P o s t a n o w i e n i e

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego, działając na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu Państwa wniosku z dnia 10 stycznia 2006 r. (data wpływu do urzędu: 12 stycznia 2006 r.), w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnychstwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko dotyczące zapytania nr 2 jest prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Wnioskodawca następująco opisuje stan faktyczny: Wnioskodawca – bank spółdzielczy w swoim portfelu posiada wierzytelności z tyt. udzielonych kredytów, które są zaklasyfikowane do kategorii straconych zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 grudnia 2003 r. w sprawie zasad tworzenia rezerw na ryzyko związane z działalnością banków. W odniesieniu do tych wierzytelności Bank na podstawie § 2 i § 3 ww. rozporządzenia utworzył rezerwy celowe w wysokości 100% podstawy tworzenia rezerwy nie uznając ich za koszt uzyskania przychodu. W 2004 r. postępowania egzekucyjne dotyczące windykacji niektórych z tych wierzytelności zostały zakończone postanowieniami o nieściągalności, wydanymi przez właściwy organ egzekucyjny. Postanowienia o nieściągalności zostały uznane przez bank jako odpowiadające stanowi faktycznemu.
W konsekwencji bezskuteczności prowadzonych egzekucji i faktycznego braku możliwości wyegzekwowania tych wierzytelności od Dłużników, bank podjął decyzję o odpisaniu wierzytelności jako nieściągalnych w ciężar utworzonych rezerw celowych.
W przypadku innych wierzytelności z tyt. udzielonych kredytów zaklasyfikowanych do kategorii straconych bank uznał, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z ich dochodzeniem byłyby równe lub wyższe od kwoty wierzytelności i sporządził protokół na tę okoliczność, a następnie podjął decyzję o odpisaniu tych wierzytelności jako nieściągalnych w ciężar utworzonych na nie rezerw celowych, które nie stanowiły kosztu uzyskania przychodu.

Zapytanie: Czy odpisanie jako nieściągalnej wierzytelności z tyt. udzielonego kredytu rodzi skutki podatkowe w przypadku gdy rezerwa celowa utworzona na pokrycie tej wierzytelności nie stanowiła kosztu uzyskania przychodu.

Stanowisko Podatnika: opisane w wniosku wierzytelności jako nieściągalne z tyt. udzielonych kredytów w odniesieniu do których utworzona rezerwa nie stanowiła kosztu uzyskania przychodu rodzi skutki podatkowe.
Odpisanie jako nieściągalnych wierzytelności, w odniesieniu do których nieściągalność została udokumentowana w sposób określony w art. 16 ust. 2 pkt 1 lub art. 16 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych skutkuje na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. b ww. ustawy, możliwością uznania przez bank nieściągalnych wierzytelności pomniejszonych o kwotę niespłaconych odsetek, za koszt uzyskania przychodu (utworzone rezerwy celowe na pokrycie tych wierzytelności nie stanowiły kosztu uzyskania przychodu), co w konsekwencji prowadzi do obniżenia dochodu.

Ustosunkowując się do złożonego wniosku Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego stwierdza, co następuje:
Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 ze zm.) - zwanej dalej ustawą o pdop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem udzielonych przez jednostki organizacyjne uprawnione, na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady ich funkcjonowania, do udzielania kredytów (pożyczek) - wymagalnych, a nieściągalnych kredytów (pożyczek), pomniejszonych o kwotę nie spłaconych odsetek i równowartość rezerw na te kredyty (pożyczki), zaliczonych uprzednio do kosztów uzyskania przychodów.
Bank uprawdopodobnił nieściągalność wierzytelności objętych rezerwą
1. postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako odpowiadającym stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ egzekucyjny, zgodnie z art. 16 ust. 2 pkt 1 ustawy o pdop;
2. uznając, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od jej kwoty, zgodnie z art. 16 ust. 2 pkt 3 ustawy o pdop.
Ponieważ bank utworzonych rezerw na powyższe wierzytelności nie zaliczył do kosztu uzyskania przychodów, stosując ww. uregulowania art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. b, może zaliczyć odpisane wierzytelności jako nieściągalne (pomniejszone o kwotę nie spłaconych odsetek) do kosztów uzyskania przychodów.
W świetle powyższych ustaleń Naczelnik tutejszego Urzędu Skarbowego postanowił jak w sentencji.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
- nie jest wiążąca dla podmiotu podatnika/ płatnika/ inkasenta/ następcy prawnego podatnika/ osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

W dniu wydania postanowienia nie toczyło się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym w zakresie wniosku.

Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.