Podatnik prowadzi działalność gospodarczą, której głównym profilem jest świadczenie usług projektowych i budowlanych. Ze względu na zwiększenie zatrudnienia w ciągu roku o 50% (styczeń 2005r. – 137 osób; wrzesień 2006r. – 220 osób), zaistniała konieczność posiadania dobrze wykwalifikowanych pracowników w dziale księgowości i kadr. Dlatego też Spółka w październiku br. skierowała trzech pracowników z działu kadr i płac na studia podyplomowe o specjalności prawo pracy oraz dwóch pracowników działu księgowości na studia wyższe o specjalności „Finanse i Rachunkowość”.

Zdaniem Podatnika, wydatek poniesiony na studia podyplomowe oraz wyższe stanowi koszt uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca uważa, iż wydatek ten trudno wiązać z konkretnym przychodem. Jest to koszt ogólny działalności firmy, podobnie jak płace pracowników i inne tego typu koszty funkcjonowania przedsiębiorstwa. Wiedza nabyta przez pracowników skierowanych na wspomniane studia zostanie przez nich wykorzystana w bieżącej pracy, a dobrze wykształcony pracownik może w znaczący sposób przyczynić się do lepszego funkcjonowania firmy, co ma niezaprzeczalny wpływ na osiągane przez nią przychody.

Organ podatkowy stwierdza, że stanowisko Podatnika jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższa zasada zezwala na uznanie za koszt uzyskania przychodów wszelkich poniesionych kosztów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1, pod warunkiem, iż podatnik wykaże, że między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu zachodzi związek przyczynowo - skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu.

Wydatki na odpłatne dokształcanie i doskonalenie zawodowe nie są ujęte w zamkniętym katalogu wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, zawartym w przepisach art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dokonując oceny czy wydatki na opłaty za studia mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, należy mieć na uwadze związek tych wydatków z przychodami z danego źródła przychodów. Jeżeli zatem ponoszone wydatki na podwyższenie kwalifikacji zawodowych mają na celu osiągnięcie obecnie lub w przyszłości przychodów z działalności gospodarczej w wyniku korzystania z nabytych w ten sposób umiejętności, to wydatki na ten cel mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

W stanie faktycznym Podatnik wskazuje, że wydatek na dokształcanie poniesiony zostanie w celu zwiększenia przychodów firmy, w której pracownicy skierowani na studia podyplomowe o specjalności Prawo Pracy zatrudnieni są w dziale kadr i płac a osoby skierowane na studia wyższe o specjalności Finanse i Rachunkowość są pracownikami działu księgowości Spółki.

W świetle cytowanego wyżej przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, wydatek ten będzie stanowić koszt uzyskania przychodów.

Wskazać jednak należy, iż na podatniku, jako na tym, który osiąga z działalności gospodarczej przychody, w związku z poniesieniem określonych wydatków spoczywa ciężar wykazania związku przyczynowego pomiędzy poniesionymi wydatkami (w tym także na podnoszenie kwalifikacji), a osiąganymi przychodami z tej działalności.