P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w indywidualnej sprawie Podatnika przedstawionej w piśmie z dnia 17.05.2006 r. (wpłynęło do tut. urzędu 23.05.2006 r.)

p o s t a n a w i a

uznać stanowisko Podatnika za prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Spółka zawarła umowę leasingu operacyjnego z Firmą Leasingową. Przedmiotem Leasingu jest samochód osobowy. W miesiącu podpisania umowy Finansujący wystawił fakturę na wstępną opłatę leasingową. W/w faktura została w tym samym miesiącu zapłacona.

Czy wstępną ratę leasingową (niezależnie od kwoty) Spółka może w miesiącu zapłaty zaksięgować w koszty, czy powinna umieścić ją na koncie rozliczeń międzyokresowych i co miesiąc np. 1/30 ujmować w koszty?

Spółka stoi na stanowisku, że wstępną ratę leasingową księguje w koszty w miesiącu zapłaty za fakturę.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego po zapoznaniu się z przedstawionym stanem faktycznym zauważa, co następuje:

Zasady opodatkowania stron umowy leasingu podatkiem dochodowym od osób prawnych reguluje rozdział 4a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).

Na podstawie art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1) została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz

2) suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Mając na uwadze powyższe, jeżeli do zawartej umowy leasingu operacyjnego będą miały zastosowanie wyżej przywołane przepisy art. 17b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to korzystający ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie obciążające go opłaty wynikające z tej umowy, a więc również opłatę wstępną.

Powołane wyżej przepisy nie rozstrzygają momentu zaliczenia w koszty uzyskania przychodu opłat z tytułu umowy leasingu, w związku z tym należy odwołać się do ogólnej zasady zawartej w art. 15 ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl powyższego przepisu koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Z powyższego wynika, że koszty, których nie można w sposób bezpośredni powiązać z określonym przychodem, powinny być uwzględnione w roku, w którym zostały faktycznie poniesione. Zaś opłata wstępna jest takim kosztem, którego nie można bezpośrednio przyporządkować do konkretnego przychodu, jednakże jej poniesienie warunkuje jego uzyskanie. Opłata jest warunkiem koniecznym, aby uzyskać prawo do używania rzeczy na podstawie umowy leasingu. Pobierana jest z góry i fakturowana w całości. Zatem jeżeli zawarta umowa spełnia warunki określone przepisem art. 17b ust. 1 w/w ustawy to opłata wstępna stanowi przychód finansującego w momencie jej otrzymania i odpowiednio jest zaliczana jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów korzystającego w momencie poniesienia.

Zdaniem Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, Spółka powinna zaliczać opłatę wstępną jednorazowo w koszty uzyskania przychodu w dacie faktycznego poniesienia.

Niniejsza interpretacja co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego została dokonana dla stanu faktycznego opisanego we wniosku i w oparciu o przepisy obowiązujące w dniu jej udzielenia. Zmiana poszczególnych elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zmianę praw i obowiązków Podatnika.

Zgodnie z art. 14b § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie Spółce służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia (art. 236 i art. 239 w związku z art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa). Do zażalenia należy załączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 5 zł (ustawa z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej - t. j. z 2004 r. Dz. U. Nr 253, poz. 2532.).