Interpretacja Izby Skarbowej w Warszawie
1401/NB-II/4003/US-5/TZ/06
z 7 grudnia 2006 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego
Sygnatura
1401/NB-II/4003/US-5/TZ/06
Data
2006.12.07
Autor
Izba Skarbowa w Warszawie
Temat
Ewidencja i identyfikacja podatników --> Przepisy ogólne --> Właściwość organów w sprawach nadania NIP
Słowa kluczowe
miejsce zamieszkania
właściwość urzędu skarbowego
Pytanie podatnika
Dotyczy zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w kwestii ustalenia właściwego dla niego ze względu na miejsce zamieszkania organu podatkowego.
DECYZJA
Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego w Gdańsku, kierując się miejscem zamieszkania w Warszawie, wniosek ten przesłał do Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa - Wola jako organu właściwego w sprawie. We wniosku z dnia 26.04.2006r. Pan Marcin D. podał, że jest zameldowany na stałe w Gdańsku - Brzeźnie , posiada tam udział w rodzinnym domu, rodzinę, miejsce urodzenia oraz zamieszkuje tam, gdy nie wykonuje pracy zawodowej. Jednocześnie oświadczył, że zwykle przebywa jednak w Warszawie gdzie pracuje i gdzie mieści się siedziba jego firmy. Z załączonego do wniosku wyjaśnienia wynikało ponadto, że w Warszawie posiada miejsce zamieszkania jego żona. Zdaniem Pana Marcina D. silny związek emocjonalny łączący go z Gdańskiem stanowi przesłankę do uznania tego miasta za jego miejsce zamieszkania. W dniu 28.07.2006r. Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa - Wola wydał postanowienie nr US40-NIP/4001/25/06, w którym ocenił stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26.04.2006r. za nieprawidłowe i stwierdził, że przedstawiony stan faktyczny wskazuje, że miejscem zamieszkania Pana Marcina D. jest Warszawa. Powyższe postanowienie jest przedmiotem wniesionego w terminie zażalenia, w którym Strona wnosi o uchylenie zaskarżonego rozstrzygnięcia i uznanie, że miejscem zamieszkania Strony jest Gdańsk, a właściwym miejscowo organem podatkowym - Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego w Gdańsku. Strona podnosi, że dwa niezbędne elementy, które zgodnie z art. 25 Kodeksu cywilnego stanowią podstawę do uznania danej miejscowości za miejsce zamieszkania osoby fizycznej, w jej przypadku, nie występują kumulatywnie. Pan Marcin D. twierdzi, że warunek zamiaru stałego pobytu w Warszawie nie został spełniony, gdyż zawsze miał i ma dalej zamiar stałego zamieszkania w Gdańsku, a Warszawę traktuje jako tymczasowe miejsce pracy. Podnosi ponadto, że miejsce zamieszkania jego żony traci aktualnie swoje znaczenie, gdyż w najbliższym czasie rozwodzi się i nie zamieszkuje już od dawna wspólnie z małżonką. Nie zgadza się też z twierdzeniem, że zwykle przebywa w Warszawie, gdyż wolny czas spędza w Gdańsku, a w Warszawie przebywa tylko w dni robocze, co ma silny związek z miejscem pracy, a nie więzią emocjonalną. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdza, co następuje. Zgodnie z art. 17 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa /Dz. U. z 2005r. nr 8, poz. 60 ze zm./, jeżeli ustawy podatkowe nie stanowią inaczej, właściwość miejscową organu podatkowego ustala się według miejsca zamieszkania lub siedziby podatnika. W myśl art. 45 ust. 1b ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz. U. z 2000r. nr 14, poz. 176 ze zm./ urzędem skarbowym, właściwym dla podatnika do złożenia zeznania podatkowego, jest urząd skarbowy właściwy według miejsca zamieszkania podatnika w ostatnim dniu roku podatkowego, a gdy zamieszkanie na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej ustało przed tym dniem - według ostatniego miejsca zamieszkania na jej terytorium. Stosownie do art. 4 pkt 3 ppkt a ustawy z dnia 13 października 1995r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników /Dz. U z 2004r. nr 269, poz.2681/ ewidencji podatników podatku dochodowego dokonuje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach tego podatku. Przepisy prawa podatkowego odwołują się zatem przy ustalaniu właściwości miejscowej organu podatkowego do pojęcia "miejsce zamieszkania", jednakże nie zawierają jego definicji. Zawarta w art. 25 Kodeksu cywilnego definicja "miejsca zamieszkania" stanowi, że miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Natomiast art. 28 k.c wskazuje, że można mieć tylko jedno miejsce zamieszkania. Z powyższych uregulowań wynika, że do uznania danej miejscowości za miejsce zamieszkania osoby fizycznej muszą wystąpić kumulatywnie dwie przesłanki:
Miejsca zamieszkania nie ocenia się zatem wyłącznie według miejsca stałego zameldowania danej osoby, czy też posiadanego obywatelstwa, ponieważ nie decyduje o tym żaden formalny dokument, lecz szereg różnych zdarzeń i okoliczności. Przepis art. 14a § 2 Ordynacji podatkowej stanowi, że podatnik składający wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego jest zobowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie. Natomiast zgodnie z art. 14a § 3 Ordynacji podatkowej udzielona przez organ podatkowy interpretacja zawiera ocenę prawną stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa. Z przedstawionego przez Stronę dla uzyskania interpretacji organu podatkowego stanu faktycznego wynikało, że Pan Marcin D. pracuje w Warszawie, gdzie mieści się siedziba jego firmy i gdzie zamieszkuje jego małżonka. W Gdańsku był zameldowany i zamieszkiwał tam, gdy nie wykonywał pracy zawodowej. Powyższe fakty wskazują na to, że ośrodkiem interesów życiowych Strony była Warszawa, gdzie mieszkała, faktycznie przebywała i skupiał się jej ośrodek osobistych interesów. Przedstawiony stan faktyczny prowadzi również do stwierdzenia, że przebywanie Strony w Warszawie było powiązane z dwiema przesłankami określającymi przebywanie w danej miejscowości z zamiarem stałego pobytu, i tak:
Reasumując, stwierdzić należy, że w dniu wydania przez Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa - Wola postanowienia przedstawiony przez Stronę stan faktyczny wskazywał, że jej miejscem zamieszkania była Warszawa. Odnosząc się do podniesionej w zażaleniu kwestii dotyczącej zakończenia wspólnego zamieszkania z małżonką, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zauważa, że fakt ten nie znajduje odzwierciedlenia w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku o interpretacje z dnia 26.04.20046r. złożonym do Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa - Wola, a zatem pozostaje bez wpływu na ocenę prawidłowości rozstrzygnięcia organu pierwszej instancji. Mając na uwadze powyższą argumentację, stanowisko zajęte przez Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa - Wola w postanowieniu z dnia 28.07.2006r. nr US 40-NIP/4001/25/06 należy uznać za prawidłowe. W tym stanie rzeczy Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie nie znajduje podstaw do uwzględnienia zażalenia. Stąd postanowiono jak w sentencji. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.