POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14 a § 4 w związku z art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, w indywidualnej sprawie podatnika, przedstawionej w piśmie z dnia 13 września 2006 r. (z datą wpływu do tutejszego Urzędu w dniu 2 października 2006 r.)

postanawia

uznać stanowisko Spółki za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Podatnik (Spółka) Sp. z o.o. jest firmą budowlaną realizującą kontrakty budowlane na budowę dużych obiektów budowlanych (budownictwo drogowe i budownictwo kubaturowe). Spółka realizuje projekty budowlane na podstawie umów zawieranych z inwestorami prywatnymi, albo z inwestorami publicznymi po przeprowadzeniu postępowania o udzielenie zamówienia publicznego.

Stosownie do ogłoszonego przetargu publicznego na wybudowanie obiektu budowlanego Spółka złożyła ofertę cenową i wpłaciła wymagane wadium. Wpłacenie wadium było warunkiem uczestnictwa w przetargu o udzielenie zamówienia publicznego. Wymagania takie wynikają wprost z przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych. Zgodnie z art. 46 ust. 6 tej ustawy wadium przepada na rzecz zamawiającego, jeśli oferent, którego oferta zostanie przyjęta, uchyli się od zawarcia umowy. Oferta Spółki została wybrana w przetargu publicznym, lecz Spółka odmówiła podpisania umowy. Tym samym straciła wadium. Odmowa podpisania umowy była spowodowana podaniem zbyt niskiej ceny ofertowej. Okoliczność, że podano zbyt niską cenę wynikała z przyjęcia zbyt niskich kosztów pracy i cen stali, które wzrosły w okresie między złożeniem oferty a podpisaniem umowy i nadal mają tendencję wzrostową.

Odmowa podpisania umowy o wykonanie zamówienie publicznego wynikała z faktu, że po ponownym przeprowadzeniu wyliczeń okazało się, że Spółka realizując tę umowę, poniosłaby stratę znacznie większą niż kwota utraconego wadium. Z ekonomicznego punktu widzenia decyzja o odmowie podpisania umowy była więc całkowicie zasadna i uchroniła Spółkę przed znacznie większymi stratami, niż utrata wadium.

W związku z powyższym stanem faktycznym Spółka wnosi o udzielenie odpowiedzi ma następujące pytanie:

Czy kwotę utraconego wadium Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, gdy pomimo wygrania przez nią przetargu nie doszło do zawarcia umowy z zamawiającym, a podpisanie umowy przyniosłoby Spółce znacznie większe straty?

W opinii Spółki utracone wadium Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Niezawarcie umowy miało, bowiem na celu uchronienie Spółki od znacznie większych strat, które powstałyby, gdyby umowę zawarto.

Zdaniem Spółki z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który zawiera katalog wydatków, których nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, nie wynika, że utraconego wadium nie można zaliczyć do kosztów podatkowych. Utracone wadium nie jest utraconą zaliczką. Wadium nie może być w żaden sposób wiązane z zaliczką.

Według Spółki w niniejszej sprawie nie ma wątpliwości, że wpłata wadium miała na celu możliwość uzyskania przychodu w przyszłości. Decyzja o złożeniu oferty i wpłaceniu wadium została dokonana w zakresie usprawiedliwionego ryzyka prowadzenia działalności gospodarczej. Okoliczność, że wadium następnie zostało utracone było następstwem zmiany warunków rynkowych, które spowodowały wykonanie zamówienia całkowicie nieopłacalnym. Działania Spółki były więc działaniem racjonalnego przedsiębiorcy, który działał w sytuacji konieczności uchronienia Spółki przed dużymi stratami, które to straty byłyby również stratami podatkowymi, co zmniejszyłoby dochody Budżetu państwa z tytułu podatków.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie po zapoznaniu się z przedstawionymi okolicznościami uznając stanowisko Spółki za prawidłowe, informuje, co następuje:

Zgodnie z postanowieniami art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 ze zm.) - dalej updop - kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Warunkiem uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu jest spełnienie następujących warunków:

- poniesienie wydatku przez podatnika,

- definitywność (rzeczywistość) wydatku,

- pozostawanie w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesienie w celu uzyskania przychodów lub mogące mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- właściwe udokumentowanie.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Przy czym, wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczność, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów obciąża podatnika. Zaliczenie wydatków do kosztów uzyskania przychodów warunkuje cel, jakiemu służyło poniesienie kosztów.

Poniesiony przez Spółkę wydatek (zapłata wadium) związany z uczestnictwem w przetargu miał na celu osiągnięcie przychodu. Jednakże Spółka, pomimo wygrania przetargu nie zawarła umowy, co skutkowało utratą wadium. Zgodnie z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym zawarcie umowy nie doszło do skutku, ponieważ koszty pracy i cena stali wzrosły w okresie pomiędzy złożeniem oferty a podpisaniem umowy. Z przeprowadzonych przez Spółkę wyliczeń wynikało, iż realizując tę umowę Spółka poniosłaby stratę wyższą niż kwota utraconego wadium. Z ekonomicznego punktu widzenia decyzja o rezygnacji z wykonania umowy była zasadna. Utrata wadium nie została zawiniona przez Spółkę, lecz miała na celu zapobieżenie większym stratom. Takiego rodzaju wydatki nie zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie przepisu art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W ocenie Naczelnika tutejszego organu podatkowego, jeżeli Spółka poniosła koszty na pokrycie wadium celem uczestnictwa w przetargu, to brak jest uzasadnienia, aby odmówić prawa zaliczenia takiego wydatku do kosztów prowadzonej działalności, nawet gdy pomimo wygrania przetargu, w konsekwencji nie doszło do zawarcia umowy i wadium przepadło. Celem Spółki przystępującej do przetargu było wygranie go a w konsekwencji uzyskanie przychodu za wykonanie usługi. Prowadzenie działalności gospodarczej związane jest z ryzykiem i nie w każdym przypadku wydatek, który jest nakierowany na osiągnięcie przychodu rzeczywiście taki przychód przynosi. Utrata wadium nie została przez Spółkę zawiniona, lecz miała na celu zapobieżenie większym stratom.

Zauważyć należy, iż Spółka dokumentując zaliczenie utraconego wadium w koszty uzyskania przychodu, powinna posiadać, oprócz dokumentów potwierdzających fakt dokonania wpłaty wadium, dokumenty potwierdzające przedstawiony we wniosku stan faktyczny takie jak analizy, kalkulację dotyczącą nieopłacalności zawarcia umowy oraz inne dokumenty pozwalające w sposób jednoznaczny stwierdzić, iż odstąpienie od zawarcia umowy miało gospodarcze uzasadnienie.

Zgodnie z powyższym, zdaniem Naczelnika II MUS stanowisko Spółki, iż kwota utraconego wadium w sytuacji, gdy w wyniku wygrania przetargu nie zawarto umowy, może zostać zaliczona w ciężar kosztów uzyskania przychodów, jest prawidłowe.

Biorąc powyższe pod uwagę Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie postanowił jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia i jest aktualna do czasu zmiany stanu prawnego i faktycznego przedstawionego przez pytającego. Zmiana poszczególnych elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zmianę zakresu praw i obowiązków Podatnika.

Zgodnie z treścią art. 14 b § 1 - 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia w drodze decyzji w trybie określonym w art. 14 b § 5 w/w ustawy.