POSTANOWIENIE

Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu, działając na podstawie przepisów:

- art. 14 a § 1, § 3, § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8 , poz. 60 z późn. zm.),

po rozpatrzeniu wniosku, w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, postanawia uznać za nieprawidłowy pogląd Podatnika, wyrażony w złożonym wniosku, w części dotyczącej odliczenia podatku naliczonego od wydatku z tytułu nabytej usługi, niezaliczonej do kosztów uzyskania przychodu.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskująca dokonała zakupu usługi doradztwa w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej od podmiotu mającego siedzibę poza terytorium Polski. Spółka, oprócz wystawionej przez podmiot zagraniczny faktury, nie posiada jakiegokolwiek dokumentu stanowiącego dowód wykonania przedmiotowej usługi. Z uwagi na nienależyte udokumentowanie wydatku na nabycie przedmiotowej usługi, Spółka nie zaliczyła przedmiotowego wydatku do kosztów uzyskania przychodu.

W związku z powyższym, Wnioskująca zwróciła się z zapytaniem, czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków z tytułu nabytych usług, niezliczonych przez Nią do kosztów uzyskania przychodu?

Zdaniem Podatnika ocena tego, czy dane wydatki zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodu – czyli czy istnieje możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodu, powinna być dokonywana w momencie nabycia danego towaru lub usługi.

W opinii Spółki, stosownie do regulacji art. 86 ust. 1 i art. 88 ust. 1 pkt 2) ustawy o VAT, prawo do odliczenia podatku naliczonego nie jest uzależnione od faktycznego zaliczenia wydatku w koszty, tylko od możliwości takiego zaliczenia. Jeśli bowiem wydatki są poniesione w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, w celu osiągnięcia przychodu, a regulacja art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie wyłącza tego rodzaju wydatków jako koszty uzyskania przychodu, to brak ich zaliczenia przez Podatnika w koszty tylko z powodu nienależytego jego udokumentowania, nie wyłącza możliwości odliczenia podatku naliczonego przy zakupie danych towarów lub usług. Tym bardziej, iż możliwość zaliczenia wydatków w koszty uzyskania przychodu jest prawem podatnika, a nie jego obowiązkiem. Zdaniem Podatnika, można odliczyć podatek naliczony w przypadku wydatków poniesionych na nabycie usług mimo niezliczenia ich uprzednio do kosztów uzyskania przychodu.

Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii, stwierdza się co następuje;

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie natomiast z art. 86 ust. 2 cyt. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7:

1) suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a) z tytułu nabycia towarów i usług,

b) potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

c) od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

2) w przypadku importu - suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego;

3) zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust. 6;

4) kwota podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Stosownie do art. 88 ust. 1 pkt 2) przywoływanej ustawy podatkowej, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Zgodnie natomiast z art. 88 ust. 3 ww. ustawy podatkowej, przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy:

1) wydatków związanych z nabyciem towarów i usług, o których mowa w art. 87 ust. 3, oraz z nabyciem gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów;

2) wydatków związanych z nabyciem towarów i usług zaliczanych u podatnika do środków trwałych niepodlegających amortyzacji, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, jeżeli fakt ten pozostaje w ścisłym związku ze zwolnieniem od tego podatku;

3) wydatków związanych z dostawą towarów oraz świadczeniem usług w przypadkach określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, jeżeli czynności te zostały opodatkowane;

4) podatku od importu towarów oraz od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów stanowiących wkłady niepieniężne (aporty) do spółek handlowych;

5) wydatków na nabycie towarów celem oddania ich w odpłatne używanie na podstawie umów leasingu, jeżeli zgodnie z przepisami o podatku dochodowym odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający;

6) nabycia towarów przez komisanta na rzecz komitenta w wykonaniu umowy komisu;

7) nabycia towarów przez komisanta od komitenta w ramach umowy komisu;

8) podatku od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w przypadku, o którym mowa w art. 11.

Stosownie do powyższego, należy stwierdzić, iż realizacja prawa podatnika do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług została obwarowana wieloma ograniczeniami ustawowymi określonymi w art. 88 ww. ustawy podatkowej.

W opisywanym przez Podatnika stanie faktycznym, podnosi On, iż zakupił usługę w zakresie doradztwa dotyczącego prowadzonej działalności gospodarczej od podmiotu mającego siedzibę poza terytorium Polski, jednakże z uwagi na nienależyte udokumentowanie przedmiotowej transakcji, nie zaliczył ww. transakcji do kosztów uzyskania przychodu. Z uwagi na powyższe, tut. organ podatkowy nie dokonuje oceny prawidłowości przyjętej przez Podatnika kwalifikacji ww. wydatku, przyjmując za Podatnikiem, iż są to wydatki nie zaliczane do kosztów uzyskania przychodu. Stwierdzić ponadto należy, iż poniesiony przez Spółkę wydatek nie mieści się w katalogu wydatków określonych w cytowanym art. 88 ust. 3, który wprowadza szereg wyłączeń od ogólnej zasady zawartej w art. 88 ust. 1 pkt 2) ww. ustawy. Zatem, w przedmiotowym stanie faktycznym, Podatnikowi w związku z wydatkiem, który nie może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodu nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Stosownie do powyższego, Wnioskująca nie może obniżyć kwoty podatku należnego o podatek naliczony z tytułu zakupu przedmiotowej usługi doradztwa w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu, postanawia jak w sentencji.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.