POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa(t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku XX S.A. z miesiąca marca 2006r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie:

1. Czy Spółka może w roku następnym zaliczyć równowartość netto odpisu aktualizującego należność do przychodów podatkowych zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość netto wierzytelności uznanej za nieściągalną zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 25a?

Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy podane we wniosku jest prawidłowe,

UZASADNIENIE

Pismem z marca 2006r. XX S.A. wystąpiła do Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w stanie faktycznym jak niżej.

Spółka sprzedała kontrahentowi towar zaliczając wartość netto sprzedanego towaru do przychodów należnych. Kontrahent nie uregulował zapłaty za zakupiony towar, wobec czego Spółka skierowała sprawę do sądu. Po uzyskaniu prawomocnego orzeczenia i skierowaniu sprawy na drogę postępowania egzekucyjnego Spółka uznała nieściągalność wierzytelności za uprawdopodobnioną zgodnie z art. 16 ust. 2a pkt 1c ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) i dokonała odpisu aktualizującego wartość należności w pełnej wysokości, zaliczając do kosztów uzyskania wartość netto należności.

Egzekucja komornicza okazała sie bezskuteczna, Spółka otrzymała od komornika postanowienie o umorzeniu postępowania egzekucyjnego z powodu braku majątku dłużnika, jednak pomimo spełnienia przesłanki pozwalającej uznać wierzytelność za nieściągalną Spółka nie zaliczyła równowartości dokonanego uprzednio odpisu aktualizującego zaliczonego w koszty uzyskania przychodów, do przychodów podatkowych zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4d w/w ustawy w roku otrzymania umorzenia postępowania egzekucyjnego oraz nie uznała wierzytelności za nieściągalną i nie zaliczyła w tym roku kwoty netto do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 25a.

Spółka zadała następujące pytanie:

Czy Spółka może w roku następnym zaliczyć równowartość netto odpisu aktualizującego należność do przychodów podatkowych zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość netto wierzytelności uznanej za nieściągalną zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 25a?

Stanowisko Spółki :

Zdaniem Spółki uznanie wierzytelności za nieściągalną w przypadku gdy uprzednio dokonano odpisu aktualizującego wartość wierzytelności w ciężar kosztów uzyskania przychodów nie wywołuje skutków podatkowych w związku z powstaniem przychodów i kosztów podatkowych i może zostać ujęte w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych w roku następnym.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny przedstawiony przez Spółkę we wniosku oraz obowiązujący stan prawny Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowegow Radomiu stwierdza co następuje.

Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 4 d i ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) przychodem z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14 jest w szczególności wartość należności umorzonych, przedawnionych lub odpisanych jako nieściągalne w tej części, od której dokonane odpisy aktualizujące zostały uprzednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne z wyjątkiem wierzytelności, które uprzednio na podstawie art. 12 ust. 3 zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została udokumentowana w sposób określony w ust. 2 ustawy, to znaczy:

1.postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako odpowiadającym stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego, albo

2.postanowieniem sądu o:

a) oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości obejmującej likwidację majątku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania, lub

b) umorzeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku gdy zachodzi okoliczność wymieniona pod lit. a), lub

c) ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, albo

3.protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od tej kwoty.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 20 w/w ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako przedawnione.

W związku z tym, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie precyzują momentu, w którym należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wierzytelności nieściągalne, lecz możliwość zaliczenia w koszty wiążą z momentem udokumentowania ich nieściągalności w sposób określony w art. 16 ust. 2 ustawy - to dopiero z chwilą otrzymania takich dokumentów podatnik ma prawo (a nie obowiązek) odniesienia w ciężar kosztów uzyskania przychodów takich wierzytelności.

Przepis art. 16 ust. 1 pkt 20 ustawy wyznacza górną czasową granicę zaliczenia do kosztów wierzytelności, których nieściągalność została udokumentowana.

Równocześnie zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4d ustawy równowartość należności odpisanej jako nieściągalna podlega zaliczeniu do przychodów w tej części, od której dokonane odpisy aktualizujące zostały uprzednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny i przytoczone przepisy należy uznać stanowisko przedstawione przez Podatnika za prawidłowe.

Reasumując postanowiono jak w sentencji.