POSTANOWIENIE

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu, działając na podstawie art. 216 i art. 14 a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r - Ordynacja podatkowa (Dz .U. z 2005r. nr 8 poz. 60 ze zmianami) po rozpatrzeniu Pani wniosku z dnia 12 czerwca 2006r. w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości zaliczenia w poczet kosztów uzyskania przychodów wydatków dot. wyposażenia i remontów oraz odpisów amortyzacyjnych dokonywanych w ustalonej na początku wynajmu (tj.w 2003r.) wartości początkowej wynajmowanego mieszkania stwierdza, że stanowisko zawarte we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Działając, zgodnie z przepisem art. 14a §1 ww. Ordynacji podatkowej, stosownie do swojej właściwości, m.in. naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Natomiast, zgodnie z §2 tegoż art. 14a, składając wniosek podatnik, płatnik lub inkasent jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie.

Wnioskiem z dnia 12 czerwca 2006r. zwróciła się Pani do tut. organu podatkowego o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Na podstawie dokumentów będących w posiadaniu tutejszego organu podatkowego oraz informacji zawartych we wniosku ustalono następujący stan faktyczny. W związku z zawarciem w grudniu 2005r. umowy o ustanowieniu rozdzielności majątkowej stała się Pani właścicielką dwóch lokali mieszkalnych w X, które Pani wynajmuje. Najem jest odrębnym źródłem przychodu nie związanym z działalnością. Ww. lokale w roku 2005 i latach poprzednich były wynajmowane przez Pani męża i rozliczane na zasadach ogólnych.

Po rozpatrzeniu wniosku, organ podatkowy wyjaśnia jak niżej:
Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2005r. nr 14 poz. 176 ze zmianami), kosztami uzyskania są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem wymienionych w art. 23. W związku z powyższym podatnik osiągający w roku podatkowym przychody z najmu ma prawo zaliczyć w poczet kosztów uzyskania przychodów wszelkie wydatki związane ze źródłem przychodów w danym roku podatkowym, również (stałe opłaty) za okres nie wynajmowania lokalu. Dochodem z ww. źródła - jak stanowi art. 9 ust. 2 cyt. ustawy o podatku dochodowym - jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania osiągniętych w roku podatkowym. Powyższa definicja oznacza, że podatnik osiągający przychody z najmu może pomniejszyć je o takie koszty, które nie zostały wymienione w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów oraz dla których można znaleźć związek przyczynowo-skutkowy między ich poniesieniem, a powstaniem przychodu.

Zatem w świetle przedstawionego stanu faktycznego i prawnego, poniesione w danym roku podatkowym koszty zakupu wyposażenia, tj. sprzętu gospodarstwa domowego, mebli oraz prac remontowych, stanowią koszty uzyskania przychodu tylko wówczas, gdy będą miały wpływ na uzyskanie przychodów z najmu przedmiotowych lokali. W przypadku zakupu sprzętu gospodarstwa domowego bądź mebli, a także innego wyposażenia ocenić dodatkowo należy, czy jako środki trwałe nie podlegają one amortyzacji, a tym samym zgodnie z przepisem art. 23 ust.1 pkt.1 lit b wydatki na ich nabycie nie są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.

Jeżeli chodzi o możliwość zaliczenia w poczet kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych ma Pani prawo kontynuować stawkę amortyzacyjną stosowaną przez Pani męża w latach poprzednich do pełnego zamortyzowania danego środka, według zasad określonych w art.22a - 22o ww. ustawy. Nadmienić również należy, iż możliwość zaliczenia wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów nie jest uzależniona od tego czy podmiot wystawiający fakturę (rachunek) jest podatnikiem podatku od towarów i usług czy nie jest.

Jednocześnie Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, że powyższa interpretacja o zakresie stosowania przepisów prawa dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia tego zdarzenia.

Ponadto w myśl przepisu art. 14 b §1 i §2 ww. Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest dla Pani wiążąca, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla osoby występującej z wnioskiem i może zostać zmieniona lub uchylona wyłącznie w drodze decyzji w trybie określonym w §5.

Zgodnie z art. 14a §4 ww. Ordynacji podatkowej na powyższe postanowienie służy zażalenie, które zgodnie z przepisem art.236 §2 pkt. 1 ww. Ordynacji podatkowej wnosi się w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu, za pośrednictwem tut. organu podatkowego.

Zgodnie z przepisem art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej zażalenie to powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia.