POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz.U. z 2005r. Nr 8 poz. 60 z późn.zm.) po rozpatrzeniu wniosku Pana ... z dnia 28.02.2006r. (data wpływy do US 20.03.2006r.), dotyczącego udzielenia pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w części dotyczącej skutków podatkowych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży samochodu osobowego zakupionego w trakcie istnienia spółki, będącego środkiem trwałym spółki zamortyzowanym w 100%, przekazanego wspólnikowi spółki cywilnej w związku z jej likwidacją Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, iż stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20.03.2006r. Pan ... wystąpił do tut. organu podatkowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Stan faktyczny przedstawiony przez Podatnika:

"Jestem współwłaścicielem dwuosobowej spółki cywilnej z 50% udziałem, która istnieje od 1995 roku. W tym roku wraz z moim wspólnikiem zdecydowaliśmy o likwidacji naszej spółki. Rok 2005 spółka ta zamknęła stratą w wysokości 59.954,36 zł. W 2006r. w okresie ostatnich dwóch miesięcy działalności, tj. styczeń - luty spółka też osiągnęła stratę, która wyniosła 19.980,00 zł. Nie ma więc zysku netto, którym moglibyśmy się podzielić ze wspólnikiem tytułem zwrotu wniesionych przez nas wkładów, które miały postać gotówki po 1.500 zł od każdego z nas. Cały majątek spółki na dzień likwidacji to:

- środki na rachunku bankowym w wys. 3.477,81 zł przeznaczone na zapłatę podatku VAT za ostatni miesiąc działalności gospodarczej, który wyniósł 6.001 zł i z których opłacono VAT

- środki trwałe, w postaci dwóch samochodów osobowych z 1999r. w 100% zamortyzowanych.

Środki na zakup tych samochodów pochodziły z wniesionych przez nas wkładów oraz ze środków wypracowanych przez spółkę. Po likwidacji spółki każdy z nas powinien otrzymać spłatę zgodnie z przepisami art. 871 kodeksy cywilnego złożoną z :

- wartości wkładu - oznaczonej w umowie spółki (art. 871 § 1 kodeksu cywilnego) oraz

- część wartości wspólnego majątku pozostałego po odliczeniu wartości wkładu drugiego wspólnika (art. 871 § 2 kodeksu cywilnego).

Ponieważ osiągnięty dochód nie pokrywa w całości wniesionych przez nas wkładów, spłata w części przyjmuje postać wydania każdemu z nas na nasz prywatny użytek po jednym z samochodów osobowych, o których mowa powyżej".

Pytanie Podatnika:

"Czy przekazanie samochodu osobowego w ramach spłaty wniesionych do spółki cywilnej wkładów rodzi obowiązki w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w ... przyszłości, np. w chwili sprzedaży przeze mnie samochodu po kilku latach ?"

Stanowisko Podatnika:

"Uważam, że otrzymanie przeze mnie samochodu osobowego, jakie nastąpiło po likwidacji spółki tytułem spłaty wkładów, nie rodzi żadnych obowiązków w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w momencie jego otrzymania i po upływie 6 lat licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został on wycofany z działalności. Jestem świadom, iż zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli sprzedam ten samochód w okresie od 1 marca 2006 do 29 lutego 2012, to sprzedaż ta spowoduje u mnie powstanie przychodu z działalności gospodarczej, z którego będę musiał się rozliczyć według przepisów z zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych obowiązujących w dniu sprzedaży. Natomiast jeżeli sprzedaż nastąpi po 29 lutego 2012, to przychód podatkowy z tego tytułu nie powstanie."

W części dotyczącej skutków podatkowych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z przekazania tytułem spłaty samochodu osobowego, zakupionego w trakcie istnienia spółki i zaliczonego do środków trwałych, wspólnikowi spółki cywilnej w związku z jej likwidacją interpretacji udzielono odrębnym postanowieniem.

Stanowisko organu podatkowego:

Spółka cywilna nie jest odrębnym podmiotem prawnym, a jedynie trwałym stosunkiem umownym pomiędzy jej wspólnikami. Na podstawie umowy spółki cywilnej wspólnicy wnoszą do spółki wkłady polegające na przeniesieniu własności rzeczy lub innych praw albo świadczeniu usług. Rzeczy i prawa wniesione jako wkład do spółki nie stają się własnością spółki, lecz wspólnym majątkiem jej wspólników o specjalnym przeznaczeniu, wyodrębnionym z ich majątków indywidualnych. Do tego majątku wchodzą również rzeczy i prawa nabyte i uzyskane w ramach działalności spółki.

Rozwiązanie spółki cywilnej wywiera określone skutki prawne - wspólny majątek wspólników przestaje być współwłasnością łączną, zachodzi konieczność spłacenia długów, zwrócenia wspólnikom wniesionych wkładów oraz podziału pozostałego majątku. Przedmioty wchodzące do byłego majątku wspólnego powinny być fizycznie podzielone pomiędzy wspólników. Jeżeli nie jest to możliwe, dopuszcza się podział w ustaleniem dopłat pieniężnych, przekazanie przedmiotów jednemu ze wspólników ze spłatą na rzecz pozostałych, a nawet sprzedaż przedmiotów i podział uzyskanych w ten sposób środków pomiędzy wspólników.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z odpłatnego zbycia środków trwałych, w tym m.in. samochodów osobowych wprowadzonych do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, kwalifikuje się do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Powyższe zasady mają zastosowanie niezależnie od tego czy w chwili zbycia samochód stanowi środek trwały, czy też zastał wycofany z działalności gospodarczej, w tym również na skutek likwidacji działalności. Biorąc pod uwagę przepis art. 10 ust. 2 pkt 3 w/w ustawy, należy stwierdzić, iż dopiero upływ sześciu lat, liczonych od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło wycofanie środka trwałego z działalności gospodarczej do dnia jego odpłatnego zbycia, nie powoduje powstania przychodu z  działalności gospodarczej.

Zgodnie z w/w art. 10 ust. 2 pkt 3 przepisów art. 10 ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności gospodarczej i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w związku z likwidacją spółki cywilnej w ramach spłaty wniesionych do spółki wkładów został Podatnikowi przekazany na prywatny użytek samochód osobowy nabyty w trakcie działalności w/w spółki. Przedmiotowy samochód był wykorzystywany do działalności gospodarczej spółki, został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i zamortyzowany w 100%. Wskutek likwidacji działalności samochód został wycofany ze środków trwałych spółki cywilnej i przekazany byłemu wspólnikowi.

Zatem jeśli między pierwszym dniem miesiąca następującym po miesiącu, w którym wycofano samochód z ewidencji środków trwałych w związku z likwidacją spółki i przekazano byłemu wspólnikowi na prywatny użytek, a datą sprzedaży przez Podatnika (byłego wspólnika) samochodu nie upłynie sześć lat, to przychód z jego sprzedaży będzie stanowił przychód ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. pozarolniczej działalności gospodarczej Podatnika (byłego wspólnika) jako właściciela samochodu, z którego winien się rozliczyć na zasadach ogólnych. Sprzedaż samochody po upływie w/w sześcioletniego okresu nie będzie rodzić żadnych skutków podatkowych.

Biorąc pod uwagę powyższe stanowisko Strony dotyczące opodatkowania przychodu z tytułu sprzedaży po kilku latach samochodu osobowego, stanowiącego środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej, przekazanego wspólnikowi spółki cywilnej w ramach spłaty wkładów i wartości wspólnego majątku w związku z likwidacją spółki jest prawidłowe.

Jednakże wyrażone przez Stronę stanowisko uznane przez tut. organ podatkowy jako prawidłowe oparte jest na nie pełnej podstawie prawnej. W oparciu o przedmiotowy stan faktyczny w przedmiotowej sprawie zastosowanie mają przepisy art. 14 ust. 2 pkt 1, w związku z art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

POUCZENIE:

Niniejsze postanowienie wydane zostało na podstawie stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Radomiu w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia (art. 236 § 2 pkt 1 w/w ustawy). Zażalenie, zgodnie z przepisem art. 222 w związku z art. 239 ustawy Ordynacja podatkowa powinno zawierać zarzuty przeciwko postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie. Zażalenie podlega opłacie skarbowej w znakach opłaty skarbowej w wysokości 5,00 zł. Niniejsze postanowienie może zostać zmienione lub uchylone w drodze decyzji przez organ odwoławczy w trybie art. 14b ust. 5 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa.