P O S T A N O W I E N I E

Działając na podstawie art. 216 § 1 w związku z art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8 z 2005 r., poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Krapkowicach po rozpatrzeniu złożonego przez Spółdzielnię wniosku w dniu 22.05.2006 r. dotyczącego interpretacji przepisów prawa podatkowego w kwestii zaliczenia do przychodów kwoty otrzymanej w wyniku odpłatnego przeniesienia prawa wieczystego użytkowania działki - uznaje stanowisko Spółdzielni jako nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Zgodnie z art. 14a § 4 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie.

Przepis art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8 z 2005 r., poz. 60 ze zm.) stanowi iż stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Dnia 22.05.2006 r. Spółdzielnia złożyła wniosek w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego. Z przedstawionego przez Jednostkę stanu faktycznego wynika, iż zgodnie z uchwałą Nr 14/2006 Zebrania Przedstawicieli Spółdzielnia zamierza odpłatnie przenieść prawo wieczystego użytkowania działki niezabudowanej za cenę 696 zł. netto na rzecz Parafii Rzymskokatolickiej.

W związku z powyższym Spółdzielnia pyta, czy w związku ze zbyciem tego prawa powinna określić jego wartość rynkową w celu ustalenia podstawy wyliczenia przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych?

Przedstawiając własne stanowisko w sprawie Spółdzielnia uważa, iż na podstawie analizy art. 12 ust. 6a, art. 13 ust. 2 pkt 2 oraz art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychód z tytułu częściowo odpłatnego przeniesienia prawa wieczystego użytkowania na rzecz parafii, czyli do użytku na cele kultu religijnego, należy traktować w świetle ustawy w wartości wyrażonej w cenie określonej w umowie, bowiem jest to uzasadniona przyczyna niższej ceny od cen stosowanych przy odpłatnym zbyciu praw majątkowych na rynku.

Biorąc powyższe pod uwagę Naczelnik Urzędu Skarbowego w Krapkowicach przedstawione przez Jednostkę własne stanowisko w sprawie uważa za nieprawidłowe.

Stosownie do treści art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Natomiast zgodnie z art. 14 ust.1 cyt. Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie.Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1 ww. artykułu, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, to zgodnie z art. 14 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych organ podatkowy wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość określona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający.

Zaznaczyć należy, iż organy podatkowe nie mają prawa ingerować w sferę swobody zawierania umów cywilnoprawnych, natomiast wyłącznie oceniają ich skutki prawnopodatkowe.Jeżeli dochodzi do ujawnienia przez organy podatkowe znaczącej różnicy pomiędzy ceną sprzedaży przedmiotu umowy, a ceną jaką tego rodzaju przedmiot mógłby (teoretycznie) osiągnąć w obrocie z innymi podmiotami, organy te podejmują, w ramach przysługujących im uprawnień, działania dla ustalenia przyczyn wystąpienia tej różnicy oraz związanych z nią ewentualnych skutków podatkowych. Organ podatkowy doprowadza do ustalenia – dla celów podatkowych – wartości sprzedaży składnika majątku, gdy cena podana przez strony w umowie odbiega znacznie i w sposób nieuzasadniony od ceny rynkowej. W sytuacji zaniżenia ceny umownej skutkuje to zwiększeniem przychodów zbywcy.

Krańcowo dodać należy, iż w opisanym przez Spółdzielnię stanie faktycznym nie mają zastosowania przepisy art. 13 ust. 1 i 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczące ustalenia przychodu z tytułu nieruchomości udostępnionych nieodpłatnie w całości lub w części do używania innym osobom prawnym i fizycznym oraz jednostkom organizacyjnym niemającym osobowości prawnej, jak również przepisy art. 12 ust. 6a tejże ustawy, dotyczące ustalania wartości świadczenia częściowo odpłatnego, gdyż nie dotyczą one odpłatnego przeniesienia prawa majątkowego jakim jest przeniesienie prawa wieczystego użytkowania działki.

Mając powyższe na uwadze stwierdza się, że Spółdzielnia powinna wykazać przychód z tytułu odpłatnego zbycia prawa wieczystego użytkowania działki w takiej wysokości, jaka wynika z zawartej umowy, natomiast nawet jeśli cena ta znacząco odbiega od wartości rynkowej ustalenie przychodu w innej wysokości odbywa się z inicjatywy organu podatkowego.

W związku z powyższym postanowiono jak w sentencji.

Powyższą interpretację wydano w oparciu o stan faktyczny przedstawiony w w/w wniosku oraz zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym na dzień wydania interpretacji. Zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.

Przepis § 2 tegoż artykułu stanowi, iż interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na postanowienie służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem tutejszego organu w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. Zażalenie, zgodnie z przepisem art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej, powinno określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać podstawy uzasadniające to żądanie.