POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 14.04.2006r. (data wpływu do tut. Urzędu 21.04.2006r.), o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie określenia miejsca świadczenia wykonywanych faktycznie przez Podatnika na terytorium kraju usług Agenta Transportu Morskiego na rzecz kontrahenta niemieckiego oraz sposobu ich udokumentowania, na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT

stwierdza, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego

Uzasadnienie

Podatnik, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, świadczy na podstawie zawartej umowy agencji, usługi Agenta Transportu Morskiego na terytorium kraju na rzecz kontrahenta niemieckiego. Usługi wykonywane przez Spółkę zgodnie z umową będą miały charakter kompleksowy tzw. usług liniowych i będą obejmować w szczególności następujące działania:

• nadzór całej działalności kontrahenta na terytorium kraju,
• usługi marketingowe i sprzedaży,
• przedstawicielstwo konferencyjne (o ile będzie to wymagane),
• akwizycję i bukowanie ładunków, wydawanie konosamentów,
• reklamę,
• organizację działalności załadunkowej i rozładunkowej, obejmującą dokumentację zgodnie z instrukcjami kontrahenta,
• nadzór i koordynację całej działalności,
• obsługę systemów operacyjnych elektronicznego przetwarzania danych kontrahenta,
• frachtowanie i pobieranie frachtów i innych opłat zgodnie z taryfami w imieniu i na korzyść kontrahenta,
• obsługę finansową - opłata w imieniu i na rachunek kontrahenta,
• wprowadzanie danych księgowych zgodnie z instrukcjami kontrahenta.

Usługi świadczone przez Spółkę mają charakter kompleksowy, a zawarta umowa nie przewiduje ustalania odrębnego wynagrodzenia za poszczególne działania podejmowane przez Spółkę. Celem całości działań jest nadzór, organizacja i marketing działalności liniowej kontrahenta.

W ramach świadczonych usług Spółka dokonuje czynności związanych z zakupem (w imieniu i na rachunek kontrahenta) usług obcych oraz ponoszeniem kosztów niezbędnych opłat (finansowane są one bezpośrednio ze środków kontrahenta), a także ponosi wydatki związane z zakupem towarów i usług na cele prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej.

Natomiast nabywca usług świadczonych przez Podatnika, rozlicza podatek należny z tytułu importu przedmiotowych usług.

Podatnik zwraca się z wnioskiem o potwierdzenie swojego stanowiska, dotyczącego miejsca świadczenia przedmiotowych usług.

Zdaniem Podatnika, świadczone przez niego usługi podlegają, na podstawie art. 27 ust. 3 i 4 oraz art. 28 ust. 3-6 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT w państwie, w którym nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności (tj. w Niemczech), a zatem nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.

Po przeanalizowaniu zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego oraz stanowiska wnioskodawcy, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa  tut. Organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik na podstawie umowy agencji zawartej z kontrahentem niemieckim, świadczy na jego rzecz usługi Agenta Transportu Morskiego na terytorium kraju. Podatnik działa w imieniu i na rzecz kontrahenta niemieckiego, a celem całości działań jest nadzór, organizacja i marketing działalności liniowej kontrahenta niemieckiego. Natomiast nabywca usług świadczonych przez Podatnika, rozlicza podatek należny z tytułu importu przedmiotowych usług.

Zgodnie z postanowieniami art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie natomiast do treści obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa zarówno towary jak i usługi identyfikowane są na podstawie przepisów o statystyce publicznej - art. 2 pkt 6 oraz art. 8 ust. 3 ustawy o VAT.

W miejscu tym, wskazać należy, iż zaliczenie określonego wyrobu lub usługi do właściwego grupowania PKWiU należy do obowiązków producenta lub świadczącego usługę. Organy podatkowe nie są uprawnione do wydawania opinii klasyfikacyjnych dotyczących towarów czy usług.

Stosownie do § 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 89, poz. 844 ze zm.), do celów podatku od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2006 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), stanowiącą załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.), co znajduje również potwierdzenie  w art. 41 ust. 14 ustawy o VAT, zgodnie z którym w zakresie klasyfikacji nadal obowiązują - dla potrzeb podatkowych - klasyfikacje obowiązujące na dzień wejścia w życie ustawy tj. na dzień 20 kwietnia 2004r.

Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku wystąpienia trudności związanych z ustaleniem właściwego grupowania, do którego należy zaliczyć dany wyrób lub usługę, zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do odpowiedniego organu statystycznego tj. Urzędu Statystycznego w Łodzi (ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź), który udzieli informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

Zgodnie z generalną zasadą, zawartą w art. 27 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Natomiast stosownie do treści art. 27 ust. 3 ustawy o VAT, w przypadku gdy usługi wymienione w ust. 4 tego przepisu są świadczone na rzecz:

1. osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub
2. podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę

- miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Zgodnie z art. 27 ust. 4 ustawy o VAT powyższy przepis stosuje się m.in. do usług:

• reklamy;
• doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego (PKWiU 72.1); w zakresie oprogramowania (PKWiU 72.2); prawniczych, rachunkowo-księgowych, badania rynków i opinii publicznej, doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1); architektonicznych i inżynierskich (PKWiU 74.2) - z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 1; w zakresie badań i analiz technicznych (PKWiU 74.3); przetwarzania danych i dostarczania informacji; tłumaczeń;
• finansowych;
• agentów, pośredników działających w imieniu i na rzecz innej osoby, jeżeli uczestniczą w zapewnieniu świadczenia usług wymienionych powyżej.

Natomiast stosownie do treści art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. b) ustawy o VAT, w przypadku świadczenia usług pomocniczych do usług transportowych, takich jak załadunek, rozładunek, przeładunek i podobne czynności - miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28.

Natomiast w przypadku usług wykonywanych przez pośredników, działających w imieniu i na rzecz osób trzecich, związanych bezpośrednio z usługami pomocniczymi do usług transportowych, miejscem świadczenia tych usług jest miejsce świadczenia usług, z którymi usługi te są związane (art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy o VAT).

Jednakże zgodnie z art. 28 ust. 6 ustawy o VAT, w przypadku gdy nabywca usługi (m.in. o której mowa powyżej) podał dla tej czynności świadczącemu usługę numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym zgodnie z ust. 5 ma miejsce świadczenia usługa, miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer.

Zasada ta ma zastosowanie również w przypadku usług wykonywanych przez pośredników, związanych bezpośrednio z usługami innymi niż wymienione w art. 28 ust. 5 pkt 1 i 2 lit. a oraz w art. 27 ust. 3 ustawy o VAT.

Jednakże należy podkreślić, iż w analizowanej sprawie - jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego - Podatnik świadczy usługi na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę tj. usługi, o których mowa w art. 27 ust. 3 pkt 2 ustawy o VAT, a zatem nie będzie tu miała zastosowania zasada opisana powyżej (w art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. b).

Ponadto, zgodnie z art. 28 ust. 5 pkt 1 ustawy o VAT, w przypadku usług pośrednictwa i spedycji związanych bezpośrednio z wewnątrzwspólnotowymi usługami transportu towarów - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie transport towarów się rozpoczyna, z zastrzeżeniem ust. 6 cytowanego powyżej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że przedmiotem sprzedaży są, co do istoty, usługi, na które w rzeczywistości składają się poszczególne działania m.in. nadzór całej działalności kontrahenta na terytorium kraju, usługi marketingowe i sprzedaży, przedstawicielstwo konferencyjne, akwizycja i bukowanie ładunków, wydawanie konosamentów, reklama, organizacja działalności załadunkowej i rozładunkowej, obejmująca dokumentację zgodnie z instrukcjami kontrahenta, nadzór i koordynacja całej działalności, obsługa systemów operacyjnych elektronicznego przetwarzania danych kontrahenta, frachtowanie i pobieranie frachtów i innych opłat zgodnie z taryfami w imieniu i na korzyść kontrahenta, obsługa finansowa - opłata w imieniu i na rachunek kontrahenta, wprowadzanie danych księgowych zgodnie z instrukcjami kontrahenta.

Działania te, mimo swej różnorodności, szerokiego zakresu i specyfiki, stanowią usługi świadczone przez Podatnika, jako Agenta Transportu Morskiego, których celem jest nadzór, organizacja i marketing działalności liniowej kontrahenta niemieckiego.

Podatnik kwalifikuje przedmiotowe usługi, wykonywane na rzecz kontrahenta niemieckiego jako usługi, o których mowa w art. 27 ust. 4 ustawy o VAT (tj. m.in. usługi reklamy, doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego, w zakresie oprogramowania, prawnicze, rachunkowo-księgowe, badania rynków i opinii publicznej, doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania, architektoniczne i inżynierskie, w zakresie badań i analiz technicznych, przetwarzania danych i dostarczania informacji, finansowe oraz usługi agentów, pośredników działających w imieniu i na rzecz innej osoby, jeżeli uczestniczą w zapewnieniu świadczenia usług wymienionych powyżej) oraz usługi wymienione w art. 28 ust. 5 pkt 1 i pkt 2 lit. a ustawy o VAT.

Na podstawie cyt. powyżej przepisów, miejscem świadczenia tych usług jest zatem miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę (lub terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej i który nabywca podał świadczącemu usługę dla tej czynności) - w analizowanym przypadku terytorium Niemiec.

Dodatkowo Podatnik podkreśla, iż nabywca usług świadczonych przez niego, rozlicza podatek należny z tytułu importu przedmiotowych usług.

Zgodnie z definicją, zawartą w polskich przepisach (art. 2 pkt 9 ustawy o VAT), przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Podobne regulacje zawarte zostały w VI Dyrektywie Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG). Zgodnie z art. 21(1)(b) w ramach systemu wewnątrzwspólnotowego do zapłaty podatku od wartości dodanej zobowiązani są podatnicy, na rzecz których świadczone są usługi, o których mowa w artykule 9(2)(e) - m.in. usługi reklamowe, usługi konsultantów, inżynierów, biur konsultingowych, prawników, księgowych itp. oraz usługi przetwarzania danych i dostarczania informacji oraz usługi pośredników działających w imieniu i na rachunek innej osoby, jeśli nabywają na rzecz zleceniobiorcy w/wym. usługi - lub osoby zarejestrowane dla potrzeb podatku od wartości dodanej na terytorium kraju, na rzecz których świadczone są usługi, o których mowa w artykule 28b(C), (D) i (E) - m.in. usługi wewnątrzwspólnotowego transportu towarów, usługi pomocnicze w stosunku do wewnątrzwspólnotowego transportu towarów, usługi świadczone przez pośredników związane z usługami wym. powyżej - jeśli usługi te wykonywane są przez podatnika nieposiadającego siedziby na terytorium kraju.

Mając zatem powyższe na uwadze, w analizowanej sprawie, skoro Podatnik świadczy usługi wymienione w art. 27 ust. 4 oraz art. 28 ust. 5 pkt 1 i pkt 2 lit. a ustawy o VAT, to miejscem świadczenia tych usług jest terytorium Niemiec i to kontrahent niemiecki jest zobowiązany do rozliczenia podatku należnego z tytułu świadczonych przez Podatnika usług (co Podatnik podkreślił w złożonym wniosku), co będzie skutkowało również niedopuszczeniem do podwójnego opodatkowania lub też braku opodatkowania przedmiotowych usług.

Stosownie do treści art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Natomiast zgodnie z art. 106 ust. 2 ustawy o VAT, obowiązek wystawienia faktury istnieje również w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Natomiast odnośnie sposobu wystawiania faktur w analizowanym przypadku będą miały zastosowanie przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 95, poz. 798). Zgodnie z § 27 ust. 1 tego rozporządzenia do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze, stosuje się odpowiednio przepisy § 9 i §11-23 oraz § 26.

Faktury te powinny zawierać dane określone w § 9, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem (§ 27 ust. 2).

Z kolei na podstawie przepisu § 27 ust. 4 cyt. rozporządzenia, w przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 27 ust. 3 pkt 2 oraz art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 ustawy o VAT, faktura dokumentująca wykonanie tych czynności powinna zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego, innym niż terytorium kraju, oraz informację, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi.

Tut. Organ jednocześnie zaznacza, iż dokonując interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiotowej sprawie nie dokonywał oceny załączonej do wniosku umowy.