Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r., Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Elblągu stwierdza, że stanowisko Strony, w kwestii dotyczącej opodatkowania w Polsce dochodów uzyskiwanych przez marynarza z tytułu pracy najemnej na pokładzie statku morskiego eksploatowanego przez pracodawcę mającego siedzibę na Wyspach Kanałowych (Guernsey) jest nieprawidłowe.

Pismem z dnia 14.02.2006r., uzupełnionym dnia 10.07.2006 r. (przesłanym przez Ministerstwo Finansów do tutejszego Urzędu w dniu 31.07.2006 r.) Strona zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Elblągu z wnioskiem o udzielenie interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego.

Zgodnie z treścią art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej, stosownie do swojej właściwości, naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa lub postępowanie przed sądem administracyjnym.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Strona jest marynarzem i jego obecny pracodawca ma siedzibę na Cyprze (gdzie nie płaci podatku od osiągniętego tam dochodu), jednakże zamierza zmienić pracodawcę, którego siedziba znajduje się na Wyspach Kanałowych (Guernsey). Strona jest rezydentem Rzeczpospolitej Polskiej, posiada w Polsce meldunek, jego rodzina przebywa w Polsce, nie posiada natomiast nieruchomości oraz nie osiąga w Polsce żadnych dochodów (również z wynajmu nieruchomości).

Zdaniem Strony jeżeli pracodawca ma siedzibę na Wyspach Kanałowych Guernsey, z którą Polska ma podpisaną umowę o wzajemności podatkowej (§ 9 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 marca 1995 r. (Dz. U. Nr 35, poz. 173 z późn. zm.), ponadto osoba przebywa poza granicami kraju ponad 183 dni w roku, nie posiada dochodów w Polsce, z dochodu osiągniętego za granicą tj. na Wyspach Kanałowych (Guensey) nie powinna płacić podatku wyrównawczego w Polsce.

W związku z powyższym Naczelnik Urzędu Skarbowego w Elblągu informuje:

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl postanowień art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powołany przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Postanowienia umowy z dnia 16 grudnia 1976 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królewstwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. z 1978r., Nr 7, poz. 20) nie mają zastosowania do dochodu osiągniętego na terytorium Wyspy Kanałowej (Guernsey).

Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północniej składa się z 4 części: Anglii, Szkocji, Walii i Irlandii Północnej. Wyspy Kanałowe (Guernsey) pomimo tego, iż są terytorium zależnym od Korony brytyjskiej, nie stanowią części Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. W gestii władz brytyjskich są jedynie sprawy zagraniczne i obrony natomiast sprawy z zakresu administracji, sądownictwa, gospodarki i finansów są w kompetencji władz lokalnych. Stąd Wyspy Kanałowe jako wyodrębnione terytorium posiada odrębne prawo podatkowe. Poza tym jako terytorium znajduje się na liście krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową w systemach podatkowych – rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 16 maja 2005r. w sprawie określenia krajów i terytoriów stosujących szkodliwa konkurencję podatkowych dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. Z 2005 r. Nr 94, poz. 790 ze zm.). Jednocześnie z tym obszarem Polska nie zawarła odrębnej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Mając powyższe na uwadze umowa w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu podpisana ze Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii nie będzie miała zastosowania do dochodów osiągniętych z tytułu pracy najemnej na pokładzie statku armatora morskiego, którego siedziba znajduje się na Wyspie Kanałowej (Guernsey).

Z nieobowiązującego już od 1 stycznia 2004 r. art. 21 ust. 1 pkt 66 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) wynikało, iż wolne od podatku dochodowego były dochody osób fizycznych, o których mowa w art. 3 ust. 1 ww. ustawy, które podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, w sytuacji gdy dochody takie uzyskane zostały z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów położonych w państwie, z którym Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania dochodów. Warunkiem zastosowania tego przepisu było jednak, aby dochody tego rodzaju opodatkowane były w tym państwie podatkiem tego samego rodzaju (jeszcze wcześniej ustawa wymagała jedynie stosowania przez to państwo zasady wzajemności w zwolnieniu dochodów uzyskiwanych przez ich rezydentów z dochodów uzyskanych w Polsce). Wówczas zgodnie z treścią nieobowiązującego już od dnia 1 stycznia 2001r. § 9 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 marca 1995r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1995r. Nr 35, poz. 173) wolne od podatku były dochody osób fizycznych określonych w art. 3 ustawy, ze źródeł położonych w państwie, z którym Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania dochodów, jeżeli podlegają one w tym państwie podatkowi tego samego rodzaju i państwo to postępuje według zasad wzajemności co do takich samych dochodów ze źródeł przychodów położonych na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. Podatek dochodowy w Polsce obliczało się w takim przypadku zgodnie z art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych identycznie jak w przypadku podatników, którzy osiągnęli dochód w krajach, z którymi Polska ma podpisaną umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania i w stosunku do tego dochodu przewidywana jest metoda wyłączenia.

Jednakże w wyniku zmian wprowadzonych do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od 1 stycznia 2004r. z katalogu zwolnień przemiotowych zawartych w art. 21 wykreślono część dotychczasowych zwolnień od podatku, a w tym między innymi dotyczące dochodów osób fizycznych określonych w art. 3, ze źródeł położonych w państwie, z którym Rzeczypospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W związku z powyższym w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2004 r. zwolnienie to nie obowiązuje. Natomiast art. 27 ust. 8 odnosi się obecnie jedynie do zwolnienia określonego w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania. Wobec powyższego dochody uzyskane przez polskich rezydentów od 2004r. w państwach, z którymi Rzeczpospolita Polska nie podpisała umów o unikaniu podwójnego opodatkowania – jak ma to miejsce w niniejszym przypadku - podlegają w całości opodatkowaniu na podstawie ogólnej zasady określonej w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) - zasada nieograniczonego obowiązku podatkowego.

W myśl art. 27 ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej zastosowanie będzie miała odpowiednio zasada określona w art. 27 ust. 9. Zgodnie z treścią art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust.1, osiąga również dochody z działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust.8, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł położonych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

Zatem dochody osiągnięte przez Stronę z pracy najemnej wykonywanej na statku należącym do armatora morskiego mającego siedzibę na Wyspach Kanałowych (Guernsey), z którym Rzeczpospolita Polska nie ma podpisanej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, podlegają opodatkowaniu w Polsce przy czym do obliczenia podatku należnego za dany rok będzie miała w tym przypadku zastosowanie tzw. metoda proporcjonalnego zaliczenia (odliczenia podatku zapłaconego za granicą).

Mając na uwadze powyższe oraz stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Elblągu stwierdza, iż stanowisko Strony w kwestii dotyczącej opodatkowania w Polsce dochodów marynarza uzyskiwanych z tytułu pracy najemnej na pokładzie statku morskiego eksploatowanego przez pracodawcę mającego siedzibę na Wyspach Kanałowych (Guernsey) jest nieprawidłowe.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Elblągu informuje, że interpretacja została udzielona w oparciu o stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę oraz na podstawie stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

W myśl art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1 nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Zgodnie z art. 14b § 2 interpretacja, o której mowa w art 14a § 1 jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli podatkowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona lub uchylona wyłącznie w drodze decyzji w trybie określonym w art. 14b § 5. Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 236 § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie za pośrednictwem Naczelnika Urzedu Skarbowego w Elblągu w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.

Zgodnie z przepisami art. 222 w związku z art. 239 ustawy Ordynacja podatkowa zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciwko postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające te żądanie.

W przypadku wniesienia zażalenia należy dołączyć opłatę skarbową 5 zł, od wniosku oraz po 0,50 zł od każdego załącznika.