniosku, iż odsetki uzyskiwane przez Klienta powinny być opodatkowane zgodnie z dyspozycją art. 30a ust. 1 pkt 3 w/w ustawy, a na Banku ciąży obowiązek płatnika, o którym mowa w art. 41 ust. 4 ustawy.

W ocenie Naczelnika tutejszego Urzędu Skarbowego w przedstawionym stanie faktycznym stanowisko Spółki jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm./ za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się odsetki od wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach bankowych lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą.

Wpłata kaucji jest świadczeniem zwrotnym i traktowana jest jedynie jako zabezpieczenie prawidłowego wykonania umowy. Celem ustanowienia kaucji jest zabezpieczenie wierzytelności Banku, a nie oszczędzanie lub inwestowanie. Ponadto środki pieniężne przekazane bankowi w momencie ustanowienia kaucji stanowią własność Banku i klient nie ma uprawnień do skutecznego żądania zwrotu kaucji do momentu spłaty zadłużenia. Zatem wynagrodzenie w postaci odsetek za okres korzystania z w/w kaucji zabezpieczającej nie stanowi dla klienta przychodu z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2 w/w ustawy.

W związku z powyższym odsetki od zwróconej kaucji stanowią przychód z innych źródeł określony w art. 20 ust. 1 w/w ustawy, który stanowi, że za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, z wyjątkiem alimentów na rzecz dzieci, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12 - 14 i 17 oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Na podstawie art. 42a powołanej wyżej ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z uwagi na powyższe Bank nie jest zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłaconej kwoty odsetek od zwróconej kaucji, natomiast zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.
Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.