P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Strony z dnia 02.03.2006r. (wpływ do tut. Urzędu 03.03.2006r.), uzupełnionego pismem z dnia 28.03.2006r. (wpływ do tut. Urzędu 29.03.2006r.) nr L.dz. DN/KS/031/2006 o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tj.:czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów 2005 roku podatek naliczony, którego zasadność odliczenia zakwestionował w swoich decyzjach Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie,czy stanowi koszt uzyskania przychodów wyliczony w decyzjach Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie podatek należny od importu usług związanych ze sprzedażą w wolnym obszarze celnym,Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie - biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

p o s t a n a w i a

uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego przez Stronę we wniosku stanu faktycznego wynika, że Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie zakwestionował w wydanych decyzjach zasadność odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego. Decyzje te zostały utrzymane w mocy przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie. Taka sama sytuacja wystąpiła w przypadku wyliczenia podatku należnego od importu usług związanych za sprzedażą towarów "za granicą Polski" w okresie XI - XII 2003r. oraz I - IV 2004r.

Spółka stoi na stanowisku, iż wydatki z tytułu zapłaconego podatku od towarów i usług stanowią koszty uzyskania przychodów. Zdaniem Strony stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie stanowi kosztów uzyskania przychodu podatek od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodu podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego. Natomiast w odniesieniu do importu usług, w ocenie Strony zastosowanie znajdzie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stosownie do którego jest kosztem uzyskania przychodu podatek należny w przypadku importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jeżeli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stanowisko Strony, Naczelnik tutejszego Urzędu stwierdza, co następuje:

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a tiret drugie ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej. W okresie, którego dotyczy wniosek, obowiązywała ustawa z dnia 8 stycznia 1993 roku o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. z 1993r. Nr 11, poz. 50 ze zm). Art. 19 tej ustawy stanowił, iż podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną. Z powołanego przepisu wynika, że podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadku sprzedaży nie podlegającej opodatkowaniu. W sytuacji, gdy podatnikowi nie przysługuje prawo odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego, może on zaliczyć ten podatek do kosztów uzyskania przychodów. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w przedmiotowej sprawie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zakwestionował zasadność odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego. W związku z tym, że Spółka nie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z działalnością nie objętą zakresem działania ustawy o VAT, to mogła zgodnie z cytowanym art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a tiret drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zaliczyć go do kosztów uzyskania przychodów. Jeżeli chodzi o moment zaliczenia wydatku do kosztów podatkowych, to należy zwrócić uwagę na normę art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z tym przepisem koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione. W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której zarachowanie kosztu było niemożliwe, ponieważ podatnik błędnie dokonał odliczenia, co zostało skorygowane decyzjami Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie. W związku z powyższym, podatek naliczony winien zostać zakwalifikowany do kosztów podatkowych w momencie definitywnego poniesienia tego wydatku, czyli uprawomocnienia się decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

W przypadku importu usług zastosowanie znajdzie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. b tiret pierwsze ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stosownie do którego nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek należny w przypadku importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jeżeli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług; kosztem uzyskania przychodów nie jest jednak podatek należny w części przekraczającej kwotę podatku od nabycia tych towarów i usług, która mogłaby stanowić podatek naliczony w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, związanych ze sprzedażą opodatkowaną. Jednakże zgodnie z art. 19 ust. 2a pkt 2 lit. a wspomnianej ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi również kwota podatku należnego od importu usług, z wyjątkiem podatku od usług związanych ze sprzedażą zwolnioną od podatku, a takową stanowi sprzedaż towarów sprowadzanych z zagranicy do wolnego obszaru celnego. Takie właśnie uzasadnienie podał Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w wydanych przez siebie decyzjach. W związku z tym, że w przedmiotowej kwestii podatek należny nie stanowi podatku naliczonego w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, może on zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Jeżeli chodzi o moment zaliczenia wydatków do kosztów podatkowych, to mamy w tym przypadku analogiczną sytuację do przedstawionej wyżej.

Reasumując, w ocenie Naczelnika tutejszego Urzędu, przedstawione we wniosku stanowisko Strony jest prawidłowe.

Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak we wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.