P o s t a n o w i e n i e

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Namysłowie stwierdza, że stanowisko przedstawione przez Spółkę we wniosku z dnia 10.05.2006r. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych wartości świadczeń otrzymanych przez pracowników oraz inne zaproszone osoby na zorganizowanych przez Spółkę imprezach integracyjnych, jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie.

Wnioskiem, który wpłynął do tutejszego Urzędu w dniu 10 maja 2006r., Spółka zwróciła się do Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego o interpretację przepisów prawa w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych wartości świadczeń otrzymanych przez pracowników oraz osoby zaproszone na zorganizowanych przez Spółkę imprezach integracyjnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka organizuje:

1) spotkania okolicznościowe w firmie z okazji świąt dla pracowników, na które zakupuje napoje, słodycze, owoce, wędliny, itp. artykuły spożywcze,2) imprezę z okazji święta zakładowego dla pracowników, członków Rady Nadzorczej i przedstawicieli właściciela, na którą opłaca się konsumpcję w lokalu, 3) ognisko integracyjne dla załogi, na które wynajmuje pomieszczenie i zakupuje napoje, słodycze, owoce, wędliny, itp. artykuły spożywcze.

Spółka pyta czy w przypadku sfinansowania powyższych wydatków ze środków obrotowych firmy u osób biorących udział w tych spotkaniach powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Spółki, wartość świadczeń otrzymanych na imprezach przez pracowników oraz przez inne zaproszone osoby nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż imprezy te organizowane są bez imiennych zaproszeń, nie wszyscy pracownicy w nich uczestniczą, a obecni przebywają na nich w różnym czasie. Spółka w złożonym wniosku stwierdza, że nie ma sposobu na określenie wartości tych świadczeń dla każdej osoby uczestniczącej w tych imprezach.

Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym w 2006 roku, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Rodzaje źródeł przychodów zawarte zostały w art. 10 ust. 1 ww ustawy. W punkcie 1 tego przepisu jako źródło przychodów wymieniono stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkowstwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę. Natomiast w punkcie 9 tego przepisu jako źródło przychodów wymieniono inne źródła.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Tym samym do przychodów ze stosunku pracy zalicza się każde świadczenie, które otrzymane zostało przez podatnika w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z danym pracodawcą. Zatem przychodami ze stosunku pracy będą zarówno otrzymane przez pracownika pieniądze, wartość pieniężna świadczeń w naturze, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jednocześnie w pewnych sytuacjach przychody ze stosunku pracy, pomimo tego, że mieszczą się w dyspozycji art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz pomimo tego, że są wypłacane przez pracodawcę dla pracownika i mają związek z pozostawaniem przez pracownika w stosunku pracy, nie będą stanowiły - w świetle art. 11 ust. 1 ww ustawy podatkowej - przychodu danego pracownika podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, z wyjątkiem alimentów na rzecz dzieci, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14 ww ustawy, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Podkreślenia w tym miejscu wymaga fakt, że w związku z tym, że podatek dochodowy od osób fizycznych jest podatkiem osobistym, a opodatkowaniu nim podlega dochód otrzymany w roku podatkowym przez podatnika ze źródeł podlegających opodatkowaniu, dlatego też, aby mówić o powstaniu obowiązku podatkowego w tym podatku, konieczna jest jego konkretyzacja co do osoby, której ten obowiązek dotyczy. Dlatego też nie uznaje się za przychód pracownika lub innej osoby, nie będącej pracownikiem Spółki, świadczeń adresowanych do ogółu pracowników /tj. bez imiennego ich kierowania do konkretnych osób/ oraz świadczeń adresowanych do zaproszonych osób, przy jednoczesnym braku możliwości określenia wysokości świadczenia faktycznie otrzymanego przez konkretną osobę, bądź w sposób uniemożliwiający identyfikację ceny konkretnej rzeczy czy usługi ponoszonej na rzecz konkretnej osoby.

Zatem wydatki na dofinansowanie imprez organizowanych przez Spółkę, jeżeli nie są imiennie adresowane do pracownika lub innych zaproszonych osób i nie ma możliwości określenia w jakiej faktycznie wysokości dana osoba otrzymała to świadczenie nie stanowią przychodu pracownika w rozumieniu art. 11 w związku z art. 12 ust. 1 oraz przychodu innych zaproszonych osób w rozumieniu art. 20 ust. 1 ww ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże, gdy w przypadku zorganizowania imprezy będzie istniała możliwość sporządzenia imiennej listy uczestników i ustalenia wysokości świadczeń przypadających na każdego z pracowników lub inną zaproszoną osobę, należy uznać, iż powyższe świadczenia stanowić będą przychód pracowników ze stosunku pracy, natomiast dla zaproszonych osób (nie będących pracownikami Spółki) stanowić będą przychód z innych źródeł.

Reasumując, tut. organ podatkowy podziela więc stanowisko Spółki, iż wydatki ze środków obrotowych firmy na sfinansowanie imprez organizowanych przez zakład pracy, jeżeli nie są imiennie adresowane do pracowników oraz innych zaproszonych osób i nie ma możliwości określenia w jakiej faktycznie wysokości dana osoba otrzymała świadczenie, nie stanowią przychodu - odpowiednio - w rozumieniu art. 11 w związku z art. 12 ust. 1 oraz w rozumieniu art. 20 ust. 1 ww ustawy i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, zgodnie z art. 236 § 1 w związku z art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, przysługuje prawo wniesienia zażalenia.

Zażalenie, zgodnie z art. 223 w związku z art. 239 ustawy Ordynacja podatkowa, wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Namysłowie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.

Zażalenie, zgodnie z art. 222 w związku z art. 239 ustawy Ordynacja podatkowa, powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające żądanie.

Jednocześnie tutejszy organ podatkowy informuje, że zgodnie z art. 1 ust. 1 lit. a ustawy z dnia 9 września 2000r. o opłacie skarbowej (tekst jednolity - Dz.U. z 2004r. Nr 253, poz. 2532) zażalenie podlega opłacie skarbowej. Wysokość stawek tej opłaty określona została w załączniku do ww ustawy i wynosi 5,00 zł od podania oraz 0,50 zł od każdego załącznika.