Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Olsztynie, po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia 18.09.2006 r., uzupełnionego pismem z dnia 16.10.2006 r. (data wpływu do tut. Organu 17.10.2006 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie obowiązku korekty naliczonego podatku od towarów i usług, odliczonego przy nabyciu sukien ślubnych – stanowiących towar handlowy, w sytuacji gdy towar ten zostanie zutylizowany – uznaje Pana stanowisko w sprawie za prawidłowe.

Wnioskiem z dnia 18.09.2006 r., uzupełnionym pismem z dnia 16.10.2006 r. (data wpływu do tut. Urzędu 17.10.2006 r.), zwrócił się Pan o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie obowiązku korekty naliczonego podatku od towarów i usług, odliczonego przy nabyciu sukien ślubnych - stanowiących towar handlowy, w sytuacji gdy towar ten zostanie zutylizowany.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że prowadzi Pan działalność w zakresie handlu i wypożyczania sukien ślubnych. Suknie ślubne po każdym wypożyczeniu są prane, zszywane, wymieniane części materiałów oraz dopasowywane do figur osób wypożyczających. Po kilku wypożyczeniach nie nadają się one do użytku. Zużyte suknie ślubne zamierza Pan utylizować w Zakładzie Gospodarki Odpadami Komunalnymi. Suknie te są towarem handlowym i wydatki na ich nabycie stanowiły koszt uzyskania przychodów w momencie ich zakupu. Za wykonaną usługę utylizacji sukien otrzyma Pan fakturę i kartę przekazania odpadów, która będzie zawierała takie informacje jak: dane posiadacza odpadu, dane przewoźnika, dane składowiska odpadu, kod odpadu z nazwą asortymentu, datę oraz ilość odpadu.

Pana zdaniem – nie występuje obowiązek korekty podatku naliczonego, odliczonego przy zakupie towaru handlowego, który był wykorzystywany do świadczenia usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy towar ten zostanie zutylizowany.

Tut. Organ podziela Pana stanowisko w przedmiotowej sprawie.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 cyt. wyżej ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7:
1) suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:
a) z tytułu nabycia towarów i usług,
b) potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
c) od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu
- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4;
2) w przypadku importu – suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego;
3) zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust. 6;
4) kwota podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólntowego nabycia towarów.

Stosownie do art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

W momencie realizacji prawa do odliczenia suknie ślubne były towarem handlowm wykorzystywnym do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, a wydatek na ich nabycie stanowił koszt uzyskania przychodów.

Zatem utylizacja tych sukien, z powodu ich nieprzydatności do dalszej eksploatacji lub sprzedaży, nie skutkuje obowiązkiem korekty podatku naliczonego, gdyż zachowany został związek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 cyt. wyżej ustawy o VAT.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie służy stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie, za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Olsztynie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.

Stosownie do art. 222 Ordynacji podatkowej, zażalenie na postanowienie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie oraz powinno zawierać znaki opłaty skarbowej (o wartości 5 zł od pisma i o wartośći 0,50 zł od każdego załącznika).