Wnioskiem z dnia 30.11.2005r. uzupełnionym pismem z dnia 03.01.2006r. zwrócił się Pan do tut. organu podatkowego o udzielenie informacji w sprawie zakwalifikowania nabycia jako wewnątrzwspólnotowe, powstania obowiązku podatkowego, ustalenia podstawy opodatkowania oraz sposobu wypełnienia kwartalnej informacji podsumowującej.

W oparciu o przedstawiony stan faktyczny Naczelnik Urzędu Skarbowego w Lublińcu wydał w dniu 06.02.2006r. postanowienie nr NUS-II-PP-443/1/2006/JP zajmując stanowisko w przedmiotowej sprawie.

W dniu 18.09.2006r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach Ośrodek Zamiejscowy w Bielsku Białej wydał decyzję nr IPB1-449/3/06/I/52895/06 uchylającą powyższe postanowienie tut. organu podatkowego i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia. W przedmiotowej decyzji zobowiązano tut. organ podatkowy do wezwania podatnika w celu wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego.

W związku z powyższym wezwaniem nr PP/432-283/06/VAT-7 z dnia 26.09.2006r. wezwano podatnika do uzupełnienia wcześniej złożonego wniosku.

W odpowiedzi na powyższe wezwania w dniu 19.10.2006r. wpłynęło pismo uzupełniające przedmiotowy wniosek, w którym poinformował Pan, iż niemiecka firma nie jest przedstawicielem podatkowym Pana firmy, ani szwajcarskiej firmy. Jednocześnie wskazano w powyższym piśmie, że czynności dokonane przez firmę dotyczyły opłat celnych, kosztów ubezpieczenia zakupionego towaru oraz kosztów transportu z granicy szwajcarskiej do granicy niemieckiej.

Reasumując w złożonym piśmie przedstawił Pan następujący stan faktyczny. W dniu 29.06.2005r. dokonał Pan nabycia koronek od szwajcarskiej firmy. W dniu 30.06.2005 nabyte koronki zostały dostarczone do niemieckiej firmy, niebędącej przedstawicielem podatkowym Pana firmy, ani szwajcarskiej firmy, która dokonała odprawy celnej w związku z importem towaru na teren Unii Europejskiej, wystawiając w dniu 04.07.2005r. rachunek za wykonaną usługę obciążając jednocześnie w nim Pańską firmę opłatami celnymi, kosztami ubezpieczenia oraz kosztami transportu z granicy szwajcarskiej do granicy niemieckiej. Następnie towar został odebrany przez Pana kierowcę w dniu 05.07.2005r. i w dniu 06.07.2005r. przywieziony do Pana firmy. Zapłata za towar nastąpiła w dniach 27.07.2005r. oraz 22.08.2005r.

Zapytanie Pana dotyczy następującej kwestii:

• czy wyżej wymienione nabycie stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów?

• w jakim miesiącu powstanie obowiązek podatkowy w powyższym wewnątrzwspólnotowym nabyciu towaru?

• czy do podstawy opodatkowania należy doliczyć opłaty celne, koszty transportu, ubezpieczenia i opłaty pobrane przez niemiecką firmę dokonującą odprawy celnej?

• jak wykazać przedmiotowe wewnatrzwspólnotowe nabycie w informacji podsumowującej VAT-UE?

Jednocześnie w złożonym wniosku wyraził Pan następujące stanowisko:

• wyżej opisane nabycie stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie na podstawie art. 11 ustawy o podatku od towarów i usług,

• obowiązek podatkowy z tytułu powyższego wewnatrzwspólnotowego nabycia powstaje w miesiącu wystawienia faktury przez niemiecką firmę tj. w miesiącu lipcu 2005r.,

• do podstawy opodatkowania należy doliczyć opłaty celne, koszty transportu, ubezpieczenia i opłaty pobrane przez niemiecką firmę,

• przedmiotowe nabycie należy wykazać w informacji podsumowującej VAT-UE w następujący sposób: w pozycji kod kraju – nie wpisuje się kodu kraju, w pozycji numer identyfikacyjny VAT kontrahenta – pozostaje niewypełniona, w pozycji kwota nabyć – wykazuje się kwotę nabycia odpowiadającą podstawie opodatkowania w wyżej wymieniony sposób zgodnie z art. 31 ustawy o VAT.

Po ponownym przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego uzupełnionego przez stronę, mając na uwadze obowiązujący stan prawny Naczelnik Urzędu Skarbowego w Lublińcu stwierdza co następuje.

W zakresie zakwalifikowania wyżej opisanego nabycia jako wewnątrzwspólnotowe Naczelnik Urzędu Skarbowego postanawia uznać stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2004r. Nr 54 poz. 535 ze zm.) przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo importowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju. Obowiązek podatkowy w imporcie towarów powstaje, co do zasady z chwilą objęcia towarów procedurą dopuszczenia do obrotu, a zatem z chwilą dokonania odprawy celnej. Podatek od importu towarów płacony jest w kraju, w którym nastąpiło dopuszczenie towarów do obrotu. Jeżeli towar został dopuszczony do obrotu na terenie Niemiec – tzn. powstanie tam obowiązek z tytułu cła oraz podatku od importu zgodnie z obowiązującymi tam przepisami podatkowymi. Wówczas polski podatnik z tytułu zaimportowania towarów do Niemiec stanie się podatnikiem podatku od wartości dodanej. Dalsze przemieszczenie tego towaru z Niemiec do Polski przez polskiego podatnika będzie stanowiło już wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, zgodnie z art. 11 ustawy o podatku od towarów i usług. Reasumując podmiot, który zaimportował towar na teren państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, stał sie podatnikiem podatku od wartości dodanej z tytułu importu. Natomiast przemieszczenie tego towaru z terytorium tego państwa członkowskiego na terytorium kraju jest dla tego podatnika podatku od towarów i usług wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów.

Biorąc pod uwagę powyższe postanowiono jak w sentencji.

W zakresie powstania obowiązku podatkowego od przedmiotowego wewnątrzwspólnotowego nabycia Naczelnik Urzędu Skarbowego postanawia uznać stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 20 ust. 5 wyżej powołanej ustawy o podatku od towarów i usług W wenątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9. Przepis ten ustanawia generalną zasadę dotyczącą powstania obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów. Od powyższej zasady ustawodawca wprowadził pewne wyjątki określone w ust. 6-9 wyżej cytowanego przepisu art. 20 ustawy. Z przedstawionego przez stronę stanu faktycznego wynika, iż nie wystąpiły przesłanki dla zastosowania ust. 6-9. Zatem biorąc pod uwagę przestawiony przez stronę stan faktyczny, z którego wynika, iż dostawa towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia nastąpiła w miesiącu lipcu 2005r. obowiązek podatkowy z tytułu tego wewnątrzwspólnotowego nabycia powstał 15 sierpnia 2005r., czyli 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy.

Nieprawidłowe natomiast jest Pańskie stanowisko zgodnie, z którym obowiązek podatkowy powstaje w miesiącu wystawienia rachunku przez niemiecką firmę, czyli w miesiącu lipcu 2005r. (data rachunku 04.07.2005r.). Fakt ten bowiem pozostaje bez znaczenia w rozpatrywanym przypadku, z tego względu, iż przepis art. 20 ust. 6-9 nie reguluje w sposób odrębny powstania obowiązku podatkowego w takim przypadku. Nie jest to bowiem tożsama sytuacja z przypadkiem określonym w ust. 6 art. 20 ustawy zgodnie, z którym „W przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury”. Powyższy przepis reguluje bowiem sytuację, w której dostawca towaru będący podatnikiem podatku od wartości dodanej wystawi fakturę przed terminem określonym w ust. 5 art. 20 ustawy. Natomiast firma niemiecka jest jedynie firmą, która dokonywała odprawy celnej nabytego towaru i za powyższą usługę wystawiła rachunek obciążając jednocześnie Pańską firmę kosztami transportu z granicy szwajcarskiej do granicy niemieckiej, kosztami ubezpieczenia oraz kosztami opłat celnych. Dostawcą towaru była jednak firma szwajcarska, która jednak nie jest podatnikiem podatku od wartości dodanej, czyli zgodnie z art. 2 pkt 11 ustawy podatku od wartości dodanej, nakładanego na terytorium państwa członkowskiego, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego ustawą z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54 poz. 535 ze zm.). Z uwagi na powyższe ust. 6 art. 20 ustawy w opisanej wyżej sytuacji nie znajduje zastosowania.

Biorąc pod uwagę powyższe postanowiono jak w sentencji.

W zakresie ustalenia podstawy opodatkowania powyższego wewnątrzwspólnotowego nabycia Naczelnik Urzędu Skarbowego postanawia uznać stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 31 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11, podstawą opodatkowania jest cena nabycia, a jeżeli cena nie istnieje – koszt ich wytworzenia. Przepis ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio”. Natomiast zgodnie z ust. 2 art. 31 ustawy podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1, obejmuje:

• podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towaru, z wyjątkiem podatku;
• wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu, oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru”.

W rozpatrywanym przypadku stwierdzić należy, iż dostawcą towaru jest szwajcarska firma, a nie niemiecka firma, która jest jedynie firmą dokonującą odprawy celnej nabytego towaru i za powyższą usługę wystawiła rachunek obciążając jednocześnie Pańską firmę kosztami transportu z granicy szwajcarskiej do granicy niemieckiej, kosztami ubezpieczenia oraz kosztami opłat celnych. Tak więc biorąc pod uwagę powyższy stan faktyczny oraz wyżej cytowane przepisy stwierdzić należy, iż podstawa opodatkowania w powyższym wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obejmuje, kwotę jaką był Pan obowiązany zapłacić oraz koszty opłat celnych i opłat pobranych przez niemiecką firmę na podstawie art. 31 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast podstawa opodatkowania nie będzie obejmowała kosztów ubezpieczenia oraz kosztów transportu pobranych przez niemiecką firmę, gdyż nie jest ona dostawcą towaru, a zgodnie z przepisem art. 31 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług powyższe koszty doliczane są do podstawy opodatkowania tylko wówczas kiedy są pobierane przez dostawcę.

Biorąc pod uwagę powyższe postanowiono jak w sentencji.

W zakresie sposobu wypełnienia informacji podsumowującej postanawia uznać stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15, dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w rozumieniu art. 9-12 lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w rozumieniu art. 13, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym informacje podsumowujące o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów i wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów, zwane dalej "informacjami podsumowującymi", za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu:

• wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - w przypadku informacji podsumowujących dotyczących wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów;
• wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - w przypadku informacji podsumowujących dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów”.

Natomiast ust. 3 art. 100 ustawy określa jakie dane powinny być wykazane w informacji podsumowującej. Zgodnie z tym przepisem „Informacja podsumowująca powinna zawierać w szczególności następujące dane:

• nazwę lub imię i nazwisko podmiotu, o którym mowa w ust. 1 lub 2, oraz jego numer identyfikacji podatkowej podany w potwierdzeniu dokonanym przez naczelnika urzędu skarbowego zgodnie z art. 97 ust. 9;
• właściwy i ważny numer identyfikacyjny kontrahenta nadany mu w państwie członkowskim, z którego dokonywane jest wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów lub do którego jest dokonywana wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów;
• kod kraju, z którego jest dokonywane wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów lub do którego jest dokonywana wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów;
• łączną wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, wyrażoną zgodnie z art. 31, oraz łączną wartość wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - w odniesieniu do poszczególnych kontrahentów”.

Z powyższych przepisów wynika, iż przedmiotowe wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uregulowane w art. 11 ustawy o podatku od towarów i usług podlega wykazaniu w kwartalnej informacji podsumowującej, gdyż z powyższego przepisu art. 100 ust. 1 ustawy jednoznacznie wynika, iż podatnicy dokonujący wewnatrzwspólnotowego nabycia towarów w rozumieniu art. 9-12 wykazują je w informacji podsumowującej VAT-UE.

Natomiast z uwagi na fakt, iż wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów określone w art. 11 ustawy jest specyficznym wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów zgodnie z ust. 3 wyżej cytowanego przepisu art. 100 ustawy podlega wykazaniu w informacji podsumowującej w następujący sposób:

• w pozycji kod kraju – nie wpisuje się kodu kraju; pozycję pozostawia się niewypełnioną,

• w pozycji numer identyfikacyjny VAT kontrahenta – nie wpisuje się żadnego numeru identyfikacyjnego; pozycję pozostawia się niewypełnioną,

• w pozycji kwota nabyć – wykazuje się kwotę nabycia odpowiadającą podstawie opodatkowania ustalonej w sposób zgodnie z art. 31 ustawy o VAT.

W złożonym przez Pana wniosku w kwestii sposobu wypełnienia informacji podsumowującej wyraził Pan stanowisko, które w większości pokrywa się ze stanowiskiem reprezentowanym przez tut. organ podatkowy. Jednakże z uwagi na fakt, iż w przedmiotowym wniosku wyraził Pan nieprawidłowe stanowisko co do ustalenia podstawy opodatkowania przedmiotowego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, a w części wniosku dotyczącej sposobu wypełnienia informacji podsumowującej powołał się Pan na własne stanowisko w tej sprawie twierdząc, iż Pana zdaniem „(...) wykazuję kwotę nabycia odpowiadającą podstawie opodatkowania w wyżej wymieniony sposób (...)” Naczelnik Urzędu Skarbowego postanowił uznać stanowisko Pana za nieprawidłowe.