Decyzja

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku działając na podstawie:

• art. 14 b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.);

po rozpatrzeniu zażalenia wniesionego pismem z dnia 1 marca 2006r. na postanowienie Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku znak PV/443-471/IV/2005/JW z dnia 21 lutego 2006r. zawierające pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego uznające za nieprawidłowe stanowisko Podatnika w sprawie uznania dostawy towarów dokonanej na terenie wolnego obszaru celnego za czynność w stosunku do której nie mają zastosowania przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług

odmawia zmiany postanowienia będącego przedmiotem zażalenia.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 9 listopada 2005r., Spółka zwróciła się do Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie uznania dostawy towarów dokonanej na terenie wolnego obszaru celnego za czynność w stosunku do której nie mają zastosowania przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług.

W złożonym zapytaniu Podatnik wskazał następujący stan faktyczny:

Spółka nabyła towar od kontrahenta z kraju trzeciego (Rosja, Ukraina), na terenie wolnego obszaru celnego. Przedmiotowy towar w momencie nabycia go przez Podatnika nie został odprawiony przez służby celne. Następnie towar ten został sprzedany firmie polskiej również przed ocleniem. Dopiero wówczas firma ta dokonała odprawy celnej i wprowadziła towar do obrotu na terytorium kraju, opłacając podatek VAT. Wnioskujący nie dokonał odprawy celnej, nie opodatkował podatkiem VAT dokonanej na rzecz firmy polskiej dostawy towaru.

Jednocześnie Podatnik przedstawił własne stanowisko zgodnie z którym transakcja dokonana pomiędzy firmami polskimi na terenie wolnego obszaru celnego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku postanowieniem znak PV/443-471/IV/2005/JW z dnia 21 lutego 2006r. uznał, iż w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego stanowisko zawarte w przedmiotowym wniosku, zgodnie z którym Wnioskujący uważa, że transakcja dokonana pomiędzy firmami polskimi na terenie wolnego obszaru celnego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jest nieprawidłowe.

W uzasadnieniu Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku wskazał, iż zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa na terytorium kraju. W świetle art. 2 pkt 1 w/w ustawy terytorium kraju to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przy czym ustawa nie definiuje tego pojęcia. W myśl art. 6 ustawy z dnia 12 października 1990r. o ochronie granicy państwowej Rzeczpospolita Polska wykonuje swoje zwierzchnictwo nad terytorium lądowym oraz wnętrzem ziemi znajdującym się pod nim, morskimi wodami wewnętrznymi i morzem terytorialnym oraz dnem i wnętrzem ziemi znajdującymi się pod nimi, a także w przestrzeni powietrznej znajdującej się nad terytorium lądowym, morskimi wodami wewnętrznymi i morzem terytorialnym. Obszary, nad którymi Rzeczpospolita Polska sprawuje swoje zwierzchnictwo stanowią jej terytorium. Mając na uwadze powyższe, Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku wskazał, iż wolny obszar celny należy traktować jako terytorium kraju, a dokonaną na nim dostawę jako dostawę krajową podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych. Jednocześnie Wnioskujący nie ma prawa odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów, gdyż nie jest on podatnikiem o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Na powyższe postanowienie Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku Podatnik pismem z dnia 1 marca 2006r. złożył zażalenie wnosząc o jego uchylenie.

W uzasadnieniu zażalenia Spółka wskazała, iż w przedmiotowej sprawie nie znajdą zastosowania przepisy ustawy o ochronie granicy państwowej, lecz regulacje zawarte w Rozporządzeniu Rady EWG Nr 2913/92 z dnia 12 października 1992r. z późniejszymi zmianami. Zgodnie art. 166 a w/w rozporządzenia towary niewspólnotowe traktowane są dla celów stosowania należności celnych przywozowych i obowiązujących w przywozie środków polityki handlowej, jako nie znajdujące się na obszarze celnym Wspólnoty, natomiast w świetle art. 172 cyt. rozporządzenia na terytorium wolnego obszaru celnego może być prowadzona każda działalność przemysłowa, handlowa lub usługowa. Wnioskujący wskazał, iż jeżeli uznamy, że dostawy towarów na terytorium wolnego obszaru celnego dokonywane są poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do takich transakcji wówczas nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług. Odmienne stanowisko prowadziłoby do sytuacji, w której firma polska dokonująca wywozu towarów płaciłaby podatek VAT podwójnie: przy ich zakupie oraz przy odprawie celnej.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku, biorąc pod uwagę przedstawiony w sprawie stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa stwierdza co następuje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów,
3. import towarów,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 2 pkt 1 cyt. ustawy "terytorium kraju" to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Pojęcie "terytorium Rzeczypospolitej Polskiej" nie zostało jednakże sprecyzowane przepisami ustawy o VAT, w związku z czym należy odnieść się do innych ustaw, w szczególności do ustawy z dnia 12 października 1990 r. o ochronie granicy państwowej ( Dz. U. z 2005r. Nr 226, poz. 1944 ze zm.).

Zgodnie z art. 1 w/w ustawy granicą państwową jest powierzchnia pionowa przechodząca przez linię graniczną, oddzielającą terytorium państwa polskiego od terytoriów innych państw i od morza pełnego.

W świetle art. 6 cyt. ustawy Rzeczpospolita Polska wykonuje swoje zwierzchnictwo nad terytorium lądowym oraz wnętrzem ziemi znajdującym się pod nim, morskimi wodami wewnętrznymi i morzem terytorialnym oraz dnem i wnętrzem ziemi znajdującymi się pod nimi, a także w przestrzeni powietrznej znajdującej się nad terytorium lądowym, morskimi wodami wewnętrznymi i morzem terytorialnym. Obszary, nad którymi Rzeczpospolita Polska sprawuje swoje zwierzchnictwo stanowią jej terytorium.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku zauważa, iż ustawa o ochronie granicy państwowej nie wyłącza z terytorium kraju żadnych obszarów, których nie należy traktować jako terytorium Polski. Podobnych wyłączeń nie zawiera również ani ustawa o podatku od towarów i usług ani żadne z wydanych na jej mocy rozporządzeń wykonawczych. Zatem, wobec braku szczególnych regulacji dotyczących wolnych obszarów celnych, obszary takie położone na terytorium kraju należy traktować jako jego część.

Zgodnie z przywołanym przez Wnioskującego w zażaleniu przepisem art. 166 a rozporządzenia Rady EWG nr 2913/92 z dnia 12 października 1992r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny wolne obszary celne i składy wolnocłowe są częściami obszaru celnego Wspólnoty lub pomieszczeniami znajdującymi się na tym obszarze, oddzielonymi od pozostałej jego części, w których towary niewspólnotowe traktowane są dla celów stosowania należności celnych przywozowych i obowiązujących w przywozie środków polityki handlowej, jako nie znajdujące się na obszarze celnym Wspólnoty, pod warunkiem, ze nie zostały dopuszczone do obrotu ani objęte inną procedurą celną, ani też nie zostały użyte lub zużyte na warunkach przewidzianych przepisami prawa celnego. W świetle natomiast art. 172 cyt. rozporządzenia na terytorium wolnego obszaru celnego może być prowadzona każda działalność przemysłowa, handlowa lub usługowa.

Powyższe oznacza, iż wolne obszary celne stanowią terytorium Wspólnoty, natomiast towary niewspólnotowe korzystają z preferencji polegającej na tym, iż z tytułu ich przemieszczenia i pozostawania na terenie wolnego obszaru celnego nie są pobierane należności celne. Inaczej jest w przypadku gdy towary te są przedmiotem dokonywanych pomiędzy kontrahentami na terenie wolnego obszaru celnego transakcji. Dostawę towaru na terenie wolnego obszaru celnego dotyczącą towarów sprowadzanych tam z zagranicy, w stosunku do których nie powstał jeszcze obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów należy traktować jako dostawę dokonaną na terytorium kraju. W przedmiotowym stanie faktycznym, dokonana przez podmioty polskie transakcja spełnia definicję dostawy zawartą w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku VAT, zatem podlega ona opodatkowaniu na zasadach ogólnych, według stawki właściwej dla rodzaju dokonywanej dostawy. Dyrektor tut. Izby podkreśla, iż opodatkowanie podatkiem od towarów i usług dokonywanych na terenie wolnego obszaru celnego transakcji nie jest sprzeczne z art. 166a rozporządzenia Rady EWG z uwagi na fakt, iż przepis ten reguluje sytuację przemieszczenia oraz pozostawania na wolnym obszarze celnym towarów niewspólnotowych, a nie dokonywania transakcji, których są przedmiotem. Jednocześnie Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku zwraca uwagę, iż uznanie dokonanej pomiędzy kontrahentami polskimi transakcji za dostawę krajową nie narusza przepisu art. 172 rozporządzenia Rady EWG nr 2913/92, zgodnie z którym na terytorium wolnego obszaru celnego może być prowadzona każda działalność przemysłowa, handlowa lub usługowa.

Wnioskujący wskazał również, iż uznanie dokonanej na terytorium wolnego obszaru celnego transakcji za dostawę krajową prowadzi do sytuacji, w której podmiot polski dokonujący wywozu towarów zapłaci podatek VAT podwójnie: przy ich zakupie oraz przy odprawie celnej. Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku wyjaśnia, iż w tym zakresie podmiot ten powinien zwrócić się samodzielnie do właściwego dla niego organu podatkowego z odpowiednim wnioskiem w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej.

Jednocześnie Dyrektor tut. Izby wskazuje, iż Podatnik nie będzie miał prawa odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów, ponieważ nie jest on w analizowanym przypadku podatnikiem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, tj. nie ciąży na nim obowiązek uiszczenia cła.

W świetle powyższego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku dokonał prawidłowej oceny stanowiska Wnioskującego w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego. Stąd - zgodnie z przepisem art. 14 b § 5 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku uznając, iż zażalenie Podatnika nie zasługuje na uwzględnienie orzekł jak w sentencji decyzji.

Decyzja niniejsza jest ostateczna w toku instancji.