P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r.- Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr. 8, poz.60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tj. czy umowę zawartą w 1999 r, należy uwzględnić w informacji o umowach zawartych z nierezydentami ORD-U składanej za 2005 r. z uwagi na fakt, że suma zobowiązań wynikających z przedmiotowej umowy przekroczyła równowartość 300.000 euro.Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie

postanawia

- uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe

Uzasadnienie

Z przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego wynika, że w dniu 12 stycznia 1999 r Spółka zawarła umowę z "C". W związku z tym, że firma ta wraz ze Spółką należy do grupy "V", w której spółką matką jest Spółka "VX", oraz że spółka ta jest nierezydentem w rozumieniu przepisów prawa dewizowego, spełnione są przesłanki do składania deklaracji ORD-U.Wynagrodzenie za świadczone usługi, będące przedmiotem tej umowy, określone zostało parametrycznie w zależności od przychodów uzyskanych przez Stronę oraz od ilości godzin pracy świadczonej na rzecz Strony. W 2005 r suma zobowiązań wynikających z przedmiotowej umowy przekroczyła równowartość 300.000 euro. Wobec powyższego Strona ma wątpliwości, czy w.w umowę, zawartą w 1999 roku, z uwagi na fakt przekroczenia kwoty 300.000 euro, należy uwzględnić w informacji o umowach zawartych z nierezydentami ORD-U składanej za 2005 r.Zdaniem Strony w deklaracji ORD-U za 2005 r nie należy uwzględniać powyższej umowy bez względu na sumę zobowiązań z niej wynikających, ponieważ umowa ta nie została zawarta w 2005 roku. Swoje stanowisko Strona opiera na brzmieniu art.82 § 1 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa oraz wydanych na podstawie art. 82 § 6 w/w ustawy przepisów wykonawczych.

W ocenie Podatnika, aby uwzględnić zawartą umowę w deklaracji ORD-U muszą być łącznie spełnione następujące przesłanki:

1)umowa została zawarta w roku podatkowym, za który składana jest informacja oraz

2)suma należności lub suma zobowiązań wynikających z tej umowy przekroczyła równowartość 300.000 euro.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie stwierdza, co następuje: Zgodnie z art.82 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r.- Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr. 8, poz.60 ze zm.) osoby prawne są obowiązane do sporządzania i przekazywania bez wezwania organu podatkowego - informacji o umowach zawartych z nierezydentami w rozumieniu prawa dewizowego. Przypadki oraz zakres informacji, o których mowa w powołanym przepisie, a także szczegółowe zasady, termin oraz tryb ich sporządzania i przekazywania, ze szczególnym uwzględnieniem powiązań kapitałowych oraz nadzorczych pomiędzy rezydentami i nierezydentami w rozumieniu przepisów prawa dewizowego oraz posiadania przez nierezydentów przedsiębiorstw, oddziałów i przedstawicielstw na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, określa w drodze rozporządzenia minister właściwy do spraw finansów publicznych, o czym stanowi art. 82 § 6 cyt. ustawy.

Na podstawie art.2 ust.1 pkt 2 ustawy z 27 lipca 2002 r - Prawo dewizowe (Dz.U. Nr 141, poz 1178 ze zm) nierezydentami są osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania za granicą oraz osoby prawne mające siedzibę za granicą, posiadające zdolność do zaciągania zobowiązań i nabywania praw we własnym imieniu a także utworzone za granicą przez rezydentów oddziały, przedstawicielstwa i przedsiębiorstwa. Zgodnie z §3 ust.1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2002 r w sprawie informacji podatkowych (Dz.U. z 2002r. Nr 240, poz.2061 ze zm), informacje o umowach, o których mowa w art. 82 § 1 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, sporządza się i przekazuje, jeżeli:

1) jedna ze stron tej umowy, bezpośrednio lub pośrednio, bierze udział w zarządzaniu lub kontroli drugiej strony umowy albo posiada udział w jej kapitale uprawniający do co najmniej 5% wszystkich praw głosu lub

2) inny podmiot, niebędący stroną umowy, równocześnie bierze udział, bezpośrednio lub pośrednio, w zarządzaniu lub kontroli podmiotów będących stronami umowy albo posiada udziały w kapitałach tych podmiotów uprawniające, w każdym z nich, do co najmniej 5% wszystkich praw głosu, lub

3) nierezydent, będący stroną umowy, posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorstwo, oddział lub przedstawicielstwo w rozumieniu odrębnych przepisówi jeżeli podmiot obowiązany do sporządzenia i przekazania informacji wiedział lub mógł wiedzieć, przy zachowaniu należytej staranności, o fakcie posiadania takich udziałów lub o fakcie posiadania przez nierezydenta przedsiębiorstwa, oddziału lub przedstawicielstwa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ponadto, stosownie do § 3 ust.2 cyt. rozporządzenia w odniesieniu do wyżej wymienionych przypadków wykazanych w :1) pkt 1 i 2 - w informacjach uwzględnia się umowy, które zostały zawarte w roku podatkowym z tym samym nierezydentem, a suma należności albo suma zobowiązań wynikająca z tych umów przekroczyła równowartość 300.000 euro;2) pkt 3 - w informacjach uwzględnia się umowy, w których jednorazowa wartość należności albo zobowiązań przekroczyła równowartość 5.000 euro. Powyższe informacje, w myśl §3 ust 3 cyt. rozporządzenia, sporządza się za rok podatkowy i przesyła się naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu ze względu na adres siedziby albo miejsce zamieszkania podmiotu sporządzającego informację, w terminie trzech miesięcy, licząc od zakończenia tego roku podatkowego. Wzór takiej informacji został określony w załączniku nr 2 do w/w rozporządzenia - jest to deklaracja ORD-U. Z powyższych przepisów wynika, że krąg podmiotów obowiązanych do składania informacji ORD-U został wskazany w §3 ust.1 w/w rozporządzenia, natomiast §3 ust.2 określa zakres informacji, które mają być udostępnione przez obowiązane podmioty. W przedmiotowej sprawie Spółka Spółka zawarła umowę z podmiotem będącym nierezydentem w rozumieniu w/w przepisów, który jednocześnie spełnia wskazane kryteria powiązań. Spółka jest zatem zobowiązana do sporządzania informacji o umowach zawartych z tym nierezydentem, przy czym sporządzane informacje mają uwzględniać tylko te umowy, z których wynika suma zobowiązań albo suma należności w kwocie przekraczającej równowartość 300.000 euro.W analizowanym przypadku mamy do czynienia z umową o charakterze ciągłym zawartą w 1999 r, której ustalenia obowiązują w kolejnych latach.W umowie nie ustalono wysokości wynagrodzenia kwotowo lecz uzależniono wynagrodzenie od kwoty przychodów uzyskanych przez Spółkę oraz liczby godzin pracy.W roku podatkowym 2005 faktyczna kwota zobowiązań Spółki wobec w/w kontrahenta wynikająca z umowy przekroczyła 300.000 euro. Ponieważ skutek w postaci wystąpienia w roku podatkowym określonej kwoty zobowiązań wystąpił w 2005 r, Spółka ma obowiązek sporządzenia przedmiotowej informacji.Argumentacja Spółki polegająca na uznaniu za konieczne wystąpienie jednocześnie obydwu zdarzeń, tj. zawarcia umowy i kwoty wynikającej z umowy w wysokości przekraczającej 300.000 euro w tym samym roku podatkowym, jest nieprawidłowa. Prowadzi bowiem do nieuprawnionej interpretacji zawężającej §3 ust.2 w/w rozporządzenia, w którym nie zostało wskazane, aby zdarzenia te miały wystąpić w jednym i tym samym roku podatkowym.

Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie. Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.