UZASADNIENIE

Z przedstawionego przez Spółkę we wniosku stanu faktycznego wynika, że Bank pełniąc na podstawie art. 8 Ordynacji podatkowej, w szczególności w związku z art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, funkcję płatnika, oblicza, pobiera od podatnika podatek oraz dokonuje jego wpłaty w terminach określonych w ww. ustawach na rachunek właściwego organu podatkowego, dopełniając jednocześnie przewidzianych w regulacjach obowiązków dokumentacyjnych.
W opinii Banku, stosownie do treści art. 28 Ordynacji podatkowej w związku z § 1 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2002 r. w sprawie wynagrodzenia płatników i inkasentów pobierających podatki na rzecz budżetu państwa (Dz.U. Nr 240, poz. 2065) jest on uprawniony do potrącenia wynagrodzenia w dowolnym momencie do czasu upływu terminu przedawnienia roszczenia płatnika o zapłatę wynagrodzenia. Ustawodawca nie wskazał bowiem w treści regulacji żadnych dodatkowych warunków, bądź ograniczeń dotyczących daty potrącenia wynagrodzenia, dlatego też zdaniem Banku prawo do jego potrącenia przysługuje do daty przedawnienia roszczenia płatnika. Bank powołuje się na pismo Podsekretarza Stanu z dnia 26 marca 1998 r. znak: RS-7250-487/OP/O/98/ZB zgodnie z treścią którego "... Ordynacja podatkowa nie zawiera przepisu nakazującego płatnikom dokonywania potrąceń należnego im wynagrodzenia w tym samym miesiącu, w którym wpłacili uprzednio pobrany podatek. Oznacza to, że nie ma jakichkolwiek przeciwwskazań prawnych do potrącania wynagrodzeń raz na kwartał, czy też raz do roku." Dlatego też zdaniem Banku, może on potrącić wynagrodzenie do którego uzyskał uprawnienie w dowolnym momencie do czasu przedawnienia roszczenia o zapłatę podatku, jak również wynagrodzenie to może zostać potrącone przez płatnika z dowolnej wpłaty podatków pobranych od jakiegokolwiek podatnika dokonywanej przez tego płatnika.W opinii Banku wynagrodzenie przysługuje również od części podatku wpłaconej w terminie określonym w odrębnych przepisach, nie przysługuje natomiast od części podatku wpłaconej po terminie. Dodatkowo w przypadku nadpłaty (w sytuacji gdy podatek został pobrany nienależnie bądź w wysokości wyższej od należnej) potrącone wynagrodzenie podlega zwrotowi wraz z należnymi odsetkami za zwłokę.

W ocenie Naczelnika tut. Urzędu przedstawione przez Podatnika własne stanowisko w sprawie jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika do celów podatkowych, uzyskanym od niego zaświadczeniem (certyfikat rezydencji), wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej.

Z kolei, na podstawie ust. 3 art. 26 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, płatnicy o których mowa w ust. 1, przekazują kwoty podatku w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zgodnie z ust. 1 i 2 pobrano podatek, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby podatnika, a w przypadku podatników wymienionych w art. 3 ust. 2 - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. Płatnicy są obowiązani przesłać urzędowi skarbowemu deklarację o pobranym podatku, sporządzoną według ustalonego wzoru, a podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 2, oraz urzędowi skarbowemu - informację o dokonanych wypłatach i pobranym podatku, sporządzoną według ustalonego wzoru.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowdzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności osobom określonym w art. 3 ust. 1, z tytułu działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 19% należności pomniejszonej o koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz pomniejszonej o składki potrącone przez płatnika w danym miesiącu na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenia chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b). Ust. 4 art. 41 ww. ustawy nakłada na płatników, o których mowa w ust. 1 obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt. 2, 4, 4a, 5 i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

Z kolei, na podstawie art. 42 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku, w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, przesyłając równocześnie deklaracje według ustalonego wzoru. Na podstawie ust. 2 ww. art. 42 płatnicy są obowiązani w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym , o którym mowa w ust. 1 przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1 oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, sporządzone według ustalonego wzoru.

Pojęcie "płatnika" zostało zdefiniowane w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (j.t. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepisy ustawy Ordynacja podatkowa w art. 28 § 1 przyznają płatnikowi zryczałtowane wynagrodzenie z tytułu terminowego wpłacania podatków pobranych na rzecz budżetu państwa. Wysokość tego wynagrodzenia została ustalona w § 1 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2002 r. w sprawie wynagrodzenia płatników i inkasentów pobierających podatki na rzecz budżetu państwa (Dz.U. z 2002 r. Nr 240, poz. 2065) na 0,3% kwoty podatków pobranych przez płatników na rzecz budżetu państwa. Wynagrodzenie przysługuje w związku z wpłaceniem podatku, jeśli wpłacony podatek został uprzednio pobrany od podatnika. Ze sformułowania art. 28 § 1 Ordynacji podatkowej wynika, że wynagrodzenie nie przysługuje od kwot podatku odprowadzanych z własnych środków płatnika.

Ponieważ wynagrodzenie płatnika przysługuje z tytułu terminowego wpłacenia podatku muszą być zachowane terminy dokonania wpłaty wynikające z przepisów właściwych ustaw oraz art. 47 § 4 Ordynacji podatkowej, z uwzględnieniem art. 60 § 1 w związku z § 2 oraz art. 12 tej ustawy.

W przypadku terminowego dokonania wpłaty częściowej wynagrodzenie przysługuje tylko od tej części podatku oraz w granicach prawidłowo ustalonego zobowiązania podatkowego.

Kwoty wynagrodzenia obliczane są przez płatników i pomniejszają dokonane przez nich wpłaty podatków.

Płatnik, który pobrał wynagrodzenie nienależnie lub w wysokości wyższej od należnej, jest zobowiązany dokonać zwrotu wynagrodzenia na rachunek urzędu skarbowego wraz z odsetkami za zwłokę, o czym stanowi art. 52 § 1 Ordynacji podatkowej, który na równi z zaległością podatkową traktuje wynagrodzenie płatników pobrane nienależnie lub w wysokości wyższej od należnej. W przypadkach, o których mowa w art. 52 § 1, odsetki za zwłokę naliczane są od dnia pobrania wynagrodzenia przez płatnika zgodnie z art. 53 § 5 ww. ustawy. Na podstawie art. 28 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa w razie stwierdzenia, że płatnik pobrał wynagrodzenie nienależnie lub w wysokości wyższej od należnej, organ podatkowy wydaje decyzję o zwrocie nienależnego wynagrodzenia.

Wynagrodzenie przewidziane w art. 28 ustawy Ordynacja podatkowa ma charakter fakultatywny, co oznacza że jest uprawnieniem a nie obowiązkiem płatnika. Ordynacja podatkowa, jak również ww. rozporządzenie Ministra Finansów nie nakładają obowiązku dokonania potrąceń należnego wynagrodzenia, w tym samym miesiącu, w którym płatnicy dokonują wpłaty pobranego podatku, stanowiącego podstawę do naliczenia wynagrodzenia.

W związku z powyższym należne płatnikom wynagrodzenie może on potrącić z następnych wpłat. Zwraca się jednak uwagę na szczególną formę uzyskania przez płatnika wynagrodzenia uregulowaną ww. przepisami. Mianowicie, środki te płatnik uzyskuje wyłącznie poprzez potrącenie z dokonywanych wpłat danego podatku, realizowanych w ramach pełnienia funkcji płatnika. W związku z powyższym, w przypadku braku w następnych miesiącach obowiązków płatnika z tytułu określonego rodzaju zobowiązania podatkowego, brak będzie możliwości zrealizowania przez płatnika czynności potrącenia wynagrodzenia należnego od wcześniejszych wpłat. Ordynacja podatkowa nie przewiduje bowiem trybu dochodzenia wynagrodzenia w inny sposób, np. poprzez stwierdzenie nadpłaty. Z powyższego wynika, że najbardziej właściwym rozwiązaniem jest dokonywanie potrąceń wynagrodzenia z bieżących wpłat podatku.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.