Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późniejszymi zmianami), po rozpatrzeniu wniosku Pana (...), właściciela (...) z siedzibą (...), NIP (...) z dnia 27.04.2006 r., uzupełnionego w dniu 30.05.2006 r. i 30.06.2006 r. w sprawie udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup:
1. odzieży roboczej (kombinezon, rękawice ochronne, buty robocze) i środków czystości,
2. kurtki przeciwdeszczowej, spodni, koszuli, marynarki, krawata i obuwia
- dla właściciela i osoby współpracującej
Naczelnik Urzędu Skarbowego w Elblągu stwierdza, iż stanowisko Podatnika w części dotyczącej pytania nr 1 jest prawidłowe.
W części dotyczącej pytania nr 2 wniosek rozstrzygnięto odrębnym postanowieniem.

Wnioskiem złożonym w dniu 27.04.2006 r., uzupełnionym w dniu 30.05.2006 r. i 30.06.2006 r. Pan (...), właściciel (...) z siedzibą w (...) zwrócił się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Zgodnie z treścią art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późniejszymi zmianami) stosownie do swojej właściwości, naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą - (...) z siedzibą w (...), opodatkowaną na zasadach ogólnych z obowiązkiem prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Przedmiotem działalności firmy są usługi w zakresie handlu, wymiany opon, amortyzatorów, tłumików i innych części samochodowych. Pan (...) jako właściciel w dziale sprzedaży obsługuje klientów, dostarcza towar do klientów, wykonuje prace w warsztacie samochodowym. Natomiast osoba współpracująca jest handlowcem, której zadaniem jest nawiązywanie kontaktów z klientami, przyjmowanie towarów od dostawców, załadunek i rozładunek towarów, dostarczanie towarów do klientów, uczestnictwo w targach branżowych.

Podatnik zwrócił się z zapytaniem, czy w związku z wykonywaną pracą wydatki na zakup odzieży roboczej (kombinezon, rękawice ochronne, buty robocze) i środków czystości dla właściciela firmy i osoby współpracującej stanowią koszty uzyskania przychodów.

Zdaniem Podatnika zakup odzieży roboczej i środków czystości dla właściciela i osoby współpracującej jest ściśle związany z osiąganiem przychodów firmy zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc stan faktyczny przedstawiony we wniosku i obowiązujący w tym zakresie stan prawny, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Elblągu stwierdza co następuje.

Zgodnie z ogólną definicją kosztów uzyskania przychodów zawartą w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późniejszymi zmianami) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.
Użyte w wyżej wymienionym przepisie pojęcie "wszelkie koszty" jest pojęciem szerokim, obejmuje wszelkie wydatki ponoszone przy prowadzeniu działalności gospodarczej pod warunkiem jednak, że wydatki te zostały faktycznie poniesione oraz, że pomiędzy wydatkami a przychodem zachodzi związek przyczynowo - skutkowy tego typu, że poniesione wydatki mają wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Zagadnienie zakupu odzieży ochronnej jako środka służącego do wykonywania działalności gospodarczej z punktu widzenia art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym należy oceniać na tych samych zasadach zarówno w przypadku zakupu odzieży ochronnej dla pracowników jak i dla osób prowadzących działalność gospodarcza. Punktem wyjścia dla wszystkich rozważań dotyczących zakupu odzieży ochronnej muszą być przepisy prawa pracy, z których wynika zasada wykonywania pracy przez pracownika we własnej odzieży. Jeżeli ze względu na wymagania sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy podatnik jest zobowiązany do wykonywania pracy w odzieży ochronnej, to wydatki poniesione na jej zakup można uznać za wydatki niezbędne do uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej. Wydatki te będą kosztami uzyskania przychodów pod warunkiem, że odzież własna może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu oraz ze względu na wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwo i higienę pracy.

Analogicznie należy podejść do zagadnienia zakupu środków czystości, by zaliczyć wydatki poczynione na ich zakup do kosztów uzyskania przychodów powinien być on ściśle powiązany z osiągniętym przychodem lub obowiązek ich zakupu powinien wynikać z odrębnych przepisów.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego prowadząc działalność usługową w zakresie handlu, wymiany opon, amortyzatorów, tłumików i innych części samochodowych Pan (...) jako właściciel między innymi wykonuje prace związane z wymianą wyżej wymienionych części w warsztacie samochodowym, a osoba współpracująca między innymi rozładowuje towar przyjmując go od dostawców i załadowuje towar w celu dostarczenia go do klientów. Przy wykonywaniu wyżej wymienionych czynności odzież własna Podatnika i osoby współpracującej może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu.
Na podstawie art. 237⁷ Kodeksu pracy (ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r., Dz. U. Z 1988 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie odzież i obuwie robocze, spełniające wymagania określone w Polskich Normach:
1) jeżeli odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu,
2) ze względu na wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy.
Zgodnie z art. 237⁸ Kodeksu Pracy pracodawca ustala rodzaje środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, których stosowanie na określonych stanowiskach jest niezbędne w związku z art.237⁶ § 1 i art. 237⁷ § 1.

W związku z powyższym właściciel jak i osoba współpracująca jest zobowiązana do wykonywania wyżej wymienionych czynności w odzieży roboczej.

Zatem wydatki poniesione na jej zakup (kombinezon, rękawice ochronne, buty robocze), jak również wydatki poniesione na zakup środków czystości dla właściciela i osoby współpracującej będą stanowiły koszty uzyskania przychodów.

Biorąc powyższe pod uwagę postanowiono jak na wstępie.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Elblągu informuje, że niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

W myśl art. 14b § 1 interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1 nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Zgodnie z art. 14a § 2 interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1 jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona lub uchylona wyłącznie w drodze decyzji w trybie określonym w art. 14a § 5. Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 236 § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późniejszymi zmianami) na niniejsze postanowienie przysługuje zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Elblągu w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia postanowienia.

Zgodnie z art. 222 w związku z art. 239 ustawy - Ordynacja podatkowa zażalenie na niniejsze postanowienie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.

Jeżeli zażalenie nie spełnia warunków wynikających z wyżej cytowanych przepisów organ odwoławczy, zgodnie z art. 228 § 1, pkt 3 ustawy - Ordynacja podatkowa pozostawia zażalenie bez rozpatrzenia.

W przypadku wniesienia zażalenia należy dołączyć opłatę skarbową w znaku skarbowym w wysokości 5,00 zł. oraz 0,50 gr od każdego załącznika.