D E C Y Z J A

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 i art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz.60 z późn.zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej uchyla z urzędu postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 25 maja 2006r. Nr DD/406/19/06 wydane w trybie art. 14a powołanej ustawy Ordynacja podatkowa w zakresie interpretacji przepisów prawa podatkowego.

U Z A S A D N I E N I E

Dnia 23 marca 2006r. wpłynęło do Naczelnika Urzędu Skarbowego pismo Podatnika uzupełnione pismem z dnia 25 kwietnia 2006r. o dokonanie interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego tj. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z postanowieniami umowy z dnia 16 grudnia 1976r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych.

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, w latach 2002 – 2003 Podatnik prowadził działalność gospodarczą w Wielkiej Brytanii w zakresie usług budowlanych, bez zatrudniania pracowników i zorganizowanego zakładu, Podatnik nie posiadał zagranicznego certyfikatu rezydencji podatkowej jak również nie uzyskiwał w Polsce żadnych dochodów i nie posiadał nieruchomości. Związek małżeński zawarto w Polsce dnia 28.09.2004r. W związku z powyższym Podatnik zwrócił się o wydanie interpretacji jednocześnie przedstawiając swoje stanowisko, iż nie ma obowiązku złożenia zeznania w Polsce za lata 2002 – 2003, ponieważ centrum interesów życiowych zostało przeniesione na Wyspy Brytyjskie.

Naczelnik Urzędu Skarbowego postanowieniem z dnia 25 maja 2006r. Nr DD/406/19/06 uznał stanowisko Podatnika wyrażone we wniosku za nieprawidłowe. Na w/wymienione postanowienie Podatnik nie złożył zażalenia, zatem postanowienie stało się ostateczne.

Dyrektor Izby Skarbowej po zapoznaniu się ze stanem faktycznym przedstawionym we wniosku oraz z treścią postanowienia interpretacyjnego Naczelnika Urzędu Skarbowego stwierdza, iż postanowienie to w zakresie uznania, iż w okresie od 06.01.2001r. do 28.09.2003r. Podatnik nie przebywał w Wielkiej Brytanii z zamiarem stałego pobytu stąd podlega on nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce i za lata 2002 i 2003 dochody uzyskane w Wielkiej Brytanii winien wykazać w zeznaniu podatkowym zgodnie z przepisem art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – pozostaje w sprzeczności z przepisami prawa, a tym samym w tym zakresie wydane zostało z rażącym naruszeniem przepisu art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn.zm.) – dlatego też na podstawie przepisu art. 14b § 5 pkt 2 w/wymienionej ustawy Ordynacja podatkowa uchyla go niniejszą decyzją.

Stan faktyczny przedmiotowej sprawy wskazywał na konieczność przeanalizowania, poza przepisami polskiego prawa podatkowego również zapisów umowy między Rządami Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządami Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych a mianowicie czy prowadząc w latach 2002 – 2003 działalność gospodarczą w Wielkiej Brytanii w zakresie usług budowlanych, bez zatrudniania pracowników i zorganizowanego zakładu, nie posiadając zagranicznego certyfikatu rezydencji podatkowej jak również nie uzyskując w Polsce dochodów ani nie posiadając żadnych nieruchomości Podatnik jest zobowiązany do złożenia zeznania podatkowego w Polsce.

Zgodnie z treścią art. 25 § 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2005r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 143, poz.1199), w sprawach wszczętych i nie zakończonych przez organ pierwszej instancji przed wejściem w życie tej ustawy tj. przed dniem 01.09.2005r. stosuje się przepisy ustawy – Ordynacja podatkowa w jej znowelizowanym brzmieniu.

Artykuł 1 pkt 7 powołanej wyżej ustawy wprowadził od 01.09.2005r. do ustawy – Ordynacja podatkowa nowy przepis – art. 14e § 1, zgodnie z którym Minister właściwy do spraw finansów publicznych wydaje pisemne interpretacje w indywidualnych sprawach, w których nie toczy się i nie toczyło postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym, w zakresie postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz innych ratyfikowanych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej.

Stosownie do treści art. 15 § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa, organy podatkowe przestrzegają z urzędu swojej właściwości rzeczowej i miejscowej. Artykuł 16 tej ustawy stanowi, iż właściwość rzeczową organów podatkowych ustala się według przepisów określających zakres ich działania. Pod pojęciem właściwości należy rozumieć zdolność organu podatkowego do prowadzenia określonego rodzaju spraw dotyczących zobowiązań podatkowych lub innych spraw normowanych przepisami prawa podatkowego, przy czym właściwość rzeczowa jest to zdolność prawna organu podatkowego do prowadzenia spraw określonej kategorii.

Zacytowany powyżej przepis art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej wyraźnie określa, iż począwszy od dnia 01.09.2005r. organem właściwym do wydania pisemnej interpretacji w zakresie postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania jest Minister Finansów, zatem uwzględniając zapis art. 25 § 1 ustawy o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz zmianie niektórych innych ustaw, w przedmiotowej sprawie, Naczelnik Urzędu Skarbowego po dniu wejścia w życie w/w przepisu nie był organem właściwym do dokonania pisemnej interpretacji w związku z zapytaniem Podatnika z dnia 23.03.2006r. dotyczącym opodatkowania dochodów uzyskanych na terytorium Wielkiej Brytanii z tyt. prowadzonej działalności gospodarczej.

Zmiana albo uchylenie postanowienia wywiera skutek prawny począwszy od rozliczenia podatku za m-c następny po m-cu, w którym decyzja została doręczona podatnikowi, płatnikowi lub inkasentowi, a gdy zmiana lub uchylenie postanowienia dotyczy podatków rozliczanych za rok podatkowy – począwszy od rozliczenia podatku za rok następujący po roku, w którym decyzja została doręczona.

Mając na uwadze powyższe orzekam jak w sentencji.