INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2012 r. (data wpływu 31 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji za pomocą kas rejestrujących – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji za pomocą kas rejestrujących.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka świadczy usługę składania za pośrednictwem telefonu komórkowego poprzez System dyspozycji w imieniu Klienta (osoby fizycznej), będącą w rozumieniu ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz. U. Nr 144, poz. 1204), usługą świadczoną drogą elektroniczną a jednocześnie usługą płatniczą w rozumieniu ustawy o usługach płatniczych z dnia 19 sierpnia 2011 r. Rozliczenia płatności składanych przez System w formie dyspozycji Klienta przeprowadza dla Spółki Bank Rozliczeniowy, z którym Spółka zawarła umowę konsorcjum.

Spółka poprzez System z wykorzystaniem usług rozliczeniowych świadczonych przez Bank Rozliczeniowy umożliwia Klientom wnoszenie opłat za przejazdy środkami komunikacji publicznej autobusowej i kolejowej u Partnerów, w tym w szczególności w Miejskich Przedsiębiorstwach/Zakładach Komunikacji. Powyższe operacje odbywają się poprzez uiszczanie quasi zaliczek (wpłaty środków pieniężnych w rozumieniu art. 7 ustawy o usługach płatniczych) przez Klientów na rachunek bankowy Spółki przeznaczony do rozliczania Klientów, prowadzony w Banku Rozliczeniowym. Z wpłaconych zaliczek Klienci kupują następnie bilety komunikacji miejskiej lub regionalnej (przewozy autobusowe lub kolejowe), które sprzedawane są im przez Spółkę, jako agenta danego Partnera. Na podstawie umów zawartych z (Partnerami) Spółka zakupuje lub pośredniczy w zakupie przez Klienta biletów u Partnerów z którymi Spółka ma podpisane stosowne umowy. System wystawia potwierdzenia zakupu w formie komunikatów przesyłanych w formie głosowej po zakupie, SMS i ewidencji historii zakupu na stronie www, co jest honorowane przez Partnerów.

Sprzedaż biletu następuje po zgłoszeniu przez Klienta (za pośrednictwem telefonu zarejestrowanego w Systemie dla danego Klienta) chęci zakupu poprzez wykonanie połączenia na podany numer telefonu i wprowadzenie podczas połączenia na klawiaturze telefonu określonej kombinacji cyfr niezbędnej do identyfikacji transakcji.

Rozliczenie transakcji dokonywane jest poprzez System i przez Bank Rozliczeniowy, w sposób który jednoznacznie identyfikuje jakiej transakcji dotyczyła zapłata.

Spółka uzupełniająco wskazała, iż rozpoczęła świadczenie opisanych wyżej usług w 2010 r. jednakże z uwagi na wielkość obrotów nie była w 2010 r. zobowiązana do prowadzenia ewidencji transakcji za pomocą kasy rejestrującej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy przysługuje zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej w zakresie czynności opisanych w stanie faktycznym...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Sprzedaż, w myśl art. 2 pkt 22 powołanej ustawy, stanowi odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 1797) wynika, że zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia. W załączniku tym wymieniono:

• pozycję 40: Usługi świadczone przy użyciu urządzeń, w tym wydających bilety, obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należność:
  1. w bilonie lub banknotach, lub
  2. innej formie (bezgotówkowej), jeżeli z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła;
• pozycję 43: Sprzedaż biletów i rezerwacja miejsc przy przewozach rozkładowych pasażerskich, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), pod warunkiem, że z ewidencji dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła.
  
  

Z przestawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka świadczy usługi do których realizacji niezbędne jest użycie urządzenia w postaci telefonu komórkowego obsługiwanego przez Klienta.

Telefon połączony z Systemem dokonuje bezgotówkowego przelewu należności za daną usługę z konta zaliczkowego Klienta na rachunek rozliczeniowy Spółki obsługiwany przez Bank Rozliczeniowy. System rozliczający transakcję dokumentuje jednocześnie szczegółowo jakiego Klienta i jakiej transakcji dotyczy dana płatność, a co za tym idzie spełnione są przesłanki do zastosowania zwolnienia z pozycji 40 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Opisany system rozliczeń za pomocą telefonu komórkowego i Systemu aktualnie służy do obsługi sprzedaży biletów w przewozach realizowanych przez Polskie Koleje Państwowe oraz szereg Miejskich Przedsiębiorstw Komunikacyjnych. W każdym przypadku są to przewozy realizowane zgodnie z ustalonym z góry i wywieszonym dla Klientów rozkładem jazdy. Zapłata za zakupiony bilet następuje za pośrednictwem Banku Rozliczeniowego, który rejestruje wykonuje wszelkie transakcje wprowadzone przez Klientów do Systemu za pomocą telefonu komórkowego. Z ewidencji transakcji prowadzonej dla Spółki przez Bank Rozliczeniowy jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła, co spełnia całkowicie warunki zwolnienia opisane w poz. 43 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W świetle powyższego aktualnie i w przyszłości Spółce przysługuje zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej w zakresie czynności opisanych w stanie faktycznym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka świadczy usługę składania za pośrednictwem telefonu komórkowego poprzez System dyspozycji w imieniu Klienta (osoby fizycznej), będącą w rozumieniu ustawy o świadczeniu usług drogą elektroniczną usługą świadczoną drogą elektroniczną a jednocześnie usługą płatniczą w rozumieniu ustawy o usługach płatniczych. Rozliczenia płatności składanych przez System w formie dyspozycji Klienta przeprowadza dla Spółki Bank Rozliczeniowy, z którym Spółka zawarła umowę konsorcjum. Poprzez System z wykorzystaniem usług rozliczeniowych świadczonych przez Bank Rozliczeniowy Spółka umożliwia Klientom wnoszenie opłat za przejazdy środkami komunikacji publicznej autobusowej i kolejowej u Partnerów, w tym w szczególności w Miejskich Przedsiębiorstwach/Zakładach Komunikacji. Powyższe operacje odbywają się poprzez uiszczanie quasi zaliczek (wpłaty środków pieniężnych w rozumieniu ustawy o usługach płatniczych) przez Klientów na rachunek bankowy Spółki przeznaczony do rozliczania Klientów, prowadzony w Banku Rozliczeniowym. Z wpłaconych zaliczek Klienci kupują następnie bilety komunikacji miejskiej lub regionalnej (przewozy autobusowe lub kolejowe), które sprzedawane są im przez Spółkę, jako agenta danego Partnera. Na podstawie umów zawartych z (Partnerami) Spółka zakupuje lub pośredniczy w zakupie przez Klienta biletów u Partnerów z którymi Spółka ma podpisane stosowne umowy. System wystawia potwierdzenia zakupu w formie komunikatów przesyłanych w formie głosowej po zakupie, SMS i ewidencji historii zakupu na stronie www, co jest honorowane przez Partnerów.

Sprzedaż biletu następuje po zgłoszeniu przez Klienta (za pośrednictwem telefonu zarejestrowanego w Systemie dla danego Klienta) chęci zakupu poprzez wykonanie połączenia na podany numer telefonu i wprowadzenie podczas połączenia na klawiaturze telefonu określonej kombinacji cyfr niezbędnej do identyfikacji transakcji. Rozliczenie transakcji dokonywane jest poprzez System i przez Bank Rozliczeniowy, w sposób który jednoznacznie identyfikuje jakiej transakcji dotyczyła zapłata.

Spółka rozpoczęła świadczenie opisanych wyżej usług w 2010 r. jednakże z uwagi na wielkość obrotów nie była w 2010 r. zobowiązana do prowadzenia ewidencji transakcji za pomocą kasy rejestrującej.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Kryterium zwolnienia podmiotowego jest wielkość uzyskanych obrotów. Kwotę obrotów uprawniających do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących określa się sumując całą sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem do obrotu tego w przedmiotowej sprawie nie wlicza się uzyskanej prowizji, gdyż jest to obrót osiągnięty za świadczenie usługi na rzecz podmiotu prowadzącego działalność.

Art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy stanowi, iż podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami inwestycyjnymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze – kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 3.

Cytowane powyżej przepisy definiują podstawę opodatkowania w przypadku świadczenia usług pośrednictwa, natomiast nie określają sposobu ustalenia kwoty obrotu, która daje podatnikowi możliwość korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej.

Jak wynika z opisu sprawy Spółka na podstawie umów zawartych z Partnerami zakupuje lub pośredniczy w zakupie przez Klienta biletów u Partnerów, z którymi ma podpisane umowy.

Zgodnie z treścią § 7 ust. 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 ze zm.) zgodnie z którym, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo też marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

W świetle powyższego obowiązek rozpoczęcia ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego za pomocą kas rejestrujących, powstaje u pośrednika z chwilą przekroczenia obrotów w wysokości 40.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie, stosownie do treści art. 111 ust. 3b ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Wyżej powołany przepis art. 111 ust. 3b wprowadzony został do ustawy o podatku od towarów i usług za pomocą przepisu art. 1 pkt 25 lit. a ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332). Zgodnie z art. 11 pkt 1 tej ustawy, ustawa weszła w życie z dniem 1 kwietnia 2011 r., z wyjątkiem art. 1 pkt 25, art. 2 i 9, które weszły w życie z dniem 1 września 2011 r.

Według art. 9 ust. 7 ww. ustawy, dotychczasowe przepisy wykonawcze, wydane na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 111 ust. 7a i 9 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Na mocy delegacji zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia zwolnił na czas określony niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w art. 111 ust. 1, oraz określił warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Zwolnienie z obowiązku instalowania kas rejestrujących określone zostało w § 2 i § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2010 r. Nr 138, poz. 930), (obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r.) zwanym dalej rozporządzeniem.

Powyższe zwolnienia wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie: zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).

Stosownie do treści § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. również podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6, który stanowi, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł, z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Na mocy § 3 ust. 7 rozporządzenia, zwalnia się również z obowiązku ewidencjonowania do dnia przekroczenia w 2011 r. lub 2012 r. kwoty obrotów w wysokości 20.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy – podatników rozpoczynających sprzedaż w danym roku podatkowym.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem podmiotowym, tj. dotyczącym podmiotu.

Natomiast, w myśl § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. – sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym, tj. dotyczącym niektórych czynności wykonywanych przez podatnika.

I tak w części II załącznika do rozporządzenia w poz. 37 wskazano, że czynnością zwolnioną z obowiązku ewidencjonowania jest świadczenie usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), pod warunkiem, że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej transakcji zapłata dotyczyła ²⁾

– przy czym:

²⁾ Nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych usług (sprzedaży towarów) przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Aby zatem podatnik miał prawo do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z poz. 37 załącznika, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

• zapłata za świadczoną usługę w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika,
• z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła,
• podatnik nie rozpoczął ewidencjonowania tych usług za pomocą kasy rejestrującej przed dniem 1 stycznia 2010 r.
  
  

Niewystąpienie któregokolwiek z nich oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Natomiast pod poz. 43 załącznika do ustawy wymieniona została sprzedaż biletów i rezerwacja miejsc przy przewozach rozkładowych pasażerskich, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), pod warunkiem że z ewidencji dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła ²⁾

– przy czym:

²⁾ Nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych usług (sprzedaży towarów) przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Ponadto w poz. 40 załącznika do ustawy wymieniono usługi świadczone przy użyciu urządzeń, w tym wydających bilety, obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należność: ²⁾

1. w bilonie lub banknotach, lub
2. innej formie (bezgotówkowej), jeżeli z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła,

– przy czym

² Nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych usług (sprzedaży towarów) przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Korzystanie z powyższego zwolnienia wymaga spełnienia określonych warunków wynikających wprost z zapisu tej regulacji. Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy można zatem stosować jeżeli:

• usługa świadczona jest przy użyciu urządzeń (w tym wydających bilety) obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należność w bilonie lub banknotach lub innej formie (bezgotówkowej),
• z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła,
• podatnik nie rozpoczął ewidencjonowania tych usług za pomocą kasy rejestrującej przed dniem 1 stycznia 2011 r.
  
  

Jak wynika z opisu sprawy sprzedaż biletu następuje po zgłoszeniu przez Klienta (za pośrednictwem telefonu zarejestrowanego w Systemie dla danego Klienta) chęci zakupu poprzez wykonanie połączenia na podany numer telefonu i wprowadzenie podczas połączenia na klawiaturze telefonu określonej kombinacji cyfr niezbędnej do identyfikacji transakcji. System wystawia potwierdzenia zakupu w formie komunikatów przesyłanych w formie głosowej po zakupie, SMS i ewidencji historii zakupu na stronie www, co jest honorowane przez Partnerów. System rozliczający transakcję dokumentuje jednocześnie szczegółowo jakiego Klienta i jakiej transakcji dotyczy dana płatność, zatem rozliczenie transakcji dokonywane w sposób który jednoznacznie identyfikuje jakiej transakcji dotyczyła zapłata. Wobec powyższego, świadczone przez Spółkę usługi składania za pośrednictwem telefonu komórkowego poprzez System dyspozycji w imieniu Klienta dotyczące zakupu biletów komunikacji miejskiej lub regionalnej, mogą skorzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej, zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 37 załącznika do rozporządzenia, bowiem zapłata za świadczone usługi dokonywana jest za pośrednictwem banku (Banku Rozliczeniowego), a z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednocześnie wynika jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczy, przy założeniu, że Spółka nie rozpoczęła ewidencjonowania tych usług przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Odnosząc treść przytoczonych przepisów do opisu sprawy wskazać należy, że Wnioskodawca świadcząc usługę składania za pośrednictwem telefonu komórkowego poprzez System dyspozycji w imieniu Klienta (osoby fizycznej), dotyczącą zakupu biletów komunikacji miejskiej lub regionalnej, nie świadczy usług przy użyciu urządzeń (w tym wydających bilety) obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należność w bilonie lub banknotach lub innej formie (bezgotówkowej), zatem nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej, na mocy § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 40 załącznika do rozporządzenia.

Jednocześnie z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie dojdzie do sprzedaży biletów komunikacji miejskiej lub regionalnej (przewozy autokarowe lub kolejowe), tj. dotyczącej przewozów rozkładowych pasażerskich za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem banku (Banku Rozliczeniowego), na rachunek bankowy Spółki a z ewidencji dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata, Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej sprzedaży przedmiotowych usług, zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 43 załącznika do rozporządzenia.

Reasumując, świadczone przez Wnioskodawcę usługi składania za pośrednictwem telefonu komórkowego poprzez System dyspozycji w imieniu Klienta (osoby fizycznej), dotyczące zakupu biletów komunikacji miejskiej lub regionalnej (przewozy autokarowe lub kolejowe), za które zapłata dokonywana jest za pośrednictwem banku (Banku Rozliczeniowego), a z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednocześnie wynika jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczy, mogą skorzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej, zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 37 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, bądź ze zwolnienia wynikającego z § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 43 załącznika do ww. rozporządzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe, jednakże z uwagi na zastosowanie innych przepisów prawa niż wskazane przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.