INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2012r. (data wpływu 1 sierpnia 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 września 2012r. (data wpływu 20 września 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej obrotów z tytułu sprzedaży imprez turystycznych organizowanych przez inne podmioty gospodarcze – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 sierpnia 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej obrotów z tytułu sprzedaży imprez turystycznych organizowanych przez inne podmioty gospodarcze. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 września 2012r. (data wpływu 20 września 2012r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od czerwca 2012r. Wnioskodawca prowadzi agencję pośrednictwa turystycznego.

Zajmuje się pośrednictwem sprzedaży imprez turystycznych (nie organizuje wycieczek).

Od klientów przyjmuje zapłatę za całą imprezę, część klientów płaci gotówką, część płaci przelewem na rachunek bankowy Wnioskodawcy, Wnioskodawca wystawia im druk KP, następnie przelewa pieniądze na konto organizatorów wycieczek z którymi ma podpisane umowy, jest ich około 50. Fakturę na żądanie klienta wystawia organizator wycieczki.

Następnie Wnioskodawca wystawia organizatorowi fakturę VAT na prowizję o jaką pomniejszył kwotę przelewu do organizatora lub otrzymuje ją na konto bankowe od organizatora w zależności od touroperatora.

Czasem zdąża się też, że klient kupując wycieczkę u Wnioskodawcy w biurze podróży przelewa opłatę za wczasy bezpośrednio do organizatora bo i tak się zdarza.

Wnioskodawca nigdy nie prowadził działalności gospodarczej, nigdy nie posiadał kasy fiskalnej.

W czerwcu 2012r. Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą opartą na umowach agencyjnych upoważniających go do sprzedaży imprez turystycznych organizowanych przez inne podmioty gospodarcze.

Wnioskodawca nie dokonuje sprzedaży towarów, bądź usług własnych i nie ciąży na nim obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy użyciu kasy rejestrującej.

Wnioskodawca dokonuje sprzedaży w imieniu i na rzecz touroperatorów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 17 września 2012r.):

Czy Wnioskodawca ma obowiązek prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej ww. sprzedaży...

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 17 września 2012r.), nie ma on obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z dyspozycją art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy, podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami inwestycyjnymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze – kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 3.

Stosownie do art. 758 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę agencyjną przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu. Do zawierania umów w imieniu dającego zlecenie oraz do odbierania dla niego oświadczeń agent jest upoważniony tylko wtedy, gdy ma do tego umocowanie (art. 758 § 2 Kodeksu cywilnego).

Stosownie do zapisu art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 7, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani stosować kasy rejestrujące wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, z zastrzeżeniem ust. 3b. Według ust. 3b, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Powyższe określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Wskazane przepisy są powtórzeniem zapisu wynikającego z § 7 ust. 1 pkt 1 i 9 oraz ust. 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 ze zm.).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w czerwcu 2012r. rozpoczął działalność gospodarczą opartą na umowach agencyjnych upoważniających go do sprzedaży imprez turystycznych organizowanych przez inne podmioty gospodarcze (touroperatorów). Od klientów przyjmuje zapłatę za całą imprezę, część klientów płaci gotówką, część płaci przelewem na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Następnie Wnioskodawca przelewa pieniądze na konto organizatorów wycieczek, z którymi ma podpisane umowy oraz wystawia organizatorowi fakturę VAT na prowizję.

Wnioskodawca wskazał, iż sprzedaży dokonuje w imieniu i na rzecz touroperatorów.

Wnioskodawca nie dokonuje sprzedaży towarów, bądź usług własnych i nie ciąży na nim obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy użyciu kasy rejestrującej.

Biorąc pod uwagę obowiązujące przepisy należy zauważyć, iż w rozpatrywanej sprawie w stosunku do Wnioskodawcy (pośrednika) nie znajdzie zastosowania przepis art. 111 ust. 3b ustawy o VAT, bowiem dotyczy on wyłącznie podatników, którzy dokonują sprzedaży własnej oraz sprzedaży produktów zleceniodawcy na podstawie zawartej umowy agencyjnej.

Zatem w sytuacji gdy Wnioskodawca wykonujący czynności na podstawie umowy agencyjnej, obok sprzedaży usług zleceniodawcy, tj. imprez turystycznych w imieniu i na rzecz organizatora, nie dokonuje sprzedaży towarów i usług własnych, i nie ciąży na nim obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy użyciu kasy rejestrującej, nie będzie miał obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy obrotu z tytułu sprzedaży usług zleceniodawcy.

Należy jednak zauważyć, iż może wystąpić sytuacja, gdzie agent zobowiązany przez zleceniodawcę, ewidencjonuje na kasie rejestrującej sprzedaż dokonywaną w imieniu zleceniodawcy. Jednocześnie to umowa zawarta pomiędzy zleceniodawcą, z agentem winna rozstrzygać, na czyjej kasie – zleceniodawcy, czy agenta dokonywana będzie ewidencja obrotu i kwot podatku należnego.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego nie ma on obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.