Działając na podstawie art.14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r.- Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 5 października 2006r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.)

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Suwałkach

postanawia

uznać, iż w przypadku uznania reklamacji zmniejszenie przychodu powinno nastąpić w dacie wystawienia faktury korygującej.

Pismem z dnia 5 października 2006r. zwrócił się Pan do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Suwałkach z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, przedstawiając następujący stan faktyczny:

W miesiącu maju 2006r. wykonał Pan na rzecz innego przedsiębiorcy usługę sporządzenia wniosku o udzielenie dotacji na kwotę netto 10.000 zł. Wystawiona faktura została zaliczona do przychodów miesiąca maja w kwocie netto.

W miesiącu wrześniu 2006r. wystawił Pan fakturę korygującą w związku z uznaniem reklamacji wykonanej usługi.

W takim stanie faktycznym zwraca się Pan z następującymi pytaniami:

1. W którym miesiącu należy pomniejszyć przychód w związku z uznaniem reklamacji. Czy w miesiącu uznania reklamacji, czy też w miesiącu wystawienia faktury?

2. Jeżeli w miesiącu wrześniu 2006r. uznano podobną reklamację usługi wykonanej w 2005r., to kwota wynikająca z faktury korygującej powinna pomniejszyć przychód miesiąca września 2006, czy też pomniejszyć przychód 2005r.?

Sformułował Pan też własne stanowisko w sprawie stwierdzając, że Pana zdaniem, przychód należy pomniejszyć w miesiącu uznania reklamacji.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Suwałkach mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku i stan prawny obowiązujący w dacie zaistnienia tego zdarzenia, postanawia udzielić następującej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Zgodnie z art.14 ust.1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) za przychód z działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Pojęcie "bonifikaty", podobnie jak i pojęcie "skonta" nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, ani innych przepisach prawa podatkowego. Dlatego też kierując się dyrektywami wykładni językowej, należy te zwroty prawne rozumieć tak, jak są one rozumiane w języku potocznym.

W znaczeniu słownikowym słowo "bonifikata" oznacza: zniżka, ustępstwo od ustalonej ceny towaru na rzecz nabywcy (s. 61 Nowy słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002).

Z kolei słowo "skonto" oznacza: procentowe zmniejszenie sumy należności, przyznane nabywcy towaru na warunkach kredytowych, w razie zapłaty należności gotówką przed umówionym terminem (s. 920 słownika).

Należy przy tym zauważyć, iż wyjaśnieniem pojęcia "bonifikata" zajmowało się Ministerstwo Finansów. W piśmie z dnia 14 kwietnia 1994r. Nr PO 4/AK -722-122/94 (opubl. Serwis Podatkowy 1996/2/15) stwierdzono, że "Przez bonifikatę (rabat) należy rozumieć zmniejszenie umówionej wcześniej należności za wykonane świadczenie. Najczęściej bonifikata udzielona jest w związku z faktycznie poniesioną lub przewidywaną szkodą kontrahenta.

Bonifikata udzielona jest w przypadku, gdy wystąpią okoliczności, których strony nie mogły przewidzieć w momencie podpisywania umowy i w jej efekcie następuje faktyczne obniżenie określonej w umowie ceny towaru. W przypadku, gdyby okoliczność wpływająca na zmniejszenie tej ceny była znana stronom przed podpisaniem umowy, powinna znaleźć swoje odzwierciedlenie w cenie określonej w kontrakcie.

Przychód należny w przypadku bonifikaty koryguje się analogicznie jak przy zwrocie towarów przez kontrahenta".

Podkreślić należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, poza ww. przepisem art. 14 ust.1 ustawy, nie regulują zasad dokonywania korekt przychodów w związku z udzielonym rabatem (bonifikatą, opustem, uznaną reklamacją i skontem). Z kolei w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.) w § 12 ust. 3 pkt. 1 postanowiono, że podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe między innymi w postaci faktur korygujących (zwanych dalej w rozporządzeniu fakturami), odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach. Natomiast z § 19 ust. 1 rozporządzenia wynika, że zapisy w księdze dotyczące przychodów za sprzedaży wyrobów, towarów handlowych i usług są dokonywane na podstawie wystawionych faktur.

W świetle powyższego należy wskazać na przepisy § 16 ust.1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.), z których to wynika, że w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą, która to powinna zawierać co najmniej dane określone w ust. 2.

Wobec powyższego, mając na względzie także treść przepisów art. 14 ust. 1f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w opisanym stanie faktycznym należy przyjąć, że zmniejszenie przychodu powinno nastąpić w dacie wystawienia faktury korygującej, czyli w miesiącu wrześniu 2006r.

W świetle powyższego stanowisko Podatnika wyrażone w zapytaniu należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14 b § 1 Ordynacji podatkowej, interpretacja niniejsza nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy.

Wydana interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla Wnioskodawcy -art. 14 b § 2 w/w ustawy

Interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego jest wiążąca do czasu zmiany prawa, które było przedmiotem interpretacji.

Na niniejsze postanowienie służy Podatnikowi prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku, za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Suwałkach, w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 14 a § 4 i art. 236 Ordynacji podatkowej).

Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej).