POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku działając na podstawie art.14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz.60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), w sprawie kosztów uzyskania przychodów - wierzytelność z tytułu development costs

stwierdza, że stanowisko przedstawione w tym wniosku nie jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

W 2004 roku Podatnik oraz Bank będący właścicielem części akcji w Spółce specjalnego przeznaczenia (dalej SSP), powołanej w celu realizacji projektu polegającego na zorganizowaniu finansowania, zaprojektowaniu, wybudowaniu i zarządzaniu projektem inwestycyjnym (autostradą), zawarły pomiędzy sobą umowę sprzedaży ww. akcji i przelewu wierzytelności. Wierzytelność, o której mowa tej umowie stanowiła wierzytelność przyszłą, która miała powstać na mocy porozumienia zawartego pomiędzy SSP a akcjonariuszami tej spółki, którzy ponosili koszty, w związku z realizowanym projektem (development costs).

Po spełnieniu warunków, które pozwalały SSP na wypłatę akcjonariuszom kwot należnych z tytułu wykonanych prac developerskich Podatnik wystawił fakturę VAT za prace developerskie, obciążając nią SSP. Faktura za usługi developerskie została wystawiona w grudniu 2005r., a zapłatę za nią Spółka otrzymała w styczniu 2006r. Po otrzymaniu zapłaty od SSP, zgodnie z postanowieniami Porozumienia z dnia 23.08.2005r., Podatnik poinformował o powyższym Bank, po czym Bank w styczniu 2006r. wystawił notę obciążeniową na kwotę określoną w Porozumieniu, jako tytuł obciążenia podając "zwrot development costs". Podatnik działając na podstawie postanowień Porozumienia oraz treści noty obciążeniowej zamierza dokonać przelewu całej kwoty na rzecz Banku uznając jednocześnie, iż wydatek ten w całości stanowi koszt uzyskania przychodu.

Podatnik ma wątpliwość, czy w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Spółka na podstawie zawartego Porozumienia i otrzymanej noty obciążeniowej ma prawo zaliczyć opisany wyżej wydatek do kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Podatnika Spółka na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ma prawo zaliczyć poniesiony na rzecz Banku wydatek udokumentowany notą obciążeniową do kosztów uzyskania przychodu.

Na tle zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jest - zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r., Nr 54, poz.654 z późn zm.) - dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; dochodem zaś - w myśl ust.2 tego artykułu - jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Zgodnie z przepisami art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych przychodami są w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Jak stanowi art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15.02.1992r. za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Na podstawie art. 12 ust. 3a ustawy z dnia 15.02.1992r. za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c i 3d, dzień wystawienia faktury (rachunku), nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym:

1. wydano rzecz, zbyto prawo majątkowe lub
2. wykonano usługę, w tym częściowo wykonano usługę, jeżeli jej częściowe wykonanie stanowi wynikający z umowy lub z odrębnych przepisów tytuł do zapłaty, lub
3. otrzymano zapłatę za wykonanie świadczenia - w pozostałych przypadkach.

Z kolei zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 powołanej ustawy z 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust 1.

Można wskazać następujące warunki, które muszą zostać spełnione, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu:

• wydatek został poniesiony przez podatnika (co oznacza, że w ostatecznym rozrachunku musiał zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika),
• wydatek jest definitywny (co oznacza, że wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona),
• wydatek poniesiony został w celu uzyskania przychodów (co oznacza, iż wydatek przyczynił się lub mógł przyczynić się do osiągnięcia przychodów przez podatnika),
• nie został wymieniany w katalogu negatywnym zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
• został właściwie udokumentowany.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego oraz załączonej dokumentacji Bank w okresie pozostawania akcjonariuszem w Spółce Specjalnego Przeznaczenia poniósł w związku z Projektem koszty określane jako "development costs". W umowie z 2004r. zawartej pomiędzy Bankiem a Podatnikiem strony ustaliły, iż wierzytelność z ww. tytułu albo zostanie zapłacona bezpośrednio przez SSP na rzecz Banku, albo też kwota ta zostanie przekazana Podatnikowi, a następnie - w terminie 3 dni od jej otrzymania - przekazana przez Podatnika Bankowi. Strony zastrzegły, iż ostateczny sposób realizacji płatności zostanie ustalony w drodze odrębnego porozumienia. Porozumienie to zawarte zostało w 2005r., w kwestii sposobu realizacji płatności w porozumieniu tym strony (Bank oraz Podatnik) doprecyzowały, iż wierzytelność o zwrot "development costs" zostanie zapłacona przez SSP na rzecz Podatnika, a następnie zostanie przekazana Bankowi w terminie 3 dni od dnia otrzymania zapłaty od SSP.

Tut. Organ podatkowy zauważa, iż do przychodów roku podatkowego zalicza się tylko takie przychody, które są należne Podatnikowi, czyli są niewątpliwe i bezwarunkowe. Nie są to zatem przychody jakiekolwiek, lecz tylko te w stosunku do których Podatnikowi przysługuje uprawnienie do ich otrzymania i które stanowią przysporzenie majątku Podatnika.

Jak stwierdził NSA w wyroku z dnia 14.05.1998r., sygn. akt SA/Sz 1305/97 z istoty podatku dochodowego wynika, że jest on ciężarem publicznoprawnym od przyrostu majątkowego (dochodu), a zatem przychodem - jako źródłem dochodu - jest tylko taka wartość, która wchodząc do majątku podatnika może powiększyć jego aktywa. Otrzymanymi pieniędzmi lub wartościami pieniężnymi są zatem w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 omawianej ustawy tylko takie wartości, które powiększają aktywa majątkowe podatnika, a więc takie, którymi może on rozporządzać jak w własnymi.

W przedstawionym stanie faktycznym i prawnym uznać należy, iż kwota otrzymana przez Podatnika tytułem zwrotu "development costs" z uwagi na postanowienia nakładające na Spółkę obowiązek przekazania tej kwoty na rzecz Banku, nie może być traktowana jako przysporzenie majątkowe o charakterze trwałym. Kwota z tytułu "development costs" nie odpowiada rzeczywistemu przyrostowi majątku Spółki.

W rezultacie uznać należy, iż Podatnik otrzymując środki pieniężne od SSP, a następnie przekazując je Bankowi, kwotę określaną jako zwrot "development costs" w części dotyczącej kosztów wyłożonych przez Bank winien ująć tylko rozrachunkowo, nie wykazując przychodów i kosztów z tego tytułu. W konsekwencji kwota przekazana przez Podatnika na podstawie noty obciążeniowej wystawionej przez Bank tytułem "zwrot development costs" nie stanowi kosztu uzyskania przychodu.

Reasumując w ocenie tut. Organu podatkowego nieprawidłowe jest stanowisko Podatnika, iż Spółka na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ma prawo zaliczyć poniesiony na rzecz Banku wydatek, udokumentowany notą obciążeniową do kosztów uzyskania przychodu.